In de Amerikaanse staat Californië worden hoogoplopende discussies opgetekend over het lot van de afgeschreven offshore boorplatformen. Sommigen eisen dat de infrastructuur volledig wordt afgebroken en verwijderd, terwijl anderen voor een gedeeltelijk behoud pleiten. Opmerkelijk is echter dat de twee partijen voor hun standpunten ecologische motieven naar voren schuiven.
De volgende decennia komen heel wat offshore boorplatformen aan het einde van hun normale levenscyclus, zodat ze door hun eigenaars of uitbaters moeten worden afgebroken. Dat betekent echter een bijzonder zware financiële kost, tenzij een reden kan worden gevonden om de infrastructuur op zijn plaats te laten.
Ecologische overwegingen kunnen echter opmerkelijk genoeg een oplossing aanreiken. Vele offshore boorplatformen zijn immers tot rijke biotopen van maritiem leven uitgegroeid. Dat heeft er onder meer voor gezorgd dat in Californië tussen milieugroepen onderling een fundamentele discussie over het behoud of de afbraak van afgeschreven boorplatformen is ontstaan.
Dilemma
Wereldwijd zijn er meer dan 12.000 offshore platformen voor de ontginning van olie en gas. De afbraak van die infrastructuur vormt een bijzonder dure en arbeidsintensief operatie. Het is echter anderzijds onmogelijk om de installaties te laten roesten en vervallen. Dat vormt immers een milieurisico dat de mariene ecosystemen ernstige schade kan toebrengen.
Onder de zeespiegel blijkt echter een groot deel van deze boorplatformen tot een kunstmatig koraalrif met een rijk maritiem leven te zijn geworden. Bijna veertig jaar geleden vaardigde de regering van de Verenigde Staten een wet uit die het mogelijk maakte om afgeschreven boorplatformen tot maritieme biotopen om te vormen.
De vijf Amerikaanse staten langs de Golf van Mexico – Alabama, Florida, Louisiana, Mississippi en Texas – hebben allemaal programma’s om in totaal meer dan 500 offshore boorplatformen tot kunstmatige riffen om te bouwen. Ook Californië introduceerde elf jaar geleden een wet die het mogelijk maakt om boorplatforms tot maritieme reservaten om te bouwen.
Tot op dit ogenblik is die wet in Californië nog geen enkele keer toegepast. Dat zou in de loop van dit decennium echter kunnen veranderen. De staat telt 27 offshore boorplatformen. Momenteel zijn al acht sites uit dienst genomen. De volgende jaren zullen een aantal structuren moeten worden ontmanteld.
Groene mentaliteit
‘Het wordt echter een grote uitdaging om de bevolking van Californië te overtuigen’, zeggen Emily Hazelwood en Amber Sparks, de oprichters van de organisatie Blue Latitudes, die wereldwijd de ombouw van boorplatformen tot maritieme biotopen wil promoten. ‘Californië heeft een sterke ecologische mentaliteit. De bevolking stelt zich vaak kritisch op tegen het behoud van de boorplatformen. Velen willen dat deze infrastructuren definitief uit het uitzicht verdwijnen.’
‘Die bezwaren gaan ook verder dan een verzet tegen de vervuilende impact van de winning van fossiele brandstoffen. Tegenstanders vrezen ook dat de maatregel de oliemaatschappijen kostenbesparingen zullen opleveren die hen zouden kunnen inspireren hun vervuilende activiteiten op te voeren. Bij de ombouw tot een maritieme biotoop moeten de boorondernemingen immers alleen de bovenbouw demonteren en afvoeren. Daarmee kan een grote besparing op de afbraakkosten worden gerealiseerd.’
Indien de omvorming tot maritieme biotopen wordt afgewezen, dreigt Californië anderzijds 27 waardevolle offshore ecosystemen te zullen verliezen. Emily Hazelwood wijst er daarbij op dat een aantal van deze platformen groter zijn dan de Eiffeltoren in Parijs.
‘De Harmony Rig voor de kust van Santa Barbara bereikt een diepte van 365 meter’, aldus de biologe. ‘Men kan inmiddels echter zelfs de zwaarste pijlers van het boorplatform niet meer ontwaren. De hele infrastructuur is door maritieme flora en fauna bedekt.’
