In het nieuws: De openstaande schuld op kredietkaarten en het percentage die gespaard wordt zijn omgekeerd evenredig. De Amerikaanse overheid botste vorige week zelf tegen het schuldenplafond, maar de hele natie heeft een schuldenprobleem.

• Tijdens de COVID-lockdowns klom het spaarpercentage van Amerikaanse burgers van een magere 10 procent tot bijna 35 procent. Amerikanen konden hun centen nergens uitgeven en de onzekerheid over de toekomst zorgde ervoor dat er veel gespaard werd. Hierdoor konden openstaande schulden ook afbetaald worden.
• Toen heropende de economie en kwam de inflatie. Er werd terug veel geld uitgegeven. Met een stijging van de kredietkaartschulden tot gevolg.

Catch 22

• Door de verhoging van de rente, worden schulden duurder. Vervelend voor wie ze moet betalen, maar tegelijkertijd brengt spaargeld meer op. Mensen met schulden staan dus voor een catch 22.
• De catch: gezinnen zullen de keuze moeten maken tussen het afbetalen van schulden en de royale rente op spaargeld mislopen, of het opbouwen van reserves met een stijging van de schulden als gevolg. Of een combinatie van beide.
• De belangrijkste factor bij het maken van deze keuze is de rente. Als de rente die je op de schulden moet betalen dubbel zo hoog is dan de verworven rente op spaargeld, is het vanzelfsprekend niet interessant om te sparen en vice versa. Wanneer deze dicht bij elkaar liggen kan een combinatie van beide wel slim zijn.
• In de realiteit zal de rente op schulden meestal hoger liggen. Wat het aangewezen maakt om eerst schulden af te lossen. Anderzijds is een persoonlijk noodfonds voor onvoorziene kosten ook noodzakelijk.

Europa vs. Amerika

• Europeanen hebben veel minder dan Amerikanen een schuldenmentaliteit. Daarom lijkt het voor ons logisch om eerst de schulden te vereffenen. Maar een groot deel van de Amerikanen leeft paycheck-to-paycheck: 70 procent van de volwassenen zegt in de problemen te komen als hun wedde met een week vertraging zou komen. 20 procent is genoodzaakt om te lenen voor noodzakelijke uitgaven als huur en voedsel.
• Met de magere sociale zekerheid in het land kunnen onvoorziene situaties als ziekte of jobverlies een grote hap uit de financiën nemen. Een spaarpotje voor dergelijke situaties is dus zeker aan te raden.
• Wat niet is aan te raden, is de kredietkaartschuld maand na maand over te dragen. Met sommige rentes op kredietkaarten boven de 20 procent, kan de openstaande schuld snel oplopen.

Conclusie

• Het is dus aan te raden om de duurste schulden eerst af te betalen, alvorens sterk te beginnen sparen. Wanneer het genoodzaakt wordt om toch te lenen om rond te komen, moet gezocht worden naar de kredietverstrekker die de laagste rente aanbiedt. Pas wanneer de leningen met hoge intresten afbetaald zijn, is het aangewezen om zowel leningen met lage intresten af te betalen, als geld te sparen.

(ns)