Het liberale weekblad The Economist publiceert naar jaarlijkse gewoonte zijn Democracy Index. Daarin worden politieke vrijheden in 150 landen geëvalueerd. Het blad kijkt naar 5 indicatoren: het verkiezingsproces, de werking van de regering, burgerlijke vrijheden, politieke participatie en politieke cultuur. 

Opnieuw blijkt dat de status van ‘full democracy’ voorbehouden blijft voor een kleine minderheid van 22 op 160 landen. Globaal scoorde de wereld vorig jaar 5,44 op een totaal van 10 punten. Dat is de laagste score sinds de index 13 jaar geleden in het leven werd geroepen.

Een aantal opvallende resultaten uit de studie:

• De teloorgang van de democratie kende in 2018 een korte pauze, maar is ondertussen opnieuw ingezet.
• 22 landen worden gecatalogeerd als ‘full democracies’. Het gaat om 15 West-Europese landen. Ook Canada, Australië, Nieuw-Zeeland, Chili, Costa Rica, Mauritius en Uruguay delen die status. In totaal huisvesten deze landen amper 430 miljoen mensen.
• Met een score van 7,64 is ook ons land een ‘flawed democracy’, net als de VS en Japan.
• Meer dan een een derde van alle mensen op aarde leven in een autoritair regime.
• China dondert 23 plaatsen lager in vergelijking met vorig jaar en moet vrede nemen met plaats 153 op 160. Reden? De discriminatie van minderheden (Oeigoeren) en toenemende massabespieding (surveillance) van burgers. Ook India – vaak de grootste democratie ter wereld genoemd – krijgt vanwege de discriminatie van minderheden de status van ‘flawed democracy’ toebedeeld.
• Malta speelt na de moord op een onderzoeksjournaliste en de vermeende betrokkenheid van enkele toppolitici daarbij voor het eerst in 13 jaar zijn status van ‘full democracy’ kwijt.
• Chili, Frankrijk en Portugal mogen zich in 2019 opnieuw ‘full democracies’ noemen, nadat ze eerder als ‘flawed democracy’ noteerden.

In een eerdere versie van dit artikel werd België verkeerdelijk vermeld als een van de zogenaamde ‘full democracies’.