Wie ooit in Bamako geweest is, de Malinese hoofdstad, beseft dat dit land niet het centrum van de wereld is. Dit jaar is Mali wel extra belangrijk voor België: er is beslist om in 2022 zo’n 300 Belgische militairen naar daar te sturen, voor een belangrijke operatie tegen islamitische strijders in de Sahel.

• Die operatie, Takuba genaamd, wordt al een tijdje door de Fransen getrokken. Die leveren de meeste militairen en vliegtuigen, en willen absoluut verhinderen dat islamisten daar de Sahel overnemen. Het woestijngebied in het noorden van Mali is al jaren onrustig. Maar nu wordt Takuba meer Europees: andere landen nemen het over van Frankrijk, waaronder ook België, dat op vlak van buitenlandpolitiek altijd graag in het spoor van Emmanuel Macron zit.
• Alleen: vorige maand werd in Mali door de regering aangekondigd dat de verkiezingen, die dit jaar moesten doorgaan, opgeschoven worden naar 2025. De Malinese regering is niet democratisch verkozen, maar een clubje coupplegers uit het leger.
• Vervelend dus voor de EU om met zo’n lokale partner te werken. Want de andere West-Afrikaanse landen veroordeelden de houding van de Malinese regering al scherp. Komt daarbij dat Mali ondertussen beslist heeft om met de Russische groep huurlingen van Wagner te werken, een instrument van het Poetin-regime. Ook dat zit niemand in de EU lekker.
• De Malinese minister van Buitenlandse Zaken, Abdoulaye Diop, kreeg op bezoek in Brussel dan ook een stevige boodschap van Sophie Wilmès, zijn Belgische evenknie. Die kon niet anders dan te wijzen op de situatie in Bamako: “We hebben gepraat over het belang van de samenwerking tussen onze twee landen, maar vooral ook de dringende nood aan positieve acties in functie van de democratische transitie en de veiligheid”, zo liet Wilmès weten.
• Tegelijk tonen de Malinezen dat de relaties met de EU gespannen blijven: deze week nog eiste de Malinese regering dat plots een groep van 90 Deense special forces die deelnemen aan Takuba terug naar huis zouden keren, omdat “geen toestemming was gegeven”, zo stelden de Malinezen tot verbazing van de EU.