De electorale campagne lijkt nu al begonnen in Franstalig België. De twee sterke mannen, en vermoedelijk ook de hoofdonderhandelaars na juni ‘24 op federaal niveau, Paul Magnette (PS) en Georges-Louis Bouchez (MR), kruisten gedurende 30 minuten de degens op de RTBF in het programma Jeudi en Prime.

• Het werd niet bepaald een amicaal of constructief debat. “Zou het mogelijk zijn, mijnheer Bouchez, om mij voor één keer een antwoord te laten geven zonder dat u mij onderbreekt? Ik weet dat u denkt dat alleen uw eigen woorden waarde hebben, maar in een democratie moet u accepteren dat een andere mening rustig geuit kan worden zonder onderbroken te worden”, zo sneerde Magnette op een bepaald moment. 
• Evengoed was er Bouchez: “Het echte probleem is dat de mening van meneer Magnette eigenlijk gewoon niet overeenkomt met de realiteit”, zo haalde hij uit op een bepaald moment, over de anti-casseurswet. De wet bleek een enorme steen des aanstoots tussen beiden, waarbij de PS-voorzitter de opmerkingen van de Raad van State inriep, om uit te leggen waarom zijn partij nu plots tegen die wet is. “Het is niet die Raad van State, maar FGTB-baas Thierry Bodson in uw partijbureau, die de reden is”, zo ging Bouchez in overdrive.
• Opvallend genoeg was het niet de sociaal-economische politiek in België, maar het conflict in het Midden-Oosten dat de potjes helemaal deed overkoken tussen beiden. Het verwijt dat de ander het conflict binnen brengt in België, kwam van beide kanten.
  • “Leg mij eens uit waarom Brussels burgemeester Philippe Close (PS), toen hij voor een tekst stemde waarin werd opgeroepen tot een staakt-het-vuren, meteen berichten op WhatsApp stuurde naar een hele reeks mensen, die als enige met elkaar gemeen hebben dat ze moslims zijn?”, zo wierp Bouchez Magnette voor de voeten. 
  • “Wanneer onze MR-verkozenen met diverse achtergrond in Brussel berichten en telefoontjes ontvangen, om hen onder druk te zetten, omdat de MR in uw ogen niet ver genoeg gaat, dan is dat het importeren van het conflict”, zo poneerde Bouchez.
  • “Gedurende twee weken, tussen 7 oktober en een congres dat u hield, hebben we u niet één keer de Palestijnse slachtoffers horen noemen en we hebben u de schendingen van het internationaal recht door Israël niet horen veroordelen”, zo duwde Magnette terug.
  • “Veroordeelt u het feit dat opeenvolgende Israëlische regeringen decennialang resoluties van de Verenigde Naties hebben geschonden, die de bezetting en kolonisatie van de Palestijnse gebieden veroordelen? Veroordeelt u de oorlogsmisdaden die duizenden kinderen laten sterven?“, kaatste Magnette de bal. 
  • “Ik veroordeel elke schending van het internationaal recht, ongeacht welke partij het doet”, zo riposteerde Bouchez. “Wat is dat toch met hoogmoedig links, dat jullie denken dat het morele monopolie op waarden te hebben? Wat denkt u? Dat het ons niets kan schelen omdat we liberalen zijn, als we kinderen zien sterven? Het verschil tussen jullie en ons is dat wij ook weten dat Israël is aangevallen, dat er nog steeds gijzelaars zijn en vooral dat Hamas geen geloofwaardige partner is.”
• De conclusie van het debat was meteen veelzeggend. Op de vraag “of ze samen opnieuw zouden kunnen regeren”, kwam een heel negatief antwoord van beiden. Magnette wilde “er alles aan doen om opnieuw een MR-N-VA regering, waar meneer Bouchez van droomt, opnieuw te vermijden”, en hij wil “zo progressief mogelijke coalities gaan vormen”. 
• Bouchez daarentegen “was het eens met meneer Magnette, dat het beter is om regeringen te hebben die ideologisch homogeen zijn, om blockage te vermijden”. “Als we een regering kunnen hebben die zo centrumrechts mogelijk is, zal dat mijn eerste keuze zijn.”
• Het schetst mooi wat in de regeringsvorming van 2019-2020 de “Bermuda-driehoek” werd genoemd: tussen PS, MR en N-VA, die telkens toch opvallend genoeg systematisch latent aanwezig was in het debat tussen beiden, verdwijnt alles in een zwart gat. De ene wil niet echt met de andere, alle drie samen is hoe dan ook uitgesloten. 
• En toch lijkt net dat haast onvermijdelijk het scenario te moeten worden, na juni ‘24, als de extreme partijen PVDA en Vlaams Belang met hun winst het speelveld andermaal verkleinen. 
• Die animositeit en quasi-onwerkbaarheid tussen Bouchez en Magnette, maakte overigens net zo goed ook Open Vld met premier De Croo permanent mee, tijdens de Vivaldi-regering. Maar ook na juni ‘24 zal elke Vlaamse onderhandelaar er mee moeten leven: de RTBF gaf gisteren alvast een veelzeggend voorproefje.