"Schandalig en laag bij de gronds": Van Tigchelt onder vuur via vakbond cipiers en advocaat gefolterd slachtoffer, zelf plooit hij geen centimeter, wel scherpe vragen binnen meerderheid

“Mag het nog dat een minister wil dat er, ook tijdens stakingen, een minimale bezetting is, om de elementaire taken en de veiligheid te garanderen?” Minister van Justitie Paul Van Tigchelt (Open Vld) blijft zijn punt maken over de minimale dienstverlening. “De vakbonden zijn als de dood voor een discussie daarover”, zo klinkt op zijn kabinet. Vanmorgen haalde de socialistische ACOD-kopman Robby De Kaey van de cipiers hard uit naar Van Tigchelt, net daarover. “Hij zoekt een zondebok om de discussie af te leiden van de gigantische overbevolking en onvoldoende personeel. Degoutant, schandalig en laag bij de grond”, haalt De Kaey uit. En ook de advocate van het gemartelde slachtoffer roert zich ondertussen, nu blijkt dat de directie van de gevangenis in Antwerpen zondag al een verslag kreeg dat haar cliënt gekwetst was, én nadien er nog twee meldingen waren, één daarvan was de vrouw van het slachtoffer die belde. “Hij moet zijn politieke verantwoordelijkheid nemen omdat hij zijn persoonlijke verantwoordelijkheid nog niet heeft onderschreven”, zo stelt advocate Issabel De Fré. Van Tigchelt oogst ondertussen steeds kritischere opmerkingen vanuit de meerderheid: zowel de groenen als socialisten “willen snel duidelijke antwoorden”. En zelfs in eigen rangen is er kritiek: “Zijn communicatie was verwarrend.”

In het nieuws: Minister van Justitie Van Tigchelt plooit niet en dient de vakbonden van de cipiers van repliek.

De details: Tegelijk ligt hij wel degelijk onder vuur. N-VA en Vlaams Belang vroegen al zijn ontslag in de zaak van de gemartelde gevangene in Antwerpen, maar nu komen er steeds meer kritische vragen binnen de meerderheid. Groenen en socialisten lijken niet van plan nog cadeaus te doen aan de liberale minister.

“Pijnlijk, bedroevend, beschamend”. Stefaan Van Hecke (Groen), de justitiespecialist van Groen in de Kamer, wikt zijn woorden niet langer, wanneer het gaat over de marteling van een gevangene, die dagenlang duurde. “Als dat geen schuldig verzuim is? Dit verdient een heel grondig onderzoek”, zo stelt hij.
“Dat wordt een zeer stevig vragenuur morgen”, zo kondigt men ook bij de socialisten in de Kamer aan, over kritische bedenkingen aan het adres van minister. Daar heeft men ook bedenkingen bij het gebrek aan empathie waarmee de minister de afgelopen dagen communiceerde, ten opzichte van zowel de cipiers in de betrokken gevangenis als het slachtoffer.
Want na de initiële verontwaardiging over het leed van slachtoffer, dat dagenlang gruwelijk gefolterd werd met kokend water, potloden diep in de oren, nietjes in het scrotum en een bezemsteel in de anus, bleek de afgelopen 24 uur vooral dat een pak signalen genegeerd werden door de bevoegde instanties over de drie dagen durende marteling:
- “Zondagnacht is een verslag gemaakt door de cipiers die aan het werk waren, die hebben wel degelijk hun job gedaan. Er is gemeld dat een gedetineerde met het gsm-toestel in de hand uit de WC kwam én dat een gevangene gekwetst was”, zo stelde Robby De Kaey van het ACOD vanmorgen op Radio 1.
- Eerder bracht Het Nieuwsblad al dat de vrouw van het slachtoffer op zondagavond om 21 uur 42 uur gebeld werd vanuit de gevangenis, door de daders. Ze moest geld betalen, of de folteringen zouden niet stoppen.
- Op maandagavond, om 17 uur 36 uur, belde de vrouw dan zelf de gevangenis in Antwerpen. Die beloofden een celcontrole, die er nooit kwam.
- Dinsdag was er dan nog een signaal, volgens VRT NWS: een andere gedetineerde maakte melding “dat er iets gaande was”.
- Finaal was het pas toen de filmpjes van de marteling begonnen te circuleren dat de directrice zelf ingreep, en ging kijken naar de betrokken cel, meer dan 24 uur na de noodkreet via telefoon op maandagavond.

