Geen wonder dat de Nederlandse clubs niet zitten te wachten op de Belgen, om samen de BeNeLiga te vormen: de Belgische competitie is en blijft bij momenten niets meer dan een mix van amateurisme en favoritisme. Een wrange grap was het op speeldag 1: de manier waarop dwergclub Eupen op het veld van gigant Club Brugge gedwongen werd om te blijven spelen en spelen… tot de gelijkmaker viel.

Al jaren bulkt België van voetbaltalent: de Rode Duivels is een verzameling van individueel talent die menig voetballiefhebber in het buitenland doet watertanden. Belgische clubs kunnen jonge ruwe diamanten opleiden en ze klaarmaken voor de absolute wereldtop.

Maar tegelijk blijft die vaderlandse voetbalcompetitie al jaren hangen in een wolk van amateurisme en favoritisme. En dat komt de kwaliteit, de uitstraling, reputatie en uiteindelijk de waarde van heel die ‘pro league’ allerminst ten goede. 

Bij de opening van de competitie deed men bij de wedstrijdleiding van de match Club Brugge tegen Eupen die slechte reputatie weer eens alle eer aan.  Want na een op zich al hoogst discutabele penalty voor de thuisploeg, die daarmee een enige keer kon scoren in de volle negentig minuten, leek mastodont Brugge al op de openingsspeeldag tegen een nederlaag aan te lopen: Eupen voetbalde gewoon frisser, scherper en efficiënter.

Brugse druk op de Voetbalbond wordt ondertussen legendarisch

Maar dat was buiten scheidsrechter Bram Van den Driessche en zijn wedstrijdleiding gerekend. Dat Bart Verhaege, de sterke man van Club, jarenlang zijn schaduw liet vallen als ondervoorzitter en lid van de raad van bestuur van de nationale voetbalbond, is daar niet vreemd aan. De manier waarop Brugge druk zet op de bond en bezoekende wedstrijdleiding, om zo het spelletje in hun voordeel te beslechten, is ondertussen legendarisch. 

En kijk, het seizoen is één speeldag ver, en we hebben al prijs. Een beetje in de sfeer nog van het voorbije EK eindigen matchen blijkbaar met verlengingen. Want plots werden er liefst 10 minuten bijgeteld op Jan Breydel, een zeldzaam hoog aantal minuten in profvoetbal, waar ook ter wereld.

En al helemaal een unicum werd het toen de scheidsrechter doodleuk beslist om na die 10 minuten gewoon nog eens verder te doen. Tot het onvermijdelijke geschiedde. In minuut 103 (bijna het equivalent van een volledige extra time) en na veel krassen en krabbelen, kon Brugge uiteindelijk toch de bal bij een radeloos Eupen binnentikken. De scheidsrechter was zo vriendelijk om de jongens van de Oostkantons nog te laten aftrappen, om dan af te fluiten. 

Waarom spelen de andere clubs in feite nog?

Dat de fans van Brugge vierden alsof ze de Champions League hadden gewonnen: het weze hen gegund. Maar voor het sérieux en de standing van de vaderlandse competitie is dat soort doldwaze kolder onvergeeflijk. Waarom spelen de andere clubs in feite nog? Het zijn toestanden die je verwacht in een Zuid-Amerikaanse bananenrepubliek, waar de scheids met een pistool voor en na de match diets gemaakt wordt dat het van moeten is. Andermaal is onze pintjesliga de risee van Europa.

Een BeNe League? Neen, bedankt…

Zo begint het seizoen 2021-2022 wel heel tekenend. Alweer, voor een zoveelste keer, hebben de veel professionelere ploegen uit de Nederlandse competitie, die intrinsiek niet beter is dan de onze, een hoge neus opgezet over een gezamenlijke league. Daarbij laten zeker de grote jongens bergen geld liggen. Maar het is begrijpelijk: het moet toch een beetje ernstig blijven, nietwaar? Met dat zootje ‘regelaars’ met hun ‘buigzame interpretatie’ van de reglementen een competitie maken? Neen, bedankt.

En het sportieve is lang niet het enige dat op de lachspieren werkt. Wanneer het gaat over de regels rond financiële fair play, zijn die blijkbaar een even wrange grap: al jaren tikt de licentiecommissie systematisch een hele reeks clubs zoals Moeskroen, maar ook big spenders als Anderlecht op de vingers. Telkens weigert ze Moeskroen een licentie. Waarna het BAS, de beroepscommissie gretig schorst, en iedereen doet alsof zijn neus bloedt.

Het wordt tijd dat men de zaak opkuist, en het imago van kermiscompetitie aflegt.