Doemvoorspellingen over de komende overbevolkingscrisis worden al ruim twee eeuwen tot vervelens toe herhaald, maar Mark Littlewood schrijft in The Times dat de huidige rampprofeten nu even verkeerd zitten als de oorspronkelijke Malthusianen.

Volgens tal van opiniemakers en de Verenigde Naties is de bevolkingscrisis dé globale ramp van onze tijd. We zouden zo veel consumeren dat we onze kinderen en kleinkinderen veroordelen tot een ellendige toekomst op een verkrachte planeet en de enige manier om die Apocalyps te voorkomen is door het aantal mensen te beperken en met zijn allen minder te gaan consumeren.

Littlewood geeft een aantal overtuigende argumenten om dit rampscenario geheel onderuit te halen:

• De aarde is relatief dunbevolkt. De globale bevolkingsdichtheid ligt op ongeveer 115 mensen per km² (wanneer men enkel de bewoonbare landmassa in rekening neemt). De bevolkingsdichtheid van Hong Kong is 6.540 mensen per km² en die van Londen 4.615 mensen per vierkante kilometer – Londen bezit bovendien uitgestrekte parken en relatief veel groen. Op deze kaart kan u zien hoe de ganse wereldbevolking op een zeer kleine oppervlakte kan worden samengebracht.
  

• Elke doemprofetie over hongersnood, voedselrantsoenen en grondstoffenoorlogen als gevolg van overbevolking bleek er achteraf helemaal naast te zitten. Ondanks de bevolkingstoename lijden steeds minder mensen honger en in tegenstelling tot wat de Club van Rome in 1972 beweerde komt er nog lang geen einde aan de oliereserves in de aardbodem. Ook ligt de graanopbrengst per hectare vandaag 260% hoger dan 50 jaar geleden.
  

• De voor de hand liggende observatie dat bepaalde grondstoffen beperkt zijn betekent niet dat we nu al in de problemen zitten en we volledig op ‘duurzaamheid’ moeten inzetten. Zo kunnen we nog eeuwen verder met de nu bekende reserves en hebben we nog maar een piepkleine fractie van de bodem verkend.

• De bevolkingsgroei is in de meeste westerse landen al sterk afgevlakt en het is zeer waarschijnlijk dat hetzelfde zal gebeuren in de huidige ontwikkelingslanden.

• De ‘oplossingen’ voor het ‘probleem’ van de overbevolking zijn meestal erger dan het probleem zelf en gaan uit van een almachtige overheid die ons moet redden: rantsoenering, familiepolitiek en gedwongen sterilisering bijvoorbeeld. Dat mensen vrijwillig creatieve oplossingen zouden bedenken op een vrije markt wordt daarbij totaal genegeerd.

Littlewood, directeur generaal van het Institute of Economic Affairs, is er van overtuigd dat de aarde binnenkort twintig miljard inwoners een gezonder en beter leven zal kunnen bieden dan vandaag. Als we willen dat het ooit zo ver komt, moeten we volgens hem echter wel de moed hebben om de contraproductieve agenda van de milieu- en duurzaamheidslobby naast ons neer te leggen.