Met nog 522 dagen te gaan tot de presidentsverkiezingen van 5 november 2024 melden zich steeds meer nieuwe kandidaten voor de presidentsnominatie van de Republikeinse Partij. In 2016 telde het Republikeinse deelnemersveld ruim 17 kandidaten. De Democraten hadden er in 2020 met 23 would-be presidenten nog een pak meer. Maar waarom stellen mensen die geen schijn van kans maken zich kandidaat?
Waarom nemen mensen die kansloos zijn deel aan de Amerikaanse presidentsrace?
Waarom is dit belangrijk?
10 Republikeinen en 2 Democraten hebben zich tot nog toe kandidaat gesteld om Joe Biden op te volgen. Zijn Donald Trump, Mike Pence, Ron DeSantis en Nikki Haley bekend bij het grote publiek, dan kan dat moeilijk worden gezegd van de Republikeinen Vivek Ramaswamy, Chris Christie, Tim Scott en Corey Stapleton en van de Democraten Marianne Williamson, die ook in 2020 al meedeed en Robert F. Kennedy. Lijken de zes laatst genoemde kandidaten volledig kansloos, dan bevestigen ze een trend die wil dat meedingen naar de nominatie vaak een opstap naar het politieke sterrendom garandeert.In het nieuws. De namen van een tiental bevestigde en een handvol nog te bevestigen kandidaturen voor de nominatie van de Amerikaanse presidentskandidaten doen de ronde.
- Zijn Joe Biden (D) en Donald Trump (R) de kandidaten die vandaag de beste kans maken om door hun partij te worden voorgedragen, dan melden zich bij elke presidentsverkiezing ook steeds een resem totaal onbekende kandidaten, die volgens de logica niet kunnen winnen.
Nadelen zijn miniem
Waarom doen ze dat? Er zijn tal van redenen.
- Kandidaten kunnen hun nationale naamsbekendheid vergroten,
- hun fondsenwerving uitbouwen,
- hun vergoeding als spreker op conferenties de hoogte injagen,
- een contract bij een nieuwszender verzilveren of
- een betaalde functie in een of andere raad van bestuur krijgen.
Doorbraak op het politieke toneel
Zoom in. Ook kan zo’n kandidatuur zorgen voor een doorbraak op het politieke toneel. Dat gebeurde ook in 2020.
- De nationaal vrij onbekende Kamala Harris werd in 2020 door Joe Biden tot running mate gebombardeerd.
- Pete Buttigieg was burgemeester van een kleine stad en is nu Amerikaans minister van Transport.
- Andrew Yang was een volslagen onbekende die door zijn eigenzinnige campagne maanden later als serieuze kanshebber kon meedingen naar het burgemeesterschap van New York.
- Beto O’Rourke kon dankzij zijn in de kandidaatsdebatten verworven nationale bekendheid ruim 150 miljoen dollar ophalen (en uitgeven) voor zijn mislukte senaats-, presidents- en gouverneurscampagnes.
- Kandidaten die het niet halen, maar over goede politieke instincten en talent beschikken – zien hun kandidatuur ook als een springplank naar politieke relevantie.
- De nadelen zijn miniem of worden gecompenseerd door de toename van naamsbekendheid en fondsenwerving.
Plots doorbreken of gestaag bouwen
Zoom out. Er zijn twee manieren om een partijnominatie te krijgen: plots doorbreken of gestaag bouwen.
- Bill Clinton, Barack Obama en Donald Trump zitten in de eerste categorie.
- Bob Dole, John McCain en Mitt Romney, maar ook Al Gore en Joe Biden bouwden voort op hun eerdere deelnames om uiteindelijk de nominatie te winnen.
- Ook Nikki Haley bouwt aan haar politieke carrière. Al lijkt ze nog een politiek lichtgewicht dat moeite zal hebben om de aandacht af te leiden van ex-president Trump en de gouverneur van Florida, Ron DeSantis.
(kg)
