In Australië zorgt het lot van de kangoeroe voor een grote verdeeldheid onder de bevolking. Die controverse werd nog aangewakkerd door de documentaire ‘Kangaroo: A Love-Hate Story’ van de filmmakers Mick McIntyre en Kate Clere, waarin wordt gesuggereerd dat Australië weinig respect toont voor een dier dat nochtans als een nationale mascotte wordt bestempeld.

Geraamd wordt dat Australië een populatie van meer dan 47 miljoen kangoeroes telt. Er zijn weinig grote diersoorten op aarde die op een omvangrijker bevolking kunnen terugvallen. Door een gebrek aan natuurlijke predatoren wordt het echter steeds moeilijker om de groei van de kangoeroe-populatie onder controle te houden.

Polariserend

“We hebben uit de reacties op de documentaire geleerd dat het onderwerp in Australië bijzonder polariserend werkt,” zegt Mick McIntyre. “Velen zien de dieren als een echte plaag die weilanden en akkers vernietigen en talloze verkeersongevallen veroorzaken omdat ze de gewoonte hebben plots voor auto’s de weg over te steken.”

Natuurlijke predatoren, zoals de dingo, zijn bijzonder schaars. Wanneer voldoende voedsel beschikbaar is, groeien de aantallen dan ook snel aan. De autoriteiten hebben al langer een aantal jachtquota ingevoerd om de populaties van een aantal soorten beter onder controle te kunnen houden.

Dierenrechten-activisten werpen daarentegen op dat de dieren op een inhumane manier worden gedood. Tegenstanders merken ook op dat kangoeroe-vlees veel bacteriënbevat en dan ook niet geschikt is voor consumptie. Bovendien wordt aangevoerd dat de jacht een schadelijke impact heeft, aangezien de ramingen over de kangoeroe-populaties veel te optimistisch zouden zijn gebleken.

Voorstanders wijzen er anderzijds op dat Australië aan de verwerking van de dode dieren jaarlijks 175 miljoen dollar verdient. Daarbij wordt erop gewezen dat die inkomsten vaak ten goede komen aan afgelegen landelijke gebieden die zware moeilijkheden ondervinden om economisch te overleven.

Export

Sommige wetenschappers beweren dat kangoeroes een meer duurzame bron van eiwitten zijn dan koeien of schapen. Toch staat de industrie ook in het buitenland onder toenemende druk. Campagnes hebben ertoe geleid dat onder meer een bedrijf zoals Adidas van het gebruik van kangoeroeleder is afgestapt.

Ook de buitenlandse interesse voor kangoeroevlees is gevoelig afgenomen. Twee jaar geleden introduceerde Californië een embargo op kangoeroe-producten. Rusland, ooit de grootste consument van kangoeroevlees, voerde acht jaar geleden uit oogpunt van de voedselveiligheid eveneens een verbod in. Sindsdien is de Australische export van kangoeroevlees met meer dan de helft gedaald.

De dalende interesse heeft er tevens voor gezorgd dat professionele jagers voor hun buit minder geld krijgen. Twee jaar geleden werden door jagers 1,4 miljoen kangoeroes gedood. Dat volume vertegenwoordigt amper 20 procent van de maximale quota.

Veel jagers hebben hun activiteiten door de lagere inkomsten moeten opzetten. “Dat betekent echter vaak dat hun plaats wordt ingenomen door figuren die veel minder vakkennis of ethiek laten blijken,” benadrukt George Wilson, onderzoeker aan de Australian National University. Hij verwijst daarbij onder meer naar berichten over massale vergiftigingen.

Bovendien waarschuwt Wilson dat de oplopende populaties er alleen maar zullen voor zorgen dat bij een volgende droogteperiode veel meer slachtoffers zullen vallen.