Waar dit om draait: Van Tigchelt kiest voor de aanval, in zijn eerste grote crisis.

Het Gevangeniswezen, het orgaan dat de gevangenissen beheert, duwde gisteren de verantwoordelijkheid weg: “De werkdruk en het feit dat de daders alle mogelijke acties hebben ondernomen om de feiten te verbergen, hebben ertoe geleid dat die signalen onvoldoende aandacht kregen. Op zulke momenten focust het gevangenispersoneel zich op de meest elementaire zaken, zoals etensbedeling en medisch consult”.
En op de VRT-radio ging minister van Tigchelt gisterenmiddag zelf nog een stapje verder, en duwde hij plots expliciet richting een politiek gevoelig dossier: dat van de minimumdienstverlening tijdens stakingen in de gevangenissen.
Die werd in 2019 door toenmalig minister van Justitie Koen Geens (cd&v) ingevoerd, en stelt dat basisrechten van gevangenen ook tijdens stakingen moeten gerespecteerd worden. En dus moet er altijd een minimale bezetting zijn, na onderhandelingen met vakbonden. Die gaven garanties dat er voor stakingen korter dan 48 uur altijd voldoende personeel zou zijn.
“Er zijn in het verleden afspraken gemaakt tussen de politiek en de vakbonden over minimale bezettingen tijdens stakingen. Men mag staken, maar de veiligheid van het personeel en de gedetineerden moet gegarandeerd worden. Die minimale bezetting was nu niet gehaald”, zo stelde Van Tigchelt.
Daarbij schermden zowel de minister als het Gevangeniswezen met de harde cijfers. Er waren in de Antwerpse gevangenis maar 10 medewerkers, dus 7 procent van het personeel, op die bewuste maandagochtend, de rest van de dag was er 26 procent en 35 procent op dinsdag.
“Uiteraard gaat het over politieke verantwoordelijkheid en die moet ik nu opnemen. Ik zal de laatste zijn om het personeel dat er die dag was met de vinger te wijzen, maar het blijkt wel dat er iets schort aan het systeem”, zo stelde Van Tigchelt.
De vakbonden reageerden daar razend op. “Wat de minister doet ronduit schandalig en laag bij de grond“, zo stelde De Kaey vanmorgen op Radio 1. “Van Tigchelt zoekt een zondebok om de discussie te gaan afleiden van waar ze over moet gevoerd worden: er is een gigantische overbevolking en daarbij onvoldoende personeel. Dit is ronduit degoutant.”
Maar bij Van Tigchelt neemt men geen gas terug. “Wat een bizarre reactie van vakbonden. Ze zijn als de dood voor een discussie over de minimale dienstverlening, dat is natuurlijk het punt. Mag het nog, dat een minister wil dat er, ook tijdens stakingen, een minimale bezetting is, om de elementaire taken en de veiligheid te garanderen?”

De essentie: Ontslag voor Van Tigchelt komt er alleen als zijn eigen partij zou twijfelen. Dat lijkt niet het geval. Maar hij blijft wel in de vuurlinie.

