De context: Ethereum heeft het delven naar zijn cryptomunt gevrijwaard van de energie-intensieve manier van ‘minen’.

• Blockchains leunen niet op een centrale actor om transacties met crypto goed te keuren, maar maken gebruik van een consensus tussen validators.
• De bekendste manier om zo’n consensus te vormen is de ‘proof-of-work’-methode van Bitcoin. Daarbij zetten miners enorme hoeveelheden energie in om computers herhaaldelijk op een code te laten gokken. Wie het eerst de juiste hashcode raadt, mag een block aan de blockchain toevoegen en wordt uitbetaald in crypto.
• Ethereum gebruikte tot in september dit systeem ook. Door ‘The Merge’ schakelde het echter over naar ‘proof-of-stake’.
• In dat systeem worden personen die een bepaalde hoeveelheid Ether ingezet hebben (ofwel ‘gestaked’) willekeurig gekozen om een block toe te voegen. Wie meer Ether kan inzetten, heeft een grotere kans om gekozen te worden.

De brute realiteit: Deze manier van minen komt met enkele onvoorziene gevolgen die niet gezond zijn voor Ethereum.

1. Proof-of-stake moedigt miners alleen maar aan om meer Ether te bezitten

Logisch want: Hoe meer Ether iemand dus kan inzetten, hoe meer kans op een vette cryptobeloning.

• Hierdoor is het enige doel van mijners om meer Ether op te stapelen. Daarom gaan mijners hun voorraad samenbrengen om een grotere kans te maken op de miningbeloning.
• Vandaag is staken op Ethereum al zwaar gecentraliseerd door enkele grote spelers zoals Lido Finance, Binance en Coinbase. 
• Het doel van blockchain was nochtans om niet meer af te hangen van centrale mechanismen om betalingen te valideren.

2. Het probleem van te hoge ‘gas fees’ werd niet opgelost

Pijnlijk: Wie snel digitale activa wil verplaatsen op Ethereum, zal moeten opbieden tegen anderen, bovenop de bestaande transactiekosten.

• Zogenoemde ‘gas fees’, ofwel de transactiekosten op Ethereum, zijn al lang een pijnpunt voor het systeem. Wanneer er te veel transacties klaar staan om verwerkt te worden, kan er werkelijk een congestie ontstaan waardoor de ‘gas fee’ de hoogte inschiet. Daardoor werd het steeds minder aantrekkelijk om kleine bedragen over te schrijven via Ethereum.
• ‘The Merge’ heeft de manier waarop de ‘gas’ berekend wordt echter niet veranderd. Gebruikers betalen mijners nu om de block met hun transacties eerst te valideren. Hierdoor komt er steeds meer Ether terecht in de portefeuille van de grootste spelers en wordt een verdere centralisatie van Ethereum onvermijdelijk.
• Er is zelfs sprake van miners die opzettelijk transacties plaatsen na andere gebruikers om de kost van het valideren van oudere blocks op te drijven.

3. De blockchain van Ethereum werd niet veiliger

Sneeuwbaleffect: Wanneer het aantal validators afneemt door een sluipende centralisatie, wankelt de weerbaarheid van de blockchain.

• De ontwikkelaars van Ethereum beweerden telkens dat ‘The Merge’ het systeem veiliger zou maken door het decentraler te maken. Het omgekeerde lijkt echter te gebeuren.
• Het Amerikaanse Defense Advanced Research Projects Agency (DARPA) meent in een rapport dat vooral proof-of-stake-blockchains makkelijker te manipuleren zijn door een laag aantal actieve validators.

4. Proof-of-stake transformeert mogelijk de legale status van Ether

Onder de radar: Er zijn veel argumenten te vinden voor waarom Bitcoin een digitale grondstof zou zijn en geen effect. Voor Ethereum slinkt dat aantal argumenten nu.

• In de Verenigde Staten wil men bepaalde cryptomunten laten classificeren als digitale grondstoffen in plaats van als effecten.
• Hierdoor zou de verantwoordelijkheid voor de regulering van crypto van de Securities and Exchange Commission (SEC) naar de Commodity Futures Trading Commission (CFTC) gaan.
• Nu mijners van Ether echter hun cryptomunten samenvoegen om te profiteren van hoge ‘gas fees’, zou de munt steeds meer op een effect lijken en minder op een grondstof. De SEC zou zelfs Ethereum wel eens willen onderzoeken vanwege zijn toenemende centralisatie.

(as)