De essentie: Musk had financieel in een veel benardere situatie gezeten als hij was doorgegaan met de oorspronkelijke overeenkomst voor de Twitter-deal. Daarbij zou hij een margin call (margelening) met een kredietfaciliteit van bijna 12,5 miljard dollar zijn aangegaan. Een consortium investeringsbanken met onder meer Bank of America, Barclays en Morgan Stanley had hem dat soort lening verschaft.

Catch-22

De uitleg: Een margelening verschilt van een gewone lening in die zin dat de bekomen som meerdere malen de waarde van de marge, de waarborgsom, ontstijgt.

• Als Musk voor de overname de optie margelening had gekozen, dan leende het consortium investeringsbanken de 12,5 miljard dollar uit met zijn bezittingen als marge. Het zou daarbij om Musks Tesla-aandelen zijn gegaan; daar zit immers het meeste van zijn fortuin in.
• Voor Tesla-aandeelhouders had dat een flink risico ingehouden. Als de beurskoers van Tesla daalt – wat intussen al maandenlang het geval is – dan doet de zakenbank een ‘margin call’.
• Dit betekent dat de financiële instelling extra kapitaal wil zien omdat de marge slinkt en het aandeel veel minder waard is; je moet dus je waarborgsom gaan aanvullen door te storten, of je positie sluiten.
• Om aan die vraag te voldoen, had Musk dan nog meer Tesla-aandelen moeten verkopen, waarmee de koers nog verder zou dalen: catch-22.

Waardedaling onderpand

Wat kon gebeurd zijn: De ‘margin call’ in de initiële overeenkomst zou hebben plaatsgevonden wanneer de verhouding tussen de hoogte van de lening en de waarde van het onderpand (‘loan-to-value-ratio’) onder de 35 procent was gezakt, zo bericht het financiële weekblad Barron’s.

• Ervan uitgaande dat de geleende som volledig was opgenomen toen de overname van Twitter werd afgesloten, hadden de Tesla-aandelen ongeveer 43 procent moeten dalen om de loan-to-value ratio naar 35 procent te brengen.
• En: tussen de aankoop van Twitter en de sluiting van het aandeel Tesla op 22 december (op 125,35 dollar) was de aandelenkoers met 44 procent gedaald …
• Om zijn positie open te houden, had Musk de loan-to-value ratio moeten terugbrengen naar 25 procent.

“Zag helemaal af van lening”

Verder: Wie met een ‘margin call’ wordt geconfronteerd, heeft drie opties: de marge bijvullen, een deel van de lening terugbetalen of een combinatie van beide.

• Was Musk die margelening aangegaan, moest hij nog eens 15 miljard dollar aan Tesla-aandelen aanbieden ter dekking van de lening, of moest hij ongeveer 3,7 miljard dollar terugbetalen, of een combinatie van beide.
• “Gelukkig voor Musk hoeft hij die keuze niet te maken. Hij verlaagde in mei het margegedeelte van de financiering en zag vervolgens helemaal af van de margelening. Hij stemde ermee in om meer cash in te brengen om de aankoop te financieren, waarschijnlijk om Twitter en Tesla-beleggers die zich zorgen maken over de impact van de margelening tevreden te stellen”, besluit Barron’s.

(ddw)