Slechts 0,6 procent van de mensen in het SWT-systeem, het stelsel van werkloosheid met bedrijfstoeslag, zou weer aan het werk zijn. Volgens ondernemersorganisatie Unizo zijn er nog wel meer problemen met de activatie van zestigplussers. Gedelegeerd bestuurder Danny Van Assche geeft uitleg op Business AM.

Beluister hier het volledige gesprek met Danny Van Assche.

“Het is alleszins zo dat het SWT-systeem verder moet aangepast worden”, zegt Van Assche. “We noemden dat vroeger het brugpensioen en bij veel mensen heerst nog altijd die indruk dat wanneer je op SWT gaat, dat je op brugpensioen gaat.”

• “Jaren geleden heeft men die naam veranderd in ‘werkloosheidsuitkering met bedrijfstoeslag’ om duidelijk aan te geven dat er nog altijd een arbeidsloopbaan mogelijk is. Dat lijkt op dit moment bij veel mensen die op SWT gaan niet door te dringen”, legt Van Assche uit.
• “We horen dat ook van de VDAB. Wanneer ze die mensen oproepen om te kijken welke mogelijkheden ze nog hebben, stoten ze op veel onbegrip van mensen die zeggen: ‘Waarom word ik opgeroepen? Ik ben toch met brugpensioen?’. Nee, u bent in de werkloosheid en dan wordt u geacht om naar werk uit te kijken of het te aanvaarden.”
• “Als we kijken naar tien jaar geleden, dan waren er nog meer dan 100.000 mensen in België op brugpensioen, in Vlaanderen zitten we nu nog op 6.000, dus het is wel al enorm gekrompen”, verzacht Van Assche.

Nadelen en vooroordelen

• “De beschikbaarheid op de arbeidsmarkt moet verduidelijkt worden. Op dit moment wordt van een bruggepensioneerde (SWT-er, red.) niet meer verwacht dat die actief op zoek gaat naar werk. Schaf die verschillende beschikbaarheden af en zorg dat elke werkloze, elke werkzoekende op dezelfde manier wordt behandeld. Bij de VDAB is dit ondertussen beslist”, aldus Van Assche.
• “Het gaat trouwens niet enkel over de SWT, dat is maar een kleine groep mensen. Het activeren van zestigplussers in het algemeen is niet evident. Minder dan 40 procent van de zestigplussers is op dit moment nog actief op de arbeidsmarkt. Als je weet dat we mikken op 80 procent werkzaamheidsgraad, dan is 40 procent van die zestigplussers toch heel weinig.”
• “De problemen daaromtrent zou je in twee categorieën kunnen zien. Je hebt nadelen, die echt nadelen zijn, maar je hebt ook nadelen die vooral vooroordelen zijn.”
  • “Echte nadelen zijn de prijs. Een zestigplusser kan je niet aanwerven aan dezelfde kost van een 25-jarige. Terwijl een SWT-er die opnieuw aan de slag gaat de bedrijfstoeslag van zijn vorige werkgever mag behouden. Zelfs als hij minder verdient. Dit zou zelfs kunnen helpen om ze aan de slag te krijgen.”
  • “Maar er spelen ook vooroordelen en ik denk dat we daar moeten sensibiliseren. Heel vaak vraagt men zich of men nog in die groep moet investeren voor die paar jaar dat ze nog werken. Maar als je een 25-jarige aanwerft heb je ook geen garantie dat ze vijf jaar gaan blijven. Bij een zestigjarige kan ik u garanderen, die blijft daar tot aan zijn pensioen en die zal veel ervaring en levenswijsheid meebrengen”, besluit Van Assche.

(evb)