Al bij de initiële verontwaardiging over de martelpraktijken in de Begijnenstraat in Antwerpen, eisten oppositiepartijen Vlaams Belang en N-VA het ontslag van de minister: die is finaal verantwoordelijk voor dergelijke drama’s, vonden ze. Zeker omdat hij koppig blijft vasthouden aan zijn volledige strafuitvoering, ook voor korte straffen, terwijl de faciliteiten niet klaar zijn. Dat wuifde de minister weg, en ook binnen de meerderheid was er weinig animo om Van Tigchelt echt onder vuur te nemen.
Maar nu komt ook de vraag over een mogelijk ontslag voor Van Tigchelt weer bovendrijven, na zijn hard conflict met de cipiersvakbonden. “Mag ik een suggestie doen aan Van Tigchelt? Ga eens voor de spiegel staan man, en kijk eens diep in uw ogen en vraag eens ‘heb ik alles gedaan wat ik kon, om te maken dat het personeel en de gedetineerden in die instelling in menselijke omstandigheden konden werken’?”, zo zei De Kaey.
En die druk komt niet alleen van bij de cipiers. De twee advocaten van het slachtoffer kwamen ook met een media-offensief. Daarbij speelden Sven Mary en Issabel De Fré het slim. Ze vielen Van Tigchelt aan op zijn gebrek aan empathie, zonder echt zijn ontslag te vragen: “Hij moet zijn politieke verantwoordelijkheid nemen omdat hij zijn persoonlijke verantwoordelijkheid hierin nog niet heeft onderschreven. Al is het maar door iets te zeggen over het slachtoffer, zich te excuseren of alleen maar te vragen hoe het met hem gaat. Ik hoor alleen maar de hete aardappel die wordt doorgeschoven”, stelde De Fré in De Afspraak.
En daarbij betaalde Van Tigchelt nog eens een dure prijs voor het grapje dat hij vorige week maakte, door in De Tafel van Gert te stellen “dat hij nu naar de koning zou gaan en ontslag zou aanbieden”.
“Absoluut ongehoord dat onze minister van Justitie het nodig vindt om hier grapjes over te maken en ‘naar de koning zal stappen’. Dit is niet iets waar gelachen mee moet worden. Dat stoot mij zeer hard tegen de borst, en daar moet hij zijn verantwoordelijkheid voor nemen”, zo stelde De Fré, die klacht wegens “schuldig verzuim” indiende bij het parket tegen de overheid, over de folteringen.
Het maakt Van Tigchelt toch wel kwetsbaar, zeker als er morgen ook een pak kritische vragen van de meerderheid komen. Al is er voorlopig niemand bij de partijtop van Open Vld die Van Tigchelt ook maar één millimeter afvalt: de finale graadmeter of ontslag in de lucht hangt.
Al is er wel ook wat kritiek in eigen rangen, vanuit de Kamerfractie. “De uitleg gisterenmiddag op de radio was erg verwarrend. Vermoedelijk werd de minister geconfronteerd met nieuwe feiten, die hij niet kende. Maar daardoor klopte de vorige communicatie niet meer. En moest hij op zoek naar verantwoordelijken, wat dan heel slecht valt”, zo is te horen in de wandelgangen bij Open Vld.
Ten gronde blijft de zaak onopgelost, en zo ook de dreiging voor de minister. Want de overbevolking is een aanhoudend probleem, dat niet zomaar verdwijnt. De vraag is dus of Van Tigchelt zijn voornemen kan aanhouden om absoluut de uitvoering van de korte gevangenisstraffen te laten doorgaan.
Daarbij kwam Van Tigchelt met de uitbreiding van het penitentiair verlof als oplossing. Maar heel concreet, voor de Begijnenstraat in Antwerpen: daar zijn maar 400 plaatsen en meer dan 700 gevangenen. En dat uitgebreide penitentiair verlof zou er welgeteld 15 gedetineerden wegnemen.

Opvallend: Groen en Ecolo draaien de logica rond de coalitie verlaten bij een ultiem conflict nog eens om. Ze blijven net zitten in de regering, als ze het oneens zijn, “om erger te voorkomen”.

