Opvallend: Zelden werd er meer gesproken over een coming-out video, zoals nu over die van de Vooruit-voorzitter.

• “Ik voel me opgejaagd wild, omdat mensen hierover voortdurend speculeren. Ik snak naar adem en ik hoop dat dit me opnieuw wat adem en mentale ruimte kan geven.” In de meer dan 13 minuten durende video, compleet begeleid met pianomuziek, motiveert Rousseau waarom hij nu zijn coming-out organiseert. “Ik val minstens op de twee”, zo vat hij het in de video samen.
• Het is een opmerkelijke media-strategie van Rousseau, die hoe dan ook vaak meer als BV dan als partijvoorzitter bij de gemiddelde Vlaming is binnengekomen in de huiskamer: een video van Eric Goens, maker van onder meer Het Huis. Die video werd door Goens te koop aangeboden aan meerdere mediabedrijven, en ging iets na 17 uur online, samen met een bericht op het populaire Instagram-kanaal van de partijvoorzitter.
• Het tekent Rousseau: meester én regisseur willen zijn van zijn eigen imago. Zijn deelnames aan Het Huis, maar zeker The Masked Singer, plus zijn enorme populariteit op sociale media zijn deel van een zorgvuldig gesculpteerd imago. In beetje in het verlengde daarvan koos de Vooruit-voorzitter er dus voor om zijn coming-out ook in dat soort context te laten doorgaan, in een productie die wel erg op die van VRT-programma Het Huis lijkt.
• Ook opmerkelijk is daarbij dat het allemaal nog erg ‘vers’ is: Zijn eigen mama bracht hij pas zo’n twee weken geleden op de hoogte. “Een aangenaam gesprek”, vertelt hij.
• Tegelijk omschrijft hij goed de druk, die hij als publiek figuur ervaart: “Ik word gebeld met de vraag of ik een relatie heb met persoon x, maar ik heb nog nooit van die persoon gehoord.”
• Wat zeker speelt in de afweging om nu uit de kast te komen, is te willen vermijden dat hij het verwijt krijgt “om electorale reden hier aandacht naar te willen trekken”. Het was dus nu, of wachten tot na juni 2024.

Waar dit ook om draait: Op de achtergrond tekent zich een heftig media-verhaal af.

• Tegelijk met de coming-out van Rousseau speelt op de achtergrond een strovuur van geruchten op sociale media, die hun origine vinden in een journalistiek onderzoek dat al sinds september 2022 loopt vanuit VTM Nieuws en HLN naar Rousseau. Ongezien daarbij is de begeleidende tekst die HLN publiceert, bij de video van Rousseau: het grootste mediabedrijf van het land spreekt daar openlijk over “geruchten over het privéleven van Conner Rousseau”.
• “Die gaan niet over zijn geaardheid. Het gaat om verhalen van verschillende mensen die zich niet comfortabel voelden bij zijn gedrag. Ook HLN en VTM NIEUWS doen er onderzoek naar. Dat journalistieke proces loopt nog. Uiteraard berichten de beide redacties daar enkel over wanneer dat ook feiten naar boven zou brengen”, zo schrijft men. Behoorlijk ongezien, als mededeling onder een stuk.
• Want de redactie van VTM Nieuws brengt geen hard feit. Ze hanteert wel een aanpak, waarbij de betrokken reporters niet erg discreet te werk zijn gegaan, en één VTM Nieuws-journalist zelfs via een magistraat een melding heeft laten maken over Rousseau bij het parket van West-Vlaanderen, nadat hij van een 17-jarige melding van vermeend ongepast gedrag had gekregen.
• Die melding is behandeld door het parket, Rousseau werd verhoord, en ondertussen is ze gewoon geseponeerd omdat er geen sprake was van strafbare feiten. Tegelijk blijft de hoofdredactie van VTM Nieuws en HLN voor de keuze staan, al maanden: brengen wat ze dan zouden hebben, of het journalistieke ‘onderzoek’ stopzetten.
• Los van VTM Nieuws maakte VRT NWS, waar men na de stroom geruchten, mee door het maandenlange onderzoek vanuit VTM Nieuws, ook de zaak bekeek, melding van een tweede feit: Een moeder van een 17-jarige zoon maakte haar bezorgdheid over, rond berichten, in een brief aan het Antwerpse parket. Opnieuw dus geen formele klacht. Er loopt in die zaak nu een onderzoek van de politie.
• De schade is navenant ondertussen: sites ’T Scheldt en P-Magazine publiceerden samenraapsels van de roddels, die voluit circuleren in de Wetstraat en op sociale media, waarna Rousseau naar de rechter stapte met een eenzijdig verzoekschrift, en gelijk kreeg. Beide artikels zijn ondertussen op bevel van een dwangsom offline gehaald.

