Jürgen Vanpraet, de adjunct-directeur ‘Institutionele Hervormingen’ slaat de deur dicht op het kabinet van Verlinden. Daarbij doet hij aan Knack een boekje open over zijn vertrek. Dat is niet bepaald fraai voor cd&v, de partij die enkel in Vivaldi wilde stappen, als er ook “werk zou gedaan worden aan de staatshervorming”.

In het regeerakkoord van Vivaldi staat daarover wel wat, maar het was al een teken aan de wand dat de post van minister van Institutionele Hervormingen gedeeld moest worden tussen cd&v, de partij die aan de kar wilde trekken, en de MR, de partij die daar hoegenaamd niets van wilde horen.

Dat laatste blijkt helemaal gelukt, als we Vanpraet, die terugkeert naar de UGent en de advocatuur, mogen geloven.

• Het lag niet aan Verlinden zelf, zo zegt hij: “Bij de minister was wél veel bereidheid”.

• Maar it takes two to tango, en de MR, PS en Ecolo willen gewoon niet: “Zij stellen zich op als een Franstalig blok en spreken hun veto uit tegenover een staatshervorming.”

• Daarbij is echt sprake van sabotage: “In het voorjaar van 2022 zouden we binnen de regering gesprekken over institutionele hervormingen aanvatten. Maar dat leidde tot merkwaardige taferelen. Het heeft drie maanden geduurd vooraleer we de kabinetten van de Franstalige partijen aan tafel hebben gekregen. Toen het dan toch lukte, ook na druk van de premier, toonden zij geen intentie om inhoudelijke stappen te zetten. Het was een maat voor niets.”

• Over de ondertussen infame burgerbevraging rond de staatshervorming: “Op Ecolo na hebben de Franstalige partijen de burgerenquête altijd als een vertragingsmanoeuvre opgevat. Er zal weliswaar een eindrapport volgen rond het begin van 2023, maar dat zal deze legislatuur geen concrete gevolgen hebben.”

Meteen duwt Vanpraet op de essentie: wat is die staatshervorming dan waard voor zijn partij, cd&v? Want daar is met een nieuwe voorzitter, Mahdi, ook een eerder onduidelijke communautaire koers. Het is geen geheim dat Mahdi eerder met de tricolore zwaait dan met de Vlaamse leeuw. De voorzitter plant een congres over “identiteit”, maar het is maar zeer de vraag of daar enige communautaire plannen uitkomen.

Het hele proces op federaal vlak is alvast problematisch voor Vanpraet, die nu vertrekt. “Of het een probleem is voor voorzitter Sammy Mahdi, moet u hem zelf vragen, maar ik vind het wel een probleem. De vraag is hoe hard de partij het wil spelen. Strikt genomen is ze mathematisch overbodig in de regering.”