Vandaag een heftige kern op de agenda. Want het eerste wat de groenen, met vicepremiers Georges Gilkinet (Ecolo) en Petra De Sutter (Groen) daar willen krijgen, is tekst en uitleg van de premier en diens houding in het dossier van de Europese Natuurherstelwet.
Daarover ontstond commotie, nadat via diplomatieke bronnen lekte dat de Zestien actief gelobbyd zou hebben om uiteindelijk toch nog die nieuwe wet te laten kelderen, ondanks een akkoord van de lidstaten én het Europees Parlement.
“We willen uitleg vragen aan de premier, om te weten wat er exact gebeurd is. Zijn voorzitter Tom Ongena (Open Vld) riep op om op zoek te gaan naar een blokkeringsminderheid in Europa. En zijn woordvoerder verklaarde dat de positie van België “uitgelegd” werd aan andere EU-landen ‘omdat de nieuwe wet leidt tot rechtsonzekerheid’. Excuseer, maar dat is een politiek standpunt, en dat zou een woordvoerder van de premier beter niet doen”, zo kondigde De Sutter vanmorgen op Radio 1 al aan dat ze De Croo op de vingers wil tikken.
Een publiek standje dus voor de premier: “Uiteraard maakt elk EU-land zijn eigen afweging. Maar wij moeten dat als voorzitter van de EU niet proberen te beïnvloeden. We willen op de kern weten of hij uit zijn rol is getreden en we gaan de puntjes op de i zetten.”
Toch is het blaffen zonder te willen bijten. Want de techniek bij ‘grote crisissen’ die Groen al eerder toepaste, lijkt zich vandaag te herhalen.
- De groenen zijn boos, “heel boos”.
- In het verleden was dat pakweg over de manier waarop de asielcrisis werd aangepakt, met alleenstaande mannen die op straat blijven, bij gebrek aan plek.
- Of over de kernuitstap, waarbij ze finaal toch moesten slikken wat de MR bleef eisen: dat twee centrales open bleven.
- Want aan die grote boosheid koppelen ze telkens nooit politieke consequenties. Of toch zeker niet diegene waar een gebelgde regeringspartij typisch mee dreigt: de coalitie verlaten.
- Daarbij wordt telkens de redenering zelfs omgedraaid: “Wij blijven net zitten om erger te voorkomen”, is de uitleg.
De Sutter bevestigde die groene aanpak al vanmorgen. Uit de regering stappen is volgens haar “de verkeerde vraag”. “Waarom zouden wij uit de regering moeten stappen, wij hebben net goed werk geleverd. We zouden al 17 keer uit de regering moeten zijn gestapt dan, we zitten er net in om een goed beleid te maken én een tegengewicht te bieden.”

Gevolgd: De Croo is ondertussen al overgegaan naar zijn volgende conflict. Nu met de Vlaamse regering en Zuhal Demir (N-VA), om snel een nieuwe vergunning toe te kennen aan Brussels Airport.

