In een opiniestuk in The Telegraph betoogt sportredactrice Fadumo Olow dat het hoofddoekenverbod in Frankrijk het tegenovergestelde bereikt van wat het beoogt. Gehoofddoekte islamitische vrouwen zouden door het verbod sport links laten liggen. Sportparticipatie door deze vrouwen was voor dat verbod ‘geen issue’.

‘Het verbod wordt gerechtvaardigd als een middel om vrouwen mondiger te maken, maar het tegendeel is het geval: meisjes worden uitgesloten en lopen het gevaar de sport te verlaten’, aldus Olow.

‘In 2018 werd Paul Pogba bejubeld als een nationale held toen hij Frankrijk naar de wereldbekerzege leidde, als een van de zeven moslimmannen in de nationale ploeg op het toernooi’, vat Olow het opiniestuk aan. 

‘Hun geloof als moslimman werd niet in twijfel getrokken of gevierd. Ze kregen gewoon erkenning omdat ze deel uitmaakten van het beste team ter wereld.

Maar de realiteit voor hijab-dragende vrouwen in Frankrijk is dat zij in het voetbal niet hetzelfde kunnen genieten – aangezien de Franse voetbalbond (…) nog steeds de enige internationale instantie is die hijab-dragende vrouwen uitsluit van het beoefenen van de sport.’

‘Nieuwe’ Franse wet

‘En nu, dankzij een nieuwe Franse wet die in de Senaat is goedgekeurd en die moslima’s onder de 18 jaar verbiedt om waar dan ook in het openbaar een hijab te dragen, zullen meisjes in het hele land nog meer worden uitgesloten in alle takken van sport.’

De nieuwe Franse wet is evenwel nog niet in werking getreden. Een tweede amendement van de wet zou ouders verbieden hun kinderen te laten deelnemen aan schoolreisjes en -activiteiten als zij in religieuze kleding zijn gehuld.

De hijab of hoofddoek is een traditionele vorm van hoofdbedekking die door sommige moslimvrouwen wordt gedragen ‘als onderdeel van hun religieuze en spirituele reis’. Het verbod wordt gerechtvaardigd als een middel om vrouwen mondiger te maken.

Uit het rugbyteam gezet

Het nieuws dat Frankrijk sommige meisjes en jonge vrouwen de ‘mogelijkheid ontneemt om aan professionele sport te doen’, is niet nieuw. De voormalige Franse international Assa Koïta beweerde dat zij uit het Franse rugbyteam was gezet omdat zij tijdens wedstrijden een hijab wenste te dragen.

Olow kan zich hiermee vereenzelvigen:

‘Op amateurniveau is de ervaring vergelijkbaar. Ik deed als 17-jarige een voorseizoentraining met een vrouwenvoetbalteam in Engeland. De opwinding over de openingswedstrijd van het seizoen sloeg al snel om in teleurstelling en shock toen de scheidsrechter me vertelde dat ik niet mocht spelen met een hijab op vanwege de FA-regels.

Ik heb die wedstrijd nooit gespeeld en ben uiteindelijk uit het voetbal gestapt. Ik keerde pas terug toen de regels in 2014 waren veranderd. Het verhaal van Koïta en mij zal veel te vaak voorkomen in Frankrijk, waar moslimvrouwen op alle niveaus uit de sport worden geduwd.’

Fake minderwaardigheidscomplex

‘Frankrijk gelooft dat het op die manier moslimvrouwen bevrijdt van een leven van onderdrukking’, klinkt het. ‘Maar dit vermeende ‘minderwaardigheidscomplex’ dat moslimvrouwen zogezegd doormaken is absurd, beledigend en het complete tegendeel van emancipatie.’

De manier om vrouwen daadwerkelijk mondiger te maken is door een gastvrije omgeving te creëren waarin zij zich opgenomen kunnen voelen’, besluit Olow. In die omgeving ‘zouden voor moslimvrouwen over de hele wereld momenten kunnen plaatsvinden die de geschiedenis van de sport ingaan. Zoals bijvoorbeeld toen de Fifa in 2014 verouderde regels omgooide en moslimvrouwen toestond de hijab te dragen tijdens wedstrijden.’

Het verbod heeft geleid tot de hashtag #handsoffmyhijab, waarbij sommige atleten, beroemdheden en influencers de sociale media hebben opgezocht om hun teleurstelling te delen. ‘De extreme behoefte om het lichaam van vrouwen en wat ze dragen – inclusief de hijab – te reguleren, zou wereldwijd tot verontwaardiging moeten leiden.’ (mah)