Een Colombiaanse rechtbank hield twee weken geleden haar eerste rechtszaak in het metaverse. Volgens rechter Maria Quinones Triana was het experiment een succes en kunnen wat haar betreft meer rechtszaken in een virtuele rechtbank worden uitgevoerd. Gerechtsjournalist Faroek Özgünes sprak erover met Business AM.

Beluister het volledige interview hier.

De essentie: Hoewel de zitting in Colombia volgens de betrokkenen succesvol was, zijn er desondanks nog een aantal haken en ogen. 

• “Iedereen heeft het recht om fysiek in de rechtbank aanwezig te zijn en persoonlijk te zien wie zijn rechter is. Een beschuldigde moet ook altijd kunnen overleggen met zijn advocaat”, zegt Özgünes tegen The Morning Drive. “De beschuldigde moet zich ten allen tijden kunnen verweren tegen de aanklacht en weten wie er tegenover hem staan.”  
• En daar ligt volgens Özgünes een mogelijk probleem: “Een avatar is maar een figuurtje, een afbeelding van jezelf, dat je zelf kan kiezen. Je kan je gezicht kiezen, je haarkleur, maar dat ben jij niet. Het is een weerspiegeling van de persoon die je wilt tonen”. 

Zedenzaken en terrorisme

• De mogelijkheden van het metaverse situeren zich volgens Özgünes voornamelijk rondom gevoelige rechtszaken. “Ik kan me voorstellen dat bij zedenzaken het slachtoffer niet altijd persoonlijk de confrontatie met de verdachte wil aangaan, maar het proces toch wil kunnen volgen. In zulke gevallen is het nuttig om de zitting virtueel plaats te laten vinden.” 
• Maar ook bij grote spraakmakende processen, zoals terrorisme-gerelateerde, biedt een virtuele rechtszaak uitkomst. “Het terrorismeproces dat nu in Brussel loopt bijvoorbeeld. Er is een hele hoop heisa geweest over de overbrenging van de verdachten, of de glazen kooien waarin ze plaats moesten nemen. Met het metaverse kan je gewoon in je cel blijven zitten en het proces volgen met een speciale bril op.”

Rechtbank van Mechelen organiseerde in 2020 zittingen via videoconferentie

• “Tijdens de coronapandemie zagen we dat de rechtbank van Mechelen in 2020 een aantal zittingen volledig via een videoverbinding organiseerde. Omwille van de gezondheidsmaatregelen was het moeilijk om gedetineerden op een veilige manier vanuit de gevangenis naar de raadkamer te vervoeren, in verband met de besmetting van de beveiligers en cipiers.” 
• “Het was echt een noodsituatie, en het blijft nog altijd de uitzondering in plaats van de regel.”

(nd)