Toch opvallend: de federale premier die zich komt moeien met Vlaamse materie, maar De Croo spoort nu openlijk de Vlaamse regering aan om de omgevingsvergunning van Brussels Airport zo snel mogelijk te vernieuwen. De huidige vergunning loopt af in juli, een nieuwe zou voor onbepaalde duur moeten gelden.
Die nieuwe vergunning kreeg een positief advies, maar er worden wel strengere normen gevraagd voor onder andere nachtvluchten en geluidsoverlast. De Croo hoopt dat de Vlaamse regering dat advies niet volgt. Hij spreekt van “een zeer verregaand eindadvies, geformuleerd met exploitatiebeperkingen die een verder groeipad van Brussels Airlines onmogelijk maken en zelfs de huidige activiteiten bemoeilijken”. En nog meer: “De Vlaamse regering moet met een oplossing komen”.
Een politiek handige zet, want zo duwen de liberalen op een bijzonder zere plek bij de Vlaamse regering en met name bij N-VA en minister van Omgeving Zuhal Demir: de moeilijkheid om nog soepel vergunningen te kunnen verlenen. Zowel in het stikstofdossier als in andere grote projecten botst men op de Vlaamse en Europese regeltjes, en oogstte Demir al heel veel negatieve aandacht.
Maar De Croo staat lang niet alleen. Hij kreeg in het dossier handig de werkgeverskoepels Voka en VBO op de hand. En zelfs de lobbygroepen voor de chemische en pharma-industrie onderschrijven het “belang van de nationale luchthaven”, en komen met een gezamenlijk opiniestuk, vandaag in De Tijd.
Zij menen dat het inperken van nachtelijk goederentransport, wat een mogelijk gevolg is van de nieuwe vergunning, een grote economische impact zal hebben: “Wie de logistiek uit Zaventem wil weghalen, ook al is het maar gedeeltelijk, brengt een helse spiraal op gang van vertrekkende bedrijven, en verlies aan internationale verbindingen en jobs.”
Voor de N-VA dus uiterst gevoelige materie. Demir reageerde al erg gepikeerd: “Ja Alexander, dank voor de plotse bezorgdheid van uw reclamebureau. Mensen hebben in tegenstelling tot uw eerdere communicatie geen vleugels en daar ben ik me van bewust.” De Croo gaat duidelijk zijn boekje te buiten, vindt ze: “Focus op uw bevoegdheid. Probeer anders eens iets aan de begroting te doen?”
De vraag is of dat zal volstaan, als repliek, als de vergunning straks zo streng uitvalt als de adviezen vragen. Maar tegen de adviezen ingaan betekent ook juridisch een risico nemen: dan kan het best zijn dat omwonenden weer in beroep gaan, en finaal de luchthaven zonder vergunning valt. Tussen hamer en aambeeld dus, niet voor het eerst.

Gevolgd (2): Valerie Van Peel (N-VA) geeft de Open Vld een heftig afscheidscadeautje. De liberalen laten de stilte vallen.

Niet de luchthaven was nieuws in de Wetstraat de afgelopen 24 uur. Wel de ‘exit’ van Kamerlid Valerie Van Peel. Die kreeg zoals verwacht finaal haar wetsvoorstel om de immuniteit van asbestproducenten op te heffen er niet door. Voor de vierde keer probeerde ze dat, maar enkel Vlaams Belang en PVDA, de andere oppositiepartijen, stemden mee. De meerderheid van Vivaldi niet, en zo sneuvelde het.
Theatraal stapte Van Peel op in de Kamer, gevolgd door de camera’s, nadat de voorzitter van de commissie Sociale Zaken wilde “overgaan naar het volgende punt”. “Doe allemaal maar alsof jullie nog Parlementsleden zijn. Echt waar. Het volgende punt! Jullie moesten jullie doodschamen.”
Van Peel, de oud-ondervoorzitter van N-VA, maar als voormalig journaliste ook iemand die zeer vlot de weg naar de media vindt, maakte vervolgens in de kranten en tv-studio’s ook de partij af die volgens haar verantwoordelijk is voor de boycot van haar voorstellen: Open Vld.
Ze stelde immers dat Eternit, de grote producent van asbest, nu gewonnen had. “Wees maar gerust dat vandaag bij Eternit de flessen champagne knallen. Ze worden nog maar eens politiek beschermd. Bijna twintig jaar houden dezelfde lange armen het nog altijd tegen dat zij voor de kosten moeten opdraaien.”
“Het cynische is dat hier al jaren een meerderheid voor is, maar dat het altijd stuit op liberaal verzet. Heel de oppositie is voor, de groenen zijn voor, cd&v en Vooruit zijn dat ook, en toch houdt Open Vld dit tegen vanuit de meerderheid”, zo stelde Van Peel in Het Laatste Nieuws. En nog meer: “De meerderheid moet vanavond in de spiegel kijken en beseffen dat hun arm werd omgewrongen door Open Vld”, zo vertrouwde ze Het Nieuwsblad toe.
Bij de liberalen probeerde Kamerlid Tania De Jonge (Open Vld) wat tegengas te geven in de Kamer, door te stellen dat het voorstel van Van Peel het huidige Asbestfonds in gevaar zou brengen. “Als je raakt aan de immuniteit (van de producenten, red.), dan raak je aan het fonds, en zijn de slachtoffers nog verder van huis”, stelde die. Binnen de meerderheid werd die uitleg ook wel gevolgd: het voorstel van Van Peel had wel degelijk juridische gevaren in zich.
Maar de stopping power in de media van De Jonge is eerder beperkt, en zo pakte Open Vld veel schade. Tot frustratie van wel wat volk in eigen rangen, bij de Vlaamse liberalen. “Waarom is er niemand met media-ervaring hierop gesprongen, of is de voorzitter niet naar de studio gegaan om een antwoord te bieden? Wij laten ons nu afslachten zonder weerwoord.”

