Terwijl Vooruit-voorzitter Melissa Depraetere haar partij opzweept, hangt de vraag rond Conner Rousseau nog altijd boven de socialistische partij.

• Elk verkiezingscongres dezer dagen werkt als applausmachine: de partij pompt zichzelf op, onderstreept de prioriteiten en schuift de nodige kopstukken naar voor, die zich mogen laven in een bad van positieve aandacht. Dat was zaterdag in The Egg in Brussel niet anders voor de Vlaamse socialisten.
• Melissa Depraetere (Vooruit) was de eerste voorzitter die haar partij op gang trok, en het thema was de evergreen van de partij: koopkracht. “Uw portemonnee, uw koopkracht versterken, is voor ons essentieel. Zeker in moeilijke tijden.”
• Interessant is dat Vooruit zich opwerpt als de ‘trust buster’, de partij die de monopolies en kartelvorming in sectoren zal breken. “De macht van de grote banken, verzekeraars, energieleveranciers en telecombedrijven om geld uit uw zakken te kloppen, is gewoon veel te groot in ons land. En wie is daar de dupe van? Gewone mensen. Daarom wil Vooruit harde maatregelen treffen die de macht van die grote spelers breekt.”
• Tegelijk riep Depraetere “een blok van rechts en extreemrechts” uit als dé vijand. “Onze welvaart wordt bedreigd door een blok van rechts en extreemrechts, van N-VA en Vlaams Belang”, zo klonk het. “Een blok dat zich heel weinig gaat aantrekken van wat er echt toe doet: uw koopkracht, uw gezondheid en uw onderwijs. Maar vrienden, allemaal samen gaan wij dat rechtse blok stoppen.”
• De sfeer achter de schermen was er een van niet alleen rozengeur en maneschijn. Vooruit wint dan wel nog significant in de laatste peiling, met 13,7 procent ten opzichte van 10,1 in 2019, maar de lucht lijkt uit de rode ballon gelopen. Weg zijn de scenario’s, die onder het voorzitterschap van Conner Rousseau wel circuleerden, met scores tot 17 of 18 procent in peilingen. 
• Daarbij komt het gerommel intern in de partij: velen nemen het de Antwerpse afdeling, en met name Tom Meeuws (Vooruit) en Jinnih Beels (Vooruit) bijzonder kwalijk dat Rousseau nog maar de deur uit was, of ze rolden al vechtend over straat. Dat met name Beels, die toch nationaal lijsttrekker is, daarbij fel natrapte, wordt haar kwalijk genomen: haar kansen op een nationale carrière als minister, lijken nu al verdampt.
• Meteen goed nieuws voor die andere Antwerpse lijsttrekker: Caroline Gennez (Vooruit). Die lijkt meer dan ooit dé kandidaat om straks namens Vooruit in de Vlaamse regering te trekken. De partij droomt half luidop, in Het Nieuwsblad, van de post van Onderwijs. Hoog gegrepen, maar niet onmogelijk. En die post zou dan voor Gennez zijn. 
• En er blijft de eeuwige vraag of Rousseau nu op de lijst moet of niet. Intern is er forse twijfel, zoveel is duidelijk. Want Rousseau blijft populair, maar lang niet meer wat het was. En er is ook potentiële schade. Meer dan vroeger klinkt er voorzichtige kritiek, achter de schermen. 
• “Vooral Jeremie Vaneeckhout (Groen) droomt van een terugkeer van Conner: dan kan Groen een heel reservoir aan stemmen gaan halen van mensen die toch twijfels hebben bij het anti-extreemrechts verhaal van Melissa. Dan is Groen de ‘pure partij’, en Vooruit die van de ‘racisten’, met Rousseau en Meeuws”, zo klinkt bij een insider.