Een volwassen persoon heeft tussen zeven en acht uur slaap per nacht nodig. Indien geen voldoende nachtrust kan worden gegarandeerd, dreigen belangrijke cognitieve consequenties. Dat blijkt uit een studie van wetenschappers bij het Brain and Mind Institute aan de University of Western Ontario, gebaseerd op een onderzoek bij meer dan tienduizend personen uit honderdvijftig landen.

“Vaak wordt beweerd dat de behoefte aan slaap – net zoals de eetlust of sociaal contact – een persoonlijke zaak is,” zegt Susan Pinker, experte psychologie bij de Amerikaanse zakenkrant Wall Street Journal. “Men ging ervan uit dat niet iedereen dezelfde behoefte aan slaap heeft. Geopperd werd dat leeftijd, levensstijl, werk en metabolisme samen zouden bepalen hoeveel slaap een persoon nodig heeft om goed te kunnen functioneren.”

“Op die manier werd aangenomen dat sommige personen aan vijf uur slaap per nacht voldoende hadden, terwijl anderen een nachtrust van meer dan zeven uur nodig hadden. Dat blijkt echter niet met de wetenschappelijke realiteit te kloppen.”

Universeel

“Onze studie suggereert dat de hoeveelheid slaap die volwassenen nodig hebben, een universeel karakter heeft,” benadrukte onderzoeksleider Conor Wild, professor neurowetenschappen aan de University of Western Ontario.

“Uit het onderzoek is immers gebleken dat in de hele wereld volwassenen tussen zeven en acht uur per nacht moeten slapen – niet meer en niet minder – om mentaal optimaal te kunnen functioneren. Wanneer die vereiste rust niet wordt gehaald, raken hogere cognitieve functies – zoals het identificeren van complexe patronen en het oplossen van problemen – gecompromitteerd. “

“De studie leverde een aantal opmerkelijke bevindingen op,” zegt Wild. “De helft van de ondervraagden bleek gemiddeld minder dan 6,4 uur slaap per nacht te genieten. Dat leidde tot problemen op het gebied van probleemoplossing en redeneringsvermogen. Ook de verbale scherpte bleek onder het gebrek aan nachtrust te lijden.”

“Personen die geregeld minder dan zes uur slaap per nacht genoten, bleken tevens problemen te vertonen met het ruimtelijk inzicht en het grammaticaal vermogen. Bovendien moest worden vastgesteld dat deze groep tevens minder taken kon vervolledigen dan collega’s die wel voldoende nachtrust hadden genoten.”

Veroudering

“Verrassend genoeg bleek dat een occasioneel slaapgebrek – waarbij een of twee nachten met een gebrek aan rust werden opgetekend – geen negatieve impact op het redeneringsvermogen of de verbale vaardigheden, maar wel problemen met het korte termijngeheugen opleverde,” zegt Susan Pinker nog.

“Deze bevinding is enigszins geruststellend. Vele professionals – zoals chirurgen of vliegtuigpiloten – moeten immers vaak cruciale beslissingen nemen terwijl ze met een onregelmatig slaappatroon moeten afrekenen. Problemen met het korte termijngeheugen kunnen immers worden opgevangen door het raadplegen van bronnen. Bij vele cruciale beslissingen heeft men daarvoor echter geen tijd.”

“Een chronisch slaaptekort lijkt veel schadelijker dan enkele nachten met een sterk gebrek aan rust,” zegt Pinker. “De studie toonde dat een nachtrust van maximaal vier uur gedurende een langere periode voor een cognitieve veroudering van acht jaar zorgt. Dat is een belangrijke achteruitgang.”

“Een goede nachtrust kan echter een gedeelte van de schade herstellen. Proefpersonen die tijdens de nacht voor de tests een langere rustperiode kregen dan normaal, lieten op de cognitieve tests ook betere resultaten optekenen.”