Wetenschappers uit Zuid-Korea beweren dat ze een supergeleider op kamertemperatuur hebben ontwikkeld. Dat kan, indien de resultaten gerepliceerd kunnen worden, grote gevolgen hebben voor de technologische wereld.
Belangrijke doorbraak? Wetenschappers beweren dat ze supergeleiders op kamertemperatuur hebben ontwikkeld

Waarom is dit belangrijk?
Supergeleiders zijn materialen die onder een bepaalde temperatuur geen elektrische weerstand hebben. Maar het fenomeen treedt momenteel enkel op bij materialen die een zeer lage temperatuur hebben, waardoor grote en dure installaties nodig zijn om ze te koelen. Sinds supergeleiders begin vorige eeuw werden ontdekt, proberen wetenschappers echter om een manier te vinden om ze ook op kamertemperatuur te doen werken, tot nu toe zonder succes.In het nieuws: Op arXiv, een preprintplatform voor academische papers die nog niet aan collegiale toetsing werden onderworpen, circuleren twee papers van Zuid-Koreaanse wetenschappers die beweren dat ze een supergeleider op kamertemperatuur hebben ontwikkeld.
- De onderzoekers beweren dat het materiaal, dat zij LK-99 noemen, op zeer simpele wijze gemaakt kan worden in een normaal laboratorium. Het materiaal zou een elektrische weerstand van zo goed als nul hebben bij temperaturen zo laag als 30 graden Celsius. Bovendien gebeurt dat volgens hen op een normale atmosferische druk.
- Ook beweren zij dat het materiaal het Meissner-effect vertoont, de totale afstoting van een magnetisch veld. Door die afstoting zweven superconductoren als het ware wanneer zij op een magneet worden geplaatst.
- In een video is te zien hoe een stukje LK-99 deels boven een magneet zweeft. Volgens een van de auteurs van de papers, Hyun-Tak Kim, die met New Scientist sprak, is het gebruikte materiaal imperfect, waardoor slechts een deel ervan supergeleidend is.
Potentieel grote gevolgen
De gevolgen: Indien blijkt dat de Zuid-Koreaanse wetenschappers inderdaad een supergeleider op kamertemperatuur hebben gecreëerd, kan dat zeer grote gevolgen hebben voor een reeks industrieën, gaande van kernfusie tot de productie van batterijen.
- Supergeleiders op kamertemperatuur kunnen worden gebruikt om elektriciteit te transporteren zonder verlies. Bij hoogspanningsgelijkstroom gaat immers zo’n 3,5 procent van de energie verloren per 1.000 kilometer, in de vorm van hitte als gevolg van de weerstand van het gebruikte materiaal.
- Ook de kernfusie-industrie zou een stapje vooruit kunnen nemen. Fusiereactoren maken immers gebruik van superconductoren om plasma vast te houden. Huidige materialen moeten echter gekoeld worden tot zeer lage temperaturen, wat reactorontwerpen complexer en duurder maakt.
- Verder maken ook kwantumcomputers gebruik van superconductoren om informatie bij te houden. Indien de materialen op kamertemperatuur kunnen werken, betekent dit dat kwantumcomputers gemaakt kunnen worden die veel kleiner zijn, doordat ze niet gekoeld moeten worden tot extreem lage temperaturen.
- Door het Meissner-effect kan de technologie ook gebruikt worden om superefficiënte magnetische zweeftreinen te maken. Hoewel wereldwijd al een handjevol magnetische zweeftreinen worden gebruikt, moeten de materialen nog altijd gekoeld worden tot zeer lage temperaturen om supergeleidend te blijven.
Scepsis binnen de wetenschappelijke gemeenschap
Maar: Hoewel de techologie veelbelovend lijkt, zijn de papers nog niet aan collegiale toetsing onderworpen. Het is namelijk niet de eerste keer dat wordt beweerd dat een supergeleider op kamertemperatuur werd gecreëerd, waarna bleek dat de resultaten niet gerepliceerd kunnen worden.
- Enkele experts waar New Scientist mee sprak, zeggen dat er uit de papers nog geen overtuigend bewijs is geleverd dat de technologie werkt. De resultaten van de Zuid-Koreanen zouden volgens hen het gevolg kunnen zijn van fouten tijdens de experimentele procedure.
- Kim zelf heeft de wetenschappelijke gemeenschap al opgeroepen om de resultaten te proberen nabootsen. In de tussentijd probeert hij samen met zijn team om een paper te publiceren in een vakblad dat wel onderworpen is aan collegiale toetsing.