Tijdens de zomermaanden wordt zowel in Israël als in Zweden werk gemaakt van de aanleg van geëlektrificeerde straten. De technologie biedt elektrische voertuigen de mogelijkheid om hun energie uit ondergrondse leidingen te halen. Beide projecten zijn een initiatief van de Israëlische onderneming Electreon Wireless.

Het bedrijf erkent dat door een aantal partijen eerder al een aantal gelijkaardige experimenten zijn gedaan, maar merkt op dat de technologie nu voor de eerste keer op een grotere schaal in de praktijk wordt toegepast.

Tijdwinst

‘Midden augustus wordt in de Israëlische stad Tel Aviv onder een weg van twee kilometer leidingen gelegd om elektrische auto’s van energie te voorzien,’ zegt Oren Ezer, topman van Electreon Wireless. ‘Die leidingen worden door het reguliere elektriciteitsnet van de stad gevoed. Elektrische auto’s kunnen bij hun passage door de straat de stroom draadloos van dat ondergrondse netwerk afnemen.’

‘Bedoeling is dat de route uiteindelijk zal gebruik worden door elektrische bussen van het openbare vervoer. Op het Zweedse eiland Gotland wordt een gelijkaardig initiatief opgezet rond een traject van 4,1 kilometer tussen de stad en de luchthaven.’

‘Geëlektrificeerde straten kunnen een antwoord bieden op het knelpunt van de oplaadtijden,’ benadrukt Ezer. ‘In onze opstelling worden de voertuigen immers opgeladen terwijl ze zich over het traject verplaatsen. Hierdoor is niet langer een oponthoud nodig om lege autobatterijen opnieuw op te laden.’

Karlsruhe

Electreon zegt alle hoofdwegen van Tel Aviv te kunnen elektrificeren voor een bedrag van 150 miljoen dollar. De onderneming heeft inmiddels ook met het Duitse energiebedrijf EnBw een overeenkomst gesloten om de technologie in de stad Karlsruhe te introduceren.

Ezer merkt op dat de toepassing ook belangrijke besparingen kan opleveren. ‘Elektrische bussen kosten in aankoop nagenoeg dubbel zoveel als exemplaren met een verbrandingsmotor,’ verduidelijkt hij. ‘Een groot deel van die meerkost moet worden toegeschreven aan de zware elektrische batterijen die moeten worden geplaatst.’

‘Wanneer echter de elektriciteit uit een ondergronds netwerk kan worden gehaald, kan de omvang van de batterij worden beperkt. Dat zorgt voor een belangrijke kostenbesparing.’

‘De aanleg van het ondergrondse netwerk gaat bijzonder snel,’ verduidelijkt Ezer. ‘Er kan per nacht ongeveer één kilometer worden aangelegd. Dat geldt ook voor een bestaand wegdek. Een elektrische bus heeft voor een afstand van 200 kilometer een batterij van 350 kilowattuur nodig. Over een netwerk van geëlektrificeerde wegen kan dat herleid worden tot 30 kilowattuur.’

‘Dat levert per bus een besparing van ongeveer 60.000 dollar op. Vermenigvuldigd voor een volledige busvloot, maakt dat een groot verschil. Wanneer dat netwerk bovendien door bussen, bestelwagens, shuttles en taxi’s kan worden gedeeld, loopt de return-on-investment nog veel hoger op.’

Ezer wijst er ook op dat het niet altijd even gemakkelijk is om in een stedelijke omgeving locaties te vinden voor de bouw van elektrische laadstations.