De essentie:  Er zijn “gigantische hoeveelheden” water op het maanoppervlak, blijkt nu. Volgens de onderzoekers die de pareltjes ontdekten kan de totale hoeveelheid tot zo’n 300 miljard ton bedragen.

• Voor de ontdekking gemaakt werd, gingen wetenschappers ervan uit dat zich vooral water aan de zuidpool bevond in de vorm van ijs. Dat werd eerder al visueel bevestigd. De aanwezigheid van ijs is een van de belangrijkste redenen dat astronauten naar die zuidpool zullen reizen de komende jaren.
• Nu echter ontdekt werd dat het hele maanoppervlak bedekt is met glazen pareltjes, die gevormd worden bij meteorietinslagen, lijkt het er op dat ook elders basissen gebouwd kunnen worden. “Dat is eigenlijk een nieuwe bron van water die op de maan werd gevonden”, zegt Ilsen.
• Volgens de Chinese onderzoekers zou het mogelijk moeten zijn om het water uit de pareltjes te krijgen door ze simpelweg op te warmen. “Of dat zo gemakkelijk gaat zijn als in dat artikel staat, is nog een beetje uit te klaren. Er moet verder worden gezocht naar een optimaal proces om daar water te gaan uithalen.”

Grote gevolgen

• Indien er efficiënte manieren worden gevonden om de waterdamp op te vangen, kan dat een game changer zijn voor astronauten. Als ter plekke immers drinkwater kan worden gewonnen, valt meteen een groot stuk van het prijskaartje van een missie weg. “Het kost ongelooflijk veel geld om met raketten water te gaan leveren”, zegt Ilsen.
• Een tweede belangrijk punt is dat met water ook raketbrandstof gemaakt kan worden door middel van elektrolyse. “Op de maan is er geen lucht, dus raketten gaan veel sneller dan op aarde waar ze door die dikke luchtlaag moeten gaan. Er is ook veel minder zwaartekracht, dus een lancering heeft ook veel minder brandstof nodig”, zegt Ilsen.
• NASA wil volgend decennium voor het eerst een persoon op Mars plaatsen. Een bemande maanbasis, die er binnen enkele jaren moet komen, kan daarbij gebruikt worden als springplank voor astronauten.

(nd)