Key takeaways
- Het presidentschap van Trump heeft het vertrouwen in de Amerikaanse afschrikking aangetast, waardoor er discussies zijn ontstaan over alternatieve veiligheidsmaatregelen.
- Het risico van nucleaire proliferatie breidt zich nu uit naar niet-nucleaire bondgenoten die behoefte hebben aan hun eigen afschrikkingsmiddelen, met name Zuid-Korea en Europese landen zoals Frankrijk en Polen.
- Het verkrijgen van kernwapens brengt aanzienlijke uitdagingen met zich mee, waaronder regelgevende, financiële en technische beperkingen, waardoor nucleaire ontwikkeling een langdurige en moeizame onderneming is.
Het presidentschap van Donald Trump heeft bij Amerikaanse bondgenoten bezorgdheid gewekt over de betrouwbaarheid van Amerika’s veiligheidsparaplu. Zijn kritiek op de NAVO, zijn engagement met Rusland en zijn schijnbaar vriendschappelijke relatie met Noord-Korea hebben het vertrouwen in de Amerikaanse afschrikking aangetast en discussies over alternatieve veiligheidsmaatregelen op gang gebracht, meldt AFP.
Deskundigen waarschuwen dat deze afbrokkeling van het vertrouwen kan leiden tot meer nucleaire proliferatie. Hoewel het risico traditioneel uitgaat van schurkenstaten zoals Noord-Korea of Iran, breidt het zich nu uit naar niet-nucleaire bondgenoten die behoefte hebben aan hun eigen afschrikkingsmiddelen. Analisten zien een groeiende trend van “bevriende proliferator”-retoriek in Europa en Azië, gericht op het onder druk zetten van Washington om sterkere garanties te geven.
Zorgen bij bondgenoten van de VS
Het huidige geopolitieke klimaat maakt deze zorgen nog groter. Aanhoudende conflicten in verschillende regio’s, in combinatie met het ontbreken van betrouwbare mechanismen om conflicten op te lossen, versterken de behoefte aan zelfredzaamheid bij Amerikaanse bondgenoten. Trumps streven naar wapenbeheersingsovereenkomsten met Rusland en China doet de angst toenemen dat Europese en Aziatische bondgenoten kwetsbaar zouden kunnen worden.
Zuid-Korea wordt, vanwege de nabijheid van Noord-Korea, beschouwd als de meest waarschijnlijke kandidaat voor nucleaire acquisitie onder Amerikaanse bondgenoten. Hoewel de publieke steun voor kernenergie groot blijft, zijn Zuid-Koreaanse elites voorzichtig over de mogelijke gevolgen. In Europa zijn er discussies ontstaan over het uitbreiden van de Franse nucleaire afschrikking naar andere landen. Polen, dat formeel geen nucleair programma nastreeft, heeft de mogelijkheid in de toekomst niet uitgesloten.
De uitdagingen van nucleaire proliferatie
Ondanks deze bezorgdheid brengt de verwerving van kernwapens aanzienlijke uitdagingen met zich mee. Het Verdrag inzake de niet-verspreiding van kernwapens uit 1968 bindt bondgenoten van de VS en het opzeggen ervan is een ingewikkeld proces. Bovendien bestaan er wettelijke, financiële en technische beperkingen, waardoor de ontwikkeling van kernwapens een langdurige en moeizame onderneming is. Rivaliserende naties zouden ook kunnen proberen om dergelijke programma’s te saboteren.
De reactie van de Trump-administratie op mogelijke proliferatie-inspanningen van haar bondgenoten blijft onzeker. In het verleden hebben de VS een combinatie van druk en geruststelling gebruikt om dit probleem aan te pakken. Deskundigen waarschuwen echter dat een verschuiving in het Amerikaanse beleid naar een meer isolationistische aanpak het risico op nucleaire proliferatie bij bondgenoten aanzienlijk kan vergroten. De langdurige tweepartijdige toewijding aan non-proliferatie kan bedreigd worden door de “America First” agenda, wat mogelijk kan leiden tot een instabielere en gevaarlijkere wereldorde.
Wil je toegang tot alle artikelen, geniet tijdelijk van onze promo en abonneer je hier!
