Het was toch wat opmerkelijk nieuws: Zuhal Demir (N-VA) werd Vlaams minister van Onderwijs, maar ondanks haar kopstukpositie kreeg ze niet het viceminister-presidentschap. Dat vindt ze niet zo erg, blijkt nu.
Key takeaways
- Zuhal Demir werd geen viceminister-president in de Vlaamse regering. Daardoor voelt ze minder restricties.
- Ze beklemtoont de kennis van het Nederlands in het onderwijs, een N-VA-stokpaardje.
- Demir zegt zich weinig aan te trekken van belangengroepen.
In het nieuws: Door enkel vakminister te zijn, behoudt Demir haar vrijheid. En dat vindt ze prima.
- Bij de verdeling van de Vlaamse ministersposten viel al op dat de ministers met de belangrijkste portefeuilles geen viceminister-president werden. Caroline Gennez (Vooruit) neemt de belangrijke post Welzijn op zich, maar Melissa Depraetere (Vooruit) werd vice. Voor cd&v werd Hilde Crevits (cd&v) door haar ervaring beloond met het viceminister-presidentschap, terwijl Jo Brouns (cd&v) de portefeuilles Landbouw en Omgeving combineert. En N-VA haalde met Zuhal Demir (N-VA) Onderwijs binnen, maar Ben Weyts (N-VA) werd namens de partij viceminister-president. Dat kwam ook weer door zijn anciënniteit.
- Voor Demir is dat geen probleem, integendeel. “Als minister van Onderwijs, Werk en Justitie wil ik inhoudelijk doorpakken en zal ik geregeld extra geld moeten vragen: dan is het niet handig als je ook vice bent en de kerk in het midden moet houden. Ik heb nu mijn handen vrij om all the way te gaan voor mijn bevoegdheden. Niemand houdt mij tegen”, zegt ze in een interview met het weekblad Humo.
- Nu Demir geen burgemeester van Genk wordt, zal ze zich opnieuw volledig kunnen toespitsen op haar taken als minister. Zoals ook uit het regeerakkoord blijkt, is Nederlands in het onderwijs een topprioriteit voor haar. Ze vertelt dat zij als kind gedrild werd om de taal te spreken. “Links vindt dat stigmatiserend, maar dat is quatsch”, aldus Zuhal Demir. “Het is veel erger om je een dom gansje te voelen in een klas waar je niet mee kunt”.
- De hoop om van de B-klas met anderstaligen naar de A-klas te kunnen, was voor Demir een grote stimulans. “Dat kon, als ik maar hard genoeg studeerde. (…) En toen ik eenmaal in die A-klas zat, was ik vertrokken”, legt ze uit in het interview.
Geen beïnvloeding
Ook gelezen: Demir is selectief in haar nieuwsgaring.
- Nog een opmerkelijk stuk uit het interview met Humo is de revelatie dat Zuhal Demir geen kranten leest of tv kijkt. Het nieuws komt naar haar toe via haar woordvoerder. Zo wil ze niet beïnvloed worden. “Als ik niet de juiste dingen kan doen voor het algemeen belang omdat allerlei lobby’s en belangengroepen nee zeggen, dan hoeft het niet voor mij. Gewoon wat lintjes knippen, mooi wezen en op de winkel passen, dat interesseert me niet”. Demir blijft duidelijk haar eigen zin doen.