Als de Engelse socialisten aan de macht komen zullen ze beslag leggen op 300 miljard pond (330 miljard euro) aan aandelen van 7.000 grote bedrijven en die uitdelen aan de werknemers. Het zou gaan om ‘de grootse confiscatie’ van eigendom ooit in de privé-sector van een westerse democratie. Dat blijkt uit een analyse van de Financial Times en het advocatenkantoor Clifford Chance.

Ook de 2,6 miljoen Britten die een eigendom verhuren krijgen een kolossale rekening gepresenteerd indien Labour de verkiezingen zou winnen. Niet enkel krijgen ze dan hogere belastingen opgelegd, de socialisten willen ook een “recht op aankoop”-plan introduceren.

De socialisten lijken vastberaden om de macht van de ondernemers en vastgoedeigenaars te transfereren naar de werknemers en de huurders.

Voor ondernemers betekent het dat al wie meer dan 250 mensen in dienst heeft gradueel 10% van de aandelen van het bedrijf aan de werknemers moet transfereren. In de praktijk willen de socialisten elk jaar 1% van de aandelen aan de werknemers overmaken en dat gedurende een periode van 10 jaar.

Die aandelen zouden dividenden uitbetalen voor een som van maximum 500 pond (550 euro) per jaar. Bedragen daarboven zouden terugvloeien maar de staatskas onder de vorm van een extra belasting.

Grootste confiscatie uit de geschiedenis

Volgens Dan Neidle, een partner in het advocatenkantoor Clifford Chance, gaat het om een maatregel die zijn gelijk niet kent in de Britse geschiedenis. Hij verwacht dan ook een reeks rechtszaken van misnoegde bedrijven en aandeelhouders, vooral van bedrijven met buitenlandse eigenaars. Investeerders en pensioenfondsen zouden miljarden ponden uit de boeken zien verdwijnen in wat nu al een ‘onteigening’ en een ‘confiscatie’ wordt genoemd. Maar volgens Labour gaat het om “een broodnodige maatregel”. Die zou de productiviteit en het langetermijndenken bevorderen “omdat iedereen dan profiteert van de voordelen die investeringen voortbrengen”.

De socialisten willen mensen die een woning huren ook de kans geven die woning te kopen. En niet noodzakelijk tegen de courante marktprijs. Men zou ‘een redelijke prijs’ vaststellen, die rekening houdt met de bedragen die de koper al aan huur heeft betaald. Eens die gevonden is zou de huurder sowieso het recht krijgen het eigendom te verwerven. De overheid zou daarvoor de criteria vastleggen.

Het plan vertoont gelijkenissen met een initiatief dat in de jaren 1980 van vorige eeuw door Margaret Thatcher werd geïntroduceerd en dat mensen die een sociale woning huurden het recht gaf het te kopen. Thatcher wilde op die manier de invloed van de staat op de burger verminderen. Maar volgens Labour heeft dat enkel tot meer ongelijkheid geleid. Sinds dan is het aantal sociale woningen in het VK gedaald van 6,5 miljoen tot 2 miljoen. Daarvan zijn er nu 40% in handen van privé-personen die er niet in wonen, maar ze gewoon doorverhuren.