Rusland, Turkije en Iran zitten vrijdag samen om de situatie in Syrië te bespreken. Het Westen is nergens te bespeuren.
De Turkse president Recep Tayyip Erdogan, zijn Russische ambtsgenoot Vladimir Poetin en de Iraanse president Hassan Rouhani ontmoeten elkaar vrijdag in de Iraanse hoofdstad Teheran. Daar zullen ze de toestand in Syrië bespreken en een strategie uitstippelen om de laatste islamitische groepen te bestrijden die de regio rond Idlib controleren, vlakbij de Turkse grens.
Factuur loopt op tot 400 miljard dollar
Na 7 jaar oorlog, 500.000 doden, 6 miljoen gevluchte Syriërs en een factuur die volgens de Verenigde Naties oploopt tot zo’n 400 miljard dollar is Syrië weinig meer dan een ruïne, die wordt omcirkeld door een aantal landen die de politieke en economische vruchten willen plukken van hun oorlogsinspanningen.
© EPA
Dat geen enkel westers land voor de meeting werd uitgenodigd bewijst enkel de steeds verder uitbreidende macht van Rusland in de regio. Dat mag eigenlijk niet verbazen, want het Westen was maar al te blij dat Rusland bereid werd gevonden het vuile werk in de slangenkuil Syrië op te knappen.
Dat Westen mag zich volgens dit nieuwe triumviraat ook nog eens aan een gepeperde factuur verwachten. Een blanco cheque dan nog liefst op naam van de despoot Bachar Al-Assad, om zo de stabiliteit in de regio te garanderen.
Een door het Westen gefinancierd Marshallplan
Poetin en co sturen aan op een soort van door het Westen gefinancierd Marshallplan, dat de heropbouw van Syrië en de terugkeer van de Syrische vluchtelingen uit Europa moet mogelijk maken. Maar wil het Westen wel zaken doen met 3 mensen die niet zitten te wachten op welke Amerikaanse of Europese inmenging in de regio dan ook?
Ook andere grootmachten zullen vrijdag nauwlettend in het oog houden wat in Teheran wordt beslist. China bijvoorbeeld, dat recent nog een enveloppe van 20 miljard dollar ter beschikking stelde van de Arabische landen.
Oorlog voeren dreigt dus makkelijker te worden dan vrede te sluiten. En dat zal het Westen nu aan den lijve ondervinden. Want wat er ook uit de Syrische chaos ontstaat, het zal altijd een Russisch element bevatten. Hoewel Rusland nog niet als een regionale supermacht moet worden beschouwd, is Poetin er wel in geslaagd het Westen en de VS van de onderhandelingstafel te houden.