Pijnlijk: De Vlaamse overheid morst met geld, als het op consultancy aankomt, zegt het Rekenhof.

Al eerder bleek dat de Vlaamse administraties nogal graag dure consultancybureaus onder de arm nemen, om delen van hun taken uit te voeren. In juni vorig jaar ontstond daar een hele heisa over in het Vlaams Parlement. Daarbij werd met allerlei bedragen gegoocheld: eerst was het 1,5 miljard euro, maar dat was vooral voor IT-kosten. Daarna bleek het toch 636,5 miljoen, en finaal ‘maar’ 42 miljoen voor de vier grote consultancy-kantoren.
Nu brengt het Rekenhof een kritisch rapport: er zijn wel degelijk toch wat problemen met de vlotte manier waarop de Vlaamse overheid die consultants inschakelt. Een steekproef bij 200 facturen leverde een pak onzorgvuldigheden en slordigheden op. Onder meer over hoe de Vlaamse overheid de selectie- en gunningscriteria telkens vastlegde. Dat is nochtans nodig om de vrije markt niet te verstoren. Ook zorgvuldige controle op het werk liet te wensen over.
“Soms konden entiteiten de opgevraagde dossierstukken niet meer terugvinden. Dat raakt aan de transparantie van de plaatsingsprocedure en bemoeilijkt de interne beheersing en externe controle”, zo schrijft de overheidswaakhond in haar rapport, volgens Belga.
Het Rekenhof gaf wel wat duiding bij de cijfers: geen van de drie klopt. Die 1,5 miljard was “een overschatting”, de 636,5 miljoen is dan weer niet juist omdat het een mix van allerlei cijfers en verschillende rekenmethodes is, en 42 miljoen was de factuur voor één jaar, niet voor de hele regeerperiode.
Eén conclusie dus, voor de Vlaamse regering: er is nood aan een eenvormige definitie van wat nu consultancy is, en wanneer men een kost onder die post boekt.

Peil, peil, peil: Euronews pakt uit met een peiling over heel Europa. Voor België geen verrassingen.