The Big Picture: Niets echt nieuw, aarzelende politici over een coming-out.

• Dat Rousseau ervoor kiest om zich als biseksueel te uiten, is op zich geen groot politiek nieuws: er zijn behoorlijk wat mensen van de LGTBQ+-gemeenschap in de Wetstraat, met onder meer ministers Petra De Sutter (Groen), Pascal Smet (Vooruit).
• Dat de outing van Rousseau dan toch met enige aarzeling gebeurt, is toch ook niet helemaal ongebruikelijk:
  • In december 2019 was er bijvoorbeeld de coming-out van Chris Janssens, de fractieleider in het Vlaams Parlement en één van de topmensen van Vlaams Belang. Die deed dat uiteindelijk op de voorpagina van ‘zijn’ Belang van Limburg, en beweerde dat “zelfs zijn ouders het zo voor het eerst zullen lezen”.
  • Tegelijk maakte er geen erezaak van: “Ik kom vandaag uit de kast, bewust. Maar ik zal daar in mijn verdere professionele leven geen politiek strijdpunt van maken.” Tegelijk was het voor hem toch geen evidente stap: in zijn partij waren met onder meer Dries Van Langenhove (Vlaams Belang) en Dominiek Sneppe (Vlaams Belang) wel partijgenoten en parlementsleden die bijzonder kritisch staan tegen bijvoorbeeld adoptie door homokoppels.
  • Eind vorig jaar was er dan Freya Van den Bossche (Vooruit) die op haar 47^ste op de rode loper van het Filmfestival Gent verscheen met haar partner, een vrouw, waar ze al enkele jaren een relatie mee heeft. Vervolgens gaf ze, na aarzeling dan toch een interview over haar geaardheid: “Mijn zoon van 12 vroeg: ‘Waarom is dit nieuws?’ Zo zou het moeten zijn”, zo stelde ze.
  • Daarbij was ze erg open: “Je weet dat er meer komt bij kijken dan wanneer je kiest voor een man. Het is een drempel waar je over moet, en die is er niet wanneer je een nieuwe heteroseksuele relatie zou aangaan.”

Waarom dit ertoe doet: Opletten geblazen met klachten tegen politici.

• Een verhaal dat al van veel vroeger dateert, en als waarschuwing kan tellen in deze: wat Elio Di Rupo (PS) ooit overkwam, lang voor hij de eerste premier werd van dit land die openlijke homo was.
• In 1996 werd Di Rupo, toen vicepremier in de regering van Jean-Luc Dehaene (cd&v) door de fantast Olivier Trusgnach beschuldigd van pedofilie. Dat die valse verklaringen aflegde, was lang niet meteen duidelijk voor alle betrokkenen, inclusief gerecht en pers. En dat in het Dutroux-tijdperk.
• Het bracht Di Rupo in ontzettend moeilijk vaarwater: zijn politieke lot hing aan een zijden draadje. Uiteindelijk bleek dat er niets van aan was, en overleefde Di Rupo de crisis. De herinnering aan die affaire, waar ook sprake was van een gerechtelijk onderzoek, speelt vandaag mee in de Wetstraat om met de nodige omzichtigheid om te gaan met geruchten over populaire politici.