De Duitse staat ontvangt dermate veel belastinginkomsten vanuit de gelegaliseerde prostitutie-industrie dat documentairemakers de overheid beschrijven als niets minder dan ‘een pooier’. De overheid is zich van geen kwaad bewust: “Geld stinkt niet”, aldus een ex-medewerker van de belastingdienst in Keulen. Die Welt bespreekt de implicaties van de ‘seksbelasting’.

Prostitutie werd in 2002 legaal in Duitsland en de staat wordt rijk op de rug van Duitse prostituees, die nu als ondernemers worden behandeld. Zo beschrijven de journalistes Tina Soliman en Sonia Kennebeck de situatie in hun documentaire ‘Seks – Made in Germany’ die in juni werd uitgezonden op de Duitse zender ARD.

Wat ooit een schaduwwereld was die liefst zoveel mogelijk werd genegeerd door de autoriteiten is verworden tot een ware geldkoe. Niet enkel 1,2 miljoen Duitse liefhebbers, maar ook buitenlandse sekstoeristen uit de omringende landen en Noord-Amerika doen miljoenen euro’s recht naar de Duitse schatkist vloeien. In die landen wordt prostitutie immers aan steeds striktere reguleringen onderworpen.

“Seks in Berlijn is goedkoper dan eender waar in de wereld,” zegt Sascha Erben, eigenaar van ‘King George’, een bordeel waar klanten voor 49 euro zoveel meisjes kunnen bezoeken als ze willen en daarbij zelfs gratis drank krijgen aangeboden. Dankzij de drukke bezettingsgraad slagen sommige prostituees er zelfs tegen deze prijzen in om tot 15.000 euro per maand te verdienen.

Niet alle meisjes van plezier strijken echter dergelijke lonen op, zoals blijkt uit de gefilmde getuigenis van een Roemeense prostituee die beweerde veertig mannen per dag te moeten ontvangen voor een hongerloon. Haar situatie werd nog schrijnender nadat een klant zich achteraf liet ontvallen dat “het beste aspect van de bordelen is dat je niet het gevoel krijgt dat je als klant wordt geëxploiteerd.”

Wellicht het meest zorgwekkende gevolg van de legitimatie van de Duitse seksindustrie is dat de overheid er een indrukwekkende som geld aan overhoudt. Volgens Armin Lobscheid, die eigenaar is van het grootste bordeel in Europa, de ‘Pascha’ in Keulen, dat zijn bedrijf elk jaar miljoenen euros aan in belastingen betaalt.

Dat geld niet stinkt waar het ook vandaan komt bewezen de Duitse autoriteiten door recentelijk een extra belasting op te leggen aan de verhuur van kamers in bordelen. De documentairemakers besluiten dat “de Duitse overheid nu officieel een pooier is die vrouwen als grondstoffen beschouwt die zo efficiënt mogelijk ontgonnen moeten worden.”