Euronews liet Ipsos in elke Europese lidstaat peilen, om zo een voorspelling voor het Europees Parlement te kunnen maken, die toch wat accuraat is. Men peilde over heel de EU liefst 26.000 mensen, waardoor het voor 96 procent van de EU-bevolking een accuraat beeld krijgt, zo claimt het onderzoeksbureau.
Daarbij is duidelijk dat er geen echt fundamentele verschuivingen zijn: de pro-Europese partijen, met socialisten, liberalen, christendemocraten en groenen, houden samen 63 procent van de zetels. Dan zou er wel een zogenaamde ‘supercoalitie” van die vier fracties nodig zijn om het werkbaar te houden in het Europees Parlement.
Duidelijk is dat extreemrechts een verdere grote opgang maakt: zij zouden 22 zetels winnen. Verder winnen enkel de communisten en de Europa-kritische fractie van de ECR lichtjes, waar nu de N-VA nog lid van is. In Frankrijk, Nederland, België en Oostenrijk zou extreemrechts ook meteen de grootste partij zijn.
Grote verliezers in de Europese peiling zijn de groenen, die 17 zetels zouden verliezen, en de Europese liberalen, die ook 17 zetels kwijt zouden zijn.
Voor België levert de peiling geen verrassingen op: zowel Vlaams Belang als N-VA zouden volgens de projectie drie zetels halen. PVDA-PTB zou wel springen van 1 naar 3 zetels. Vooruit zou een zetel winnen en naar twee gaan, bij de PS ook twee zetels.
De groenen verliezen bij Ecolo een zetel en eindigen op twee. De liberalen halen wel nog 4 zetels, vermoedelijk drie via de MR en nog één via Open Vld. Bij cd&v en Les Engagés blijft men op 3 zetels, eentje voor cd&v en twee voor de Franstaligen.

On the campaign trail: Groen laat een ijsbeeld op de Antwerpse Grote Markt smelten

“De toekomst niet laten wegsmelten”: met die slogan pakten groene co-voorzitters Jeremie Vaneeckhout en Nadia Naji vanmorgen uit, met een bijhorend groen manifest, “Nu of Nooit”
“2024 wordt een beslissend jaar. ‘De democratie die we kennen, davert op haar vesten. Tegelijk zijn de uitdagingen waar we voor staan groter dan ooit. De klimaatcrisis is een bikkelharde realiteit. De ongelijkheid in de samenleving was nooit groter en steeds meer mensen lopen tegen de grenzen van ons economisch systeem aan”, zo klinkt het een beetje dramatisch.
Maar om hun zaak kracht bij te zetten, liet het duo meteen op de Grote Markt in Antwerpen een ijsbeeld achter. Dat werd gemaakt door kunstenaar Frank De Conynck, en moet een kind voorstellen, wiens toekomst “wegsmelt”.
Als er één partij is die verantwoordelijk is voor het afbraakbeleid van de voorbije twintig jaar, dan is het de partij die vanuit het Antwerpse stadhuis de plak zwaait in heel Vlaanderen”, zo stelde Vaneeckhout, over de N-VA van burgemeester Bart De Wever.
Zo laat Groen vandaag letterlijk het beeld wegsmelten. Maar ze bleven niet om hun actie vol te houden. En dus kwam Antwerps schepen Koen Kennis (N-VA) langs, die verwonderd een ijsbeeld aantrof vlak voor zijn kantoor. Die zwierde het meteen op Facebook: “Groot Mysterie op de Grote Markt (het zou een geschikte titel voor een Suske en Wiske kunnen zijn). Wie plaatste deze ijssculptuur? En hoe lang blijft ze rechtop op deze mooie lentedag?”

In de Kamer: Geen feestje voor de 75-jarige NAVO.

Het was Kamerlid Theo Francken (N-VA) die met het voorstel afkwam: of er geen klein feestje, een ‘feestelijke herdenking’ afkon, voor 75 jaar NAVO? “Het sterkste en meest succesvolle militaire bondgenootschap uit de geschiedenis. België is een van de founding fathers en dat zullen we vieren tijdens de plenaire van 4 april”, zo kondigde hij aan, nadat de commissie Defensie in de Kamer akkoord was gegaan.
Maar dat is buiten de spelregels van de Kamer gerekend. Want het is de Conferentie van de voorzitters, met alle fractieleiders, die nog akkoord moest gaan. En dat moet unaniem.
Eén partij wil geen feest voor de NAVO: de PVDA-PTB. Die ging radicaal dwarsliggen, en dus geen viering. Kamerlid Wouter Beke (cd&v) reageerde scherp: “Slechts één Fractie steunt dit idee niet. Onbegrijpelijk dat de PVDA niet wil inzien wie onze vrede garandeert, en wie ons oorlog brengt.” (cv)