Hoewel boeken zijn volgeschreven over hoe je de job die je wil, kan bemachtigen, is weinig litteratuur gewijd aan hoe je de job die je niet langer wil, best kwijtraakt. ‘Wie zijn job opzegt doet dat beter op een diplomatische manier en met oog voor de toekomst’, zegt Ann Gales van headhuntersbureau Heidrick & Struggles.

‘Doe het op een professionele manier. Plan het van tevoren en denk na hoe je een job opzegt. Hou je boodschap simpel. Enkel indien het echt onmogelijk is, gebeurt dit best via een persoonlijk gesprek. Denk ook aan de toekomst -de wereld is klein en wie in dezelfde sector actief blijft komt zijn ex-werkgever onvermijdelijk opnieuw tegen- en vertrek op de meest positief mogelijke manier. De transitieperiode moet feilloos verlopen en hangende dossiers smetteloos afgehandeld.’ Wie met deze raadgevingen rekening houdt, wordt verplicht zijn emoties onder controle te houden en juist daar wringt vaak de schoen. Ontslagscenario’s zijn vaak emotioneel beladen, maar wanneer tijdens een ontslaggesprek de schuld van het falen bij anderen wordt gelegd, kookt het potje al snel over en is de controle zoek. Toch maakt ook een vlot verlopen opzegtermijn deel uit van de herinnering en perceptie die je (bijna) ex-werkgever over jouw persoon zal behouden.

Wie ontslag neemt, ontslaat in feite zijn baas. Dat gebeurt best op een zachte manier, omdat  alle betrokkenen daarbij winnen. Zelfs wanneer de werkgever een vraag stelt, waarop het antwoord niet fijn voor hem is, is het beter tweemaal na te denken en het antwoord op een elegante manier te formuleren. Wie de zaak hoffelijk houdt, krijgt misschien nog een aantrekkelijk tegenvoorstel aangeboden; wie zijn eigen ruiten ingooit nooit.