Key takeaways

• De Europese Unie is een emissiereductiedoelstelling overeengekomen van 90 procent in 2040 ten opzichte van 1990.
• Landen kunnen buitenlandse koolstofkredieten kopen om tot 5 procent van hun emissiereductiedoelstelling te dekken.
• Deze overeenkomst weerspiegelt de groeiende weerstand binnen Europa tegen een ambitieus klimaatbeleid vanwege zorgen over economische druk en concurrentievermogen.

De Europese Unie heeft vandaag overeenstemming bereikt over een klimaatdoelstelling voor 2040. De doelstelling, die is vastgesteld op een emissiereductie van 90 procent ten opzichte van 1990, werd na intensieve onderhandelingen overeengekomen en bevat flexibiliteitsbepalingen.

Koolstofkredieten

Deze flexibiliteitsbepalingen staan landen toe om buitenlandse koolstofkredieten te kopen om tot 5 procent van hun emissiereductiedoelstelling te dekken. In de praktijk vermindert dit de binnenlandse emissiereducties tot 85 procent, waarbij het buitenland de resterende 5 procent kan bijdragen. De EU heeft zich er ook toe verbonden om verder de mogelijkheid te onderzoeken om internationale koolstofkredieten te gebruiken om nog eens 5 procent van de doelstelling voor 2040 te halen, waardoor de binnenlandse doelstelling nog verder zou kunnen verlagen.

Naast het streefcijfer voor 2040 is er ook een streefcijfer voor 2035 vastgesteld met emissiereducties variërend van 66,25 procent tot 72,5 procent. Het besluit komt in de aanloop naar de COP30 VN-klimaattop in Brazilië, waar alle deelnemende regeringen zijn uitgenodigd om hun klimaatplannen voor 2035 in te dienen.

Bezorgdheden

Sommige lidstaten, waaronder Polen, Slowakije en Hongarije, waren tegen het akkoord. Ze maakten zich zorgen over de mogelijke gevolgen voor het concurrentievermogen van de industrie. Het akkoord werd uiteindelijk echter aangenomen met de steun van ten minste 15 van de 27 lidstaten.

Om tegemoet te komen aan de bezorgdheid van de aarzelende landen, besloot de EU ook om de lancering van een nieuwe koolstofmarkt met een jaar uit te stellen. Deze is dus verschoven naar 2028.

Het compromis weerspiegelt de groeiende weerstand binnen Europa tegen een ambitieus klimaatbeleid. Sommige industrieën en regeringen beweren dat het halen van deze doelstellingen een te grote financiële druk op de Europese economieën zou leggen, waardoor middelen aan cruciale sectoren zoals defensie en industrie zouden worden onttrokken.

Initieel voorstel

De Europese Commissie stelde oorspronkelijk een strengere emissiereductiedoelstelling van 90 procent voor, met een maximale toewijzing van 3 procent voor buitenlandse koolstofkredieten. Dit voorstel was bedoeld om het klimaattraject van de EU af te stemmen op haar wettelijk bindende doelstellingen van 55 procent netto emissiereductie in 2030 en nul-netto emissies in 2050.

Onafhankelijke klimaatadviseurs hadden een nationale doelstelling van 90 procent aanbevolen, in lijn met wetenschappelijke aanbevelingen. Zij waarschuwden echter voor een grote afhankelijkheid van buitenlandse koolstofkredieten, met het argument dat dit investeringen in Europese industrieën zou kunnen belemmeren.

Terwijl sommige landen zoals Frankrijk en Portugal aandrongen op de flexibiliteit om tot 5 procent van de koolstofkredieten te gebruiken, pleitten andere landen zoals Polen en Italië voor een hogere toewijzing tot 10 procent. Landen als Spanje en Nederland waren tegen een verdere afzwakking van de doelstelling. (jv)

Volg Business AM ook op Google Nieuws

Wil je toegang tot alle artikelen, geniet tijdelijk van onze promo en abonneer je hier!