De uitbaters van de Canadese teerzanden zien in de opvang en opslag van koolstofdioxide een mogelijkheid om de internationale klimaatdoelstellingen te respecteren zonder hun activiteiten te moeten afbreken. Dat staat in het project ‘Oil Sands Pathways to Net Zero’ dat de vijf grootste uitbaters van de Canadese teerzanden – Canadian Natural Resources, Cenovus Energy, Imperial Oil, MEG Energy en Suncor – hebben voorgesteld. 

De bedrijven – die samen ongeveer 90 procent van de totale productie van de Canadese teerzanden vertegenwoordigen – benadrukken daarbij dat de winning van petroleum en aanverwante producten ook in de toekomst noodzakelijk zal blijken om diverse sectoren van cruciale grondstoffen te kunnen blijven voorzien.

Ecologische voetafdruk

Teerzanden hebben een grote ecologische voetafdruk. De sector vertegenwoordigt een van de meest vervuilende technologieën voor de winning van fossiele brandstoffen. ‘Er is immers bijzonder veel energie nodig om de bitumen uit de uitstrekte open mijnen te winnen of stoom in de rotsen te injecteren om de grondstoffen naar de oppervlakte te krijgen’, verduidelijkt het persbureau Bloomberg.

‘Er wordt dan ook een grote druk ervaren om de impact van de activiteit op het leefmilieu te verminderen. Vele beleggers hebben al duidelijk gemaakt betere ecologische prestaties te eisen. Diverse internationale investeerders hebben al hun belangen in teerzanden verkocht of hebben plannen in die richting bekend gemaakt.’

‘Ook internationale oliemaatschappijen – waaronder Royal Dutch Shell en ConocoPhillips – hebben hun belangen in teerzanden afgestoten, vaak om zich op minder vervuilende activiteiten – zoals de productie van aardgas – toe te spitsen.’

Travis Wood, analist bij National Bank Financial, wijst erop dat verscheidene uitbaters van teerzanden, waaronder marktleider Suncor, individueel al plannen hebben om hun emissies te reduceren. ‘De meerwaarde van deze nieuwe strategie is de gezamenlijke aanpak die naar voor wordt geschoven’, voert Wood aan. ‘Dat kan een belangrijke hefboom worden om de milieuprestaties van de sector sterk te verbeteren.’

In de plannen is onder meer de aanleg voorzien van een pijpleiding die de teerzanden van Fort McMurray en Cold Lake moet verbinden met een site die de opvang en opslag van koolstofdioxide zal toelaten. De infrastructuur zou bovendien ter beschikking worden gesteld van andere bedrijven en industrieën die in de regio actief zijn en naar een oplossing voor de opvang van hun emissies zouden zoeken.

De initiatiefnemers voegen eraan toe dat er ook verbindingen met andere regio’s zouden kunnen worden voorzien. Op die manier zou een belangrijke corridor voor de opvang van koolstofdioxide kunnen worden gecreëerd.

Energiemix

Naast de opvang en opslag van koolstofdioxide worden in de plannen nog andere strategieën aangestipt om uiteindelijk de netto ecologische impact van de teerzanden te elimineren. Daarbij wordt onder meer gewag gemaakt van de productie van duurzame waterstof, maar ook van procesverbeteringen en innovatieve methodes die de energie-efficiëntie zouden moeten opvoeren.

‘Elke geloofwaardige energieprognose geeft aan dat olie ook de volgende decennia en zelfs de tweede helft van deze eeuw een belangrijke bijdrage aan de energiemix zal leveren’, benadrukt Sonya Savage, minister van Energie van de Canadese deelstaat Alberta in een commentaar op het initiatief.

‘Deze grondstoffen blijven belangrijk voor de productie van koolstofvezels, asfalt, kunststoffen en andere belangrijke materialen. Maar met dit initiatief biedt de industrie een mogelijkheid om deze productie duurzamer te maken.’

Analist Wood wijst er echter op dat voor de realisatie van die ambities zware financiële inspanningen zullen moeten worden gedaan. Daarbij rekent de sector op de ondersteuning van de Canadese overheid. De Canadese premier Justin Trudeau heeft beloofd dat zijn land de uitstoot tegen eind dit decennium met een volume van 40 procent tot 45 procent zal hebben verminderd, vergeleken met een kwarteeuw voordien.

(am)