Eind november gaat de COP 28, de klimaatconferentie van de Verenigde Naties, van start in Dubai. Het Westen zal proberen om China te motiveren om meer inspanningen te doen, terwijl het zelf ook in eigen boezem zal moeten kijken.

Why it matters: Volgens een onderzoeksteam van Bloomberg is er 200 biljoen (200.000 miljard) dollar aan investeringen nodig om de koolstofuitstoot wereldwijd naar nul te brengen. Maar geld alleen is niet de oplossing om het probleem van klimaatverandering aan te pakken. Er is ook een globale samenwerking voor nodig.

In het nieuws: De uitdagingen voor op de COP 28

De wereld redden kost geld. In 2015, tijdens de COP 15, beloofden de ontwikkelde economieën om tegen 2020 samen 100 miljard dollar te verzamelen ten behoeve van de ontwikkelende economieën. Zij dragen immers het minste bij aan de opwarming van de aarde, en hebben minder middelen om zich ertegen te beschermen.

• Die deadline werd niet gehaald. In 2020 was er voor 83,3 miljard dollar aan klimaatfinanciering verzameld, volgens Oxfam een serieuze overschatting. De deadline werd verplaatst naar 2025.
• Ondertussen is er sprake van een nieuw financieel doel, voor de periode na 2025. Dit is een gelijkaardig bedrag ten behoeve van ontwikkelende landen.

Al deze investeringen hebben enkel zin als de grootste vervuiler mee wil spelen. Daarom wordt voor twee zaken naar China gekeken, beargumenteert Euractiv.

• Enerzijds moet China serieuze stappen ondernemen om de uitstoot te verlagen. Ondanks dat het land de meeste hernieuwbare energie ter wereld produceert en in korte tijd een enorme markt van elektrische voertuigen heeft opgezet, blijft het kolencentrales bouwen. 
• Anderzijds zal men ook naar China kijken voor grotere bijdragen in de klimaatfinanciering. Het land ziet zichzelf echter nog steeds als een ontwikkelende economie. Onder die noemer zou het net minder moeten bijdragen.

Geen vacuüm

Op het geopolitieke toneel zijn er spanning tussen het Westen en China. Afgelopen maanden werden aan beide zijden steeds meer handelsrestricties en embargo’s opgetrokken. 

• “Wereldwijde klimaatpolitiek vindt niet plaats in een vacuüm”, zei Fu Cong, Chinees ambassadeur voor de EU over de protectionistische maatregelen. “Waarom politieke confrontatie zoeken aan de ene kant en onvoorwaardelijke samenwerking verwachten aan de andere kant?”
• China zou beter af zijn zonder die restricties. Op de klimaattop zal het dus niet enkel over klimaat gaan. (cv)