We worden via de derde pensioenpijler fiscaal aangemoedigd om te sparen voor onze oude dag. Nu blijkt uit een onderzoek van Grégory Guilmin, een onafhankelijk financieel expert die onder meer samenwerkt met de broker Trade Republic, dat het individuele pensioensparen minder lucratief is dan verwacht.
Expert stelt rendabiliteit pensioensparen in vraag: “Zelfs als we rekening houden met het belastingvoordeel is beleggen in aandelen lucratiever”
Waarom is dit belangrijk?
Wie via de zogenaamde derde pensioenpijler spaart voor zijn pensioen, komt in aanmerking voor een fiscaal voordeel van 25 (maximaal 1.270 euro per jaar) of 30 procent (maximaal 990 euro per jaar). Als je aanklopt bij een bank krijg je doorgaans