Bart De Wever (N-VA) speechte in Antwerpen naar aanleiding van de nationale feestdag. Daarbij focuste hij, naast de sportzomer, ook op de formatiegesprekken die hij als formateur voert.

In het nieuws: De Wever heeft het kort over de formatie, die maandag weer verder gaat.

• In zijn jaarlijkse speech als burgemeester van Antwerpen vertelt De Wever dat “er zich zich een moeilijk decennium aandient”. Hij somt op: “De budgettaire toestand, de vergrijzing, de geopolitieke veranderingen… Ik zou bijna zeggen: ‘Ik ben blij dat ik maar burgemeester ben en dat niet allemaal op mijn bord moet nemen’, maar helaas”.
• Inhoudelijk gaat De Wever niet in op de gesprekken die hij heeft met MR, Les Engagés, cd&v en Vooruit om een federale regering te vormen. Daar is het ook de speech niet voor: het gaat hier om de jaarlijkse herdenkingsspeech voor de slachtoffers van beide Wereldoorlogen die de burgemeester van Antwerpen brengt in het stadspark.
• De Wever kan het niet laten toch een paar verwijzingen te maken naar de situatie waarin hij zich bevindt. Omdat 21 juli dit jaar op een zondag valt, “hebben we precies een vrije dag minder”, zegt hij. “Dat is alleen maar goed voor wie elke werkdag meer dan nodig heeft. Zo is er in dit gezelschap minstens één”, zo verwijst hij naar zichzelf en de formatieopdracht.
• De Wever heeft het ook over de goedgevulde sportzomer met het EK voetbal, de Tour de France en de Olympische Spelen. Zelf heeft hij daar nog niets van gezien, maar doordat anderen er zo fel mee bezig zijn, geeft het hem “een beetje luwte om zelf met andere dingen bezig te zijn”.

Wisselwerking op punt

Gevolgd: De onderhandelingen over de Arizonacoalitie gaan verder.

• Die ‘andere dingen’ gaan voor De Wever en zijn collega’s tijdens de zomervakantie gewoon door. Maandag komen de voorzitters bijeen om de vooruitgang te bespreken. Dat is nodig, want er was vorige week wat ergernis ontstaan over de krachtige N-VA-invulling van de onderhandelingsnota’s. Zo werd in allerijl een werkgroep Migratie bijeengeroepen omdat Les Engagés gevallen was over het taalgebruik. Een “misinterpretatie”, klonk het bij N-VA.
• Ook gezondheidszorg, de hervorming van de arbeidsmarkt en een fiscale hervorming blijven lastige dossiers. Daarnaast moet ook de wisselwerking tussen de centrale werkgroep met de voorzitters en de werking van de thematische werkgroepen verder op punt gesteld worden. Een grote doorbraak of gebekvecht voor de week verlof die de onderhandelaars namen – van 5 tot 12 augustus – worden niet meer verwacht.
• Het formeerproces gaat haast on-Belgisch snel. De Wever heeft dan ook een deadline voor ogen: 20 september. Dan wil de Europese Commissie van de Belgische regering een plan van aanpak hebben rond het begrotingstekort. Met een volwaardige regering kan er een saneringsplan op 7 jaar worden uitgewerkt. Anders zal het vermoedelijk op 4 jaar tijd moeten.
• Maar Vooruit wil zich niet vastpinnen op deadlines, zo verklaarde voorzitter Conner Rousseau (Vooruit) al verschillende keren. Een inhoudelijk sterk akkoord waar de socialisten zich in kunnen vinden, primeert.
• Eenzelfde conclusie trekt ook een oudgediende in De Standaard. Als er vertrokken wordt vanuit de partijlijn van de formateur, dan is het onvermijdelijk dat er nog veel bijsturing nodig is. En dat vraagt tijd.

Wie wordt Eurocommissaris?

Om te volgen: Woensdag moet De Wever opnieuw naar de koning.

• Woensdag brengt formateur De Wever opnieuw verslag uit bij de koning. Zonder twijfel zal zijn formateursopdracht verlengd worden. Ondanks de verschillen tussen de partijen lijkt de wil er wel te zijn om de formatie te doen slagen.
• Overigens vormt niet alleen de budgettaire oefening een harde deadline, ook een Europees commissaris aanduiden kan een lastige opdracht worden. De EU verwacht immers half augustus een naam voor de komende legislatuur. Huidig commissaris Didier Reynders (MR) heeft al aangegeven graag verder te willen doen. Dat zou de MR automatisch een ministerpost kosten, want de job van Eurocommissaris staat daaraan gelijk.
• Vertrouwen blijkt het sleutelwoord voor de onderhandelende partijen. Durven geven en nemen, water bij de wijn doen en vertrouwen dat het goed komt. Daarbij haalt de oudgediende in De Standaard nog een laatste punt aan: wat wordt het narratief om de bevolking mee te krijgen in het regeerakkoord? De vraag die ook opgelost moet worden is hoe je mensen enthousiast krijgt over een besparingsproject.