Mathieu van der Poel is al jaren pure entertainment. Hij lanceert de meest bizarre ontsnappingen die dikwijls nog lukken ook. Van der Poel is altijd het slachtoffer geweest van zijn onbegrensde kwaliteiten maar toont nu vormen van nieuw leiderschap. Leiders weten te kiezen en durven vooral NEE te zeggen. Het is niet wat je doet, maar het is ook dikwijls wat je niet doet dat je succes bepaalt.

Focus is alles

Jim Collins noemt dit in zijn bestseller ‘Good To Great’ het beheersen van het ‘egelprincipe’. De egelbeeldspraak geeft aan dat de egel goed weet hoe hij zich moet beschermen en wat essentieel is om te overleven. Het gaat erom om goed na te denken over je kernactiviteit en je kerncompetentie en daar dan alles op in te zetten. Dit betekent dus ook dat je zeer goed weet waar je naartoe wil, zelfs als je die competentie nog niet 100 procent onder de knie hebt. Je kan niet in alles de beste zijn. Het is dan ook kwestie om keuzes te maken. 

En daar zijn Mathieu van der Poel – en zijn eeuwige aartsrivaal Wout van Aert die hetzelfde luxeprobleem heeft – slachtoffer van hun eigen bijna onbegrensde kwaliteiten. Ze kunnen in bijna elke discipline de allerbeste zijn – wat echt ongezien is, laten we dit toch nog maar eens herhalen. 

San Remo is een doorbraak

Maar elk jaar dat ze meer koersen, zullen de combinaties die zij maken minder realiseerbaar zijn. Tom Boonen zegt hierover dat het wielerlichaam maar een beperkt aantal kilometers aankan waar atleten, hoe ouder ze worden, zuiniger mee moeten omgaan. 

Zelfs van der Poel heeft dit beseft. Hij stelde in een recent interview met de Nederlandse krant AD dat zijn wegseizoen toch beter zou zijn zonder te crossen. Voor de crossliefhebber een groot verlies, maar voor het lichaam van MVDP een zegen.

Zijn winst in San Remo bewijst dat kiezen en zich focussen onmiddellijk rendeert voor misschien potentieel de beste klassieke renner die er ooit heeft rondgereden. Hij heeft zich ingehouden in de Tirreno-Adriatico van 2023 en gepiekt en dat rendeerde onmiddellijk. Zelden heeft er iemand gewonnen met zoveel machtsvertoon.

Het is ooit anders geweest. Als we terugkijken naar het recente verleden zien we wat het betekent om niet te kiezen en op alles te springen.

Scène 1: de Binck bank tour 2020

Alle commentatoren waren verbaasd dat MVDP nog zo sterk uit de hoek kwam in Luik-Bastenaken-Luik na het winnen van de BinckBank Tour, na een waanzinnige solo zoals alleen de ’s Gravenwezelnaar dit kan. Hij had gemakkelijk L-B-L kunnen winnen als hij zich daarop had gefocust, volgens velen en zelfs volgens hem. Indien hij iets meer kracht had om mee te kunnen over de laatste helling van de dag, de ‘Roche du Faucon’, dan had hij het selecte groepje van Hirschi, Alaphilippe, Pogačar en Roglič zo naar huis gereden. Hij werd ‘maar’ zesde.

Scène 2 : De Olympische Spelen mountainbike in Tokio

Hetzelfde geldt natuurlijk voor zijn deelname aan de Olympische Spelen, want daar is omzeggens alles misgelopen. Het is interessant om toch even de chronologie van dit debacle op een rijtje te zetten. Het neemt de klassieke vorm aan van een Griekse tragedie waarin de hoofdrolspeler start als een held en finaal ten onder gaat.

Zoals iedereen weet was de ultieme droom van de Nederlandse wonderboy om de olympische mountainbikerit te winnen in Tokio. Hij had er de perfecte leeftijd voor, hij was op de top van zijn kunnen en de tegenstand was haalbaar – er was nog lang geen sprake van het jonge Britse talent Tom Pidcock – ondanks het feit dat hij maar enkele maanden per jaar met deze sport bezig is. Het was een droomscenario.

Alleen leek het toch niet zijn ultieme focus te zijn. Hieronder nog even wat de wielermedia publiceerden na een persbericht van zijn toenmalige ploeg Corendon-Circus.

“Mathieu van der Poel reist deze week niet af naar Tokio voor het testevent van het mountainbiken. De Nederlander zou zondag deelnemen aan een proefwedstrijd op het olympische mountainbikeparcours. Wel staat de Nederlander donderdag aan de start in de Sparkassen Münsterland Giro. Zijn ploeg Corendon-Circus maakte dat zojuist bekend.”

Voor een onbeduidend ritje in Duitsland geeft hij het testevenement op van de allerbelangrijkste wedstrijd in zijn carrière. Op die wedstrijd zou hij gemerkt hebben dat het bruggetje in de Sakura-drop er tijdens de training was, mààr niet tijdens de olympische race zelf. 

MVDP zijnde is dat misschien nog zo geen probleem, want de klasbak kan alles wel oplossen – althans zo lijkt het toch voor de buitenwereld. De illusie overheerst dat de Vliegende Hollander gewoon niet kan verliezen. Alleen beslist hij om op het allerlaatste moment naar Tokio te vertrekken en finaal maar één dag op het parcours te trainen. Hij gaf de voorkeur om thuis het trainingsvolume op te bouwen. Dat is misschien nog enigszins begrijpelijk als je het parcours kent, maar zonder parcourskennis lijkt dit toch wel een enorm risico. 

Alsof dit nog niet voldoende was, volhardt hij in zijn koppigheid. Volgens zijn collega-mountainbiker Milan Vader en volgens de Nederlandse bondscoach Gerben de Knegt luistert hij omzeggens niet naar hun oprecht advies – ze zouden hem 100 keer gezegd hebben dat het bruggetje zou worden weggehaald. Hij slaat hun advies en hun raad in de wind en komt uiteindelijk als enige renner ten val op een rotspartij waar het bruggetje, dat er nog was tijdens de training, was weggehaald.

Sven Nys sprak zelfs van nonchalance doordat hij te laat was afgereisd, zich niet kon aanpassen aan de warmte en nog leed aan de naweeën van die eerste Tourweek. “Hij was zichzelf niet”, vertelde de man uit Baal.

Scène 3: Tirreno Adriatico 2021

De meest opvallende keer was in Tirreno-Adriatico van 2021 waarin hij zichzelf helemaal leegreed – samen met van Aert – om weliswaar een schitterende overwinning te boeken. Het lijdt echter geen twijfel – voor Michel Wuyts staat dit als een paal boven water – dat ze beiden de voorjaarsklassiekers hebben gehypothekeerd waarvan ze geen één wonnen totdat van Aert toch nipt de Amstel Gold Race kon opschrijven in zijn boek, weliswaar geen Monument.

Hij is vertrokken voor veel meer

Deze overwinning zal hem enorm veel vertrouwen geven. Het kan zelfs zijn dat hij het nu door heeft en dat van der Poel aan een echte reeks zal beginnen. Dat zal dan ten koste zijn van Wout van Aert, wat jammer zou zijn voor de man van Herentals. Hij is nu ook veel meer gefocust op de koersen die tellen, de Monumenten en de Tour, maar als zijn aartsrivaal dit ook doet, verliest hij dit competitief voordeel. 

Xavier Verellen is auteur en ondernemer. Zijn recente boek ‘Topsporters zijn CEO’s’, dat aantoont dat leiderschap het verschil maakt tussen kampioenen en superkampioenen, is te koop in de Standaard Boekhandel of online via https://topsporterszijnceos.businessam.be/