Hoewel Starlink, het satelliet-internetproject van Elon Musk, in de eerste plaats hogesnelheidsinternet wil aanbieden aan afgelegen gebieden, houden de ambities van het bedrijf daar niet op. In dezelfde geest van betere internettoegang onderhandelt Starlink met luchtvaartmaatschappijen om ook toegang te krijgen tot hun vliegtuigen.
De eerste satellieten werden in 2018 gelanceerd en Starlink bevindt zich nog midden in de bètafase. Tot dusver zijn ongeveer 1.800 van de 4.400 satellieten gelanceerd, met als doel om wereldwijd breedbandinternet aan te bieden.
Momenteel richt Starlink zich op minder dichtbevolkte gebieden waar geen glasvezelverbindingen beschikbaar zijn. De tienduizenden gebruikers die zich hebben aangemeld betalen 99 dollar per maand. Vooraf moet ook de nodige hardware, die 499 dollar kost, geïnstalleerd worden om het systeem te laten werken. Starlink belooft downloadsnelheden tot 100 Mbps en uploadsnelheden van 20 Mbps.
Maar Starlink heeft ook andere doelen voor ogen. Zo zou het bedrijf bijvoorbeeld wifi in vliegtuigen willen aanbieden. Woensdag sprak Jonathan Hofeller, de vicepresident Starlink Commercial Sales, hierover tijdens een paneldiscussie op de Connected Aviation Intelligence Summit.
‘We zijn in gesprek met verschillende luchtvaartmaatschappijen. We hebben ons eigen luchtvaartproduct in ontwikkeling… We hebben tot nu toe al een aantal demo’s gedaan en we willen dat product in de zeer nabije toekomst afronden voor installatie in vliegtuigen’, wordt hij geciteerd door The Verge.
Inter-satellietverbindingen
Hofeller zei dat het SpaceX-ontwerp voor de antennes voor luchtvaartmaatschappijen sterk zal lijken op de technologie die wordt gebruikt voor zijn consumenten, maar ‘met duidelijke verbeteringen voor connectiviteit in de lucht’.
De antennes voor in de lucht kunnen worden verbonden met grondstations om te communiceren met Starlink-satellieten. Aangezien het de bedoeling is ook internet aan te bieden wanneer vliegtuigen over afgelegen gebieden vliegen, zullen inter-satellietverbindingen nodig zijn. Deze technologie stelt satellieten in staat met elkaar te ‘communiceren’ door middel van laserverbindingen zonder dat signalen eerst door grondstations worden teruggekaatst.
‘De volgende generatie van ons ontwerp, dat momenteel wordt gebouwd, zal deze inter-satellietconnectiviteit hebben’, aldus Hofeller.
Concurrentie is groot
Starlink is natuurlijk niet het enige project dat een internetverbinding van betere kwaliteit aan boord van vliegtuigen wil brengen. Mogelijke toekomstige aanbieders van internet via satellieten in een lage baan om de aarde zijn de megastations van Amazon, waarvan nog geen enkele van de 3.000 satellieten is gelanceerd. Een andere is OneWebancé, een Brits project waarbij reeds 182 van de 640 geplande satellieten zijn gelanceerd.
Naast deze nieuwkomers zijn er de satellieten die nu al internet aanbieden aan vliegtuigen. Die bevinden zich in een geostationaire baan, die hoger is dan de eerdergenoemde projecten in een lage baan om de aarde. De Amerikaanse reuzen in de sector zijn IntelSat en ViaSat. En die zijn niet van plan toe te geven aan de concurrentie.
ViaSat, bijvoorbeeld, wil een eigen netwerk van 300 satellieten in een lage baan om de aarde te brengen, terwijl de satellieten in een geostationaire baan worden vernieuwd. Het bedrijf heeft ook gedreigd de Federal Communications Commission aan te klagen wegens het niet uitvoeren een milieueffectrapportage voor een recente Starlink-wijziging.
Maar Starlink maakt zich weinig zorgen over de concurrentie. Het bedrijf gelooft dat zijn satellieten in een lage baan om de aarde in de nabije toekomst de voorkeur zullen krijgen.
‘Passagiers en klanten willen in het algemeen een geweldige ervaring die (geostationaire, red.) systemen gewoon niet kunnen bieden. Het is dus aan elke luchtvaartmaatschappij om te beslissen of ze daar iets aan willen doen, dan wel of ze er geen probleem mee hebben een systeem te hebben dat niet zo snel reageert op de eisen van hun klanten’, zei Hofteller in een sneer naar de concurrentie.
(evb)