De onafgewerkte wolkenkrabber Torre de David heeft zich ontpopt tot de grootste sloppenwijk van de Venezolaanse hoofdstad Caracas. Door het overlijden van initiatiefnemer David Brillembourg en de moeilijke economische omstandigheden in Venezuela is het complex nooit afgewerkt en ook nooit in gebruik genomen.
De ongebruikte site werd echter al vlug een toevluchtsoord voor de grote groep daklozen in de Venezolaanse hoofdstad. De voorbije zomer hebben de stedelijke autoriteiten de bewoners echter uitgedreven. Nadien werd een gedeelte van de infrastructuur afgebroken, zodat het gebouw niet langer voor huisvesting zou kunnen worden gebruikt.
Vastgoedmagnaat David Brillembourg lanceerde in het begin van de jaren negentig in Caracas een project voor de bouw van een wolkenkrabber met vijfenveertig verdiepingen. De toren kreeg de officiële naam Centro Financiero Confinanzas, maar raakte in de volksmond al vlug bekend als Torre de David, genoemd naar de vastgoedmagnaat.
De toren heeft een hoogte van 190 meter en is daarmee het derde grootste gebouw van het land. Het complex is echter nooit afgemaakt. Brillembourg overleed al enkele jaren na de start van de bouwwerken en de economische crisis zorgde ervoor dat vele partners in het project failliet gingen.
Uiteindelijk kwam de wolkenkrabber in handen van de overheid, die de bouwwerken liet stilleggen. Twintig jaar later is aan die situatie niets veranderd. Officieel bleef de Torre de David een onafgewerkte bouwwerf, maar werd in werkelijkheid al vlug bewoond door vijfentwintighonderd tot drieduizend mensen.
Venezuela kampt immers met een gigantisch huisvestingsprobleem, waarbij meer dan de helft van de bevolking in krottenwijken zonder enige nutsvoorziening woont. Het land heeft een tekort aan bijna vierhonderdduizend woningen. De Torre de David was dan ook voor velen een oplossing voor hun woonprobleem, ook al waren ook daar geen nutsvoorzieningen aangesloten en was de toren bijzonder gevaarlijk.
De illegale bewoners zorgden wel voor een aantal primaire voorzieningen. Nutsvoorzieningen bleven afwezig, maar wel werd een pompensysteem geïnstalleerd om ook de hoogste verdiepingen van drinkwater te voorzien. De onderste tien verdiepingen werden toegankelijk gemaakt voor motorfietsen.
Er werd zelfs een officieuse gemeenschapsraad geïnstalleerd om het gebouw te beheren, waarbij onder meer gezorgd werd dat de benedenverdiepingen gereserveerd werden voor de oudere bewoners. Ook werd voor satelliet-televisie gezorgd, terwijl in het gebouw zelfs een internetcafé werd ingericht.
Onder meer door een gebrek aan beschermende leuningen in de trappenhallen en op de balkons werd de wolkenkrabber echter geregeld het toneel van tragische ongevallen. De Venezolaanse regering beloofde wel een betere huisvesting te zoeken voor de illegale bewoners, maar daarvan is weinig terecht gekomen.
Uiteindelijk besliste de overheid om het gebouw te ontruimen. Bovendien werd het interieur van het complex gedeeltelijk ontmanteld om te beletten dat de bewoners zouden proberen terug te keren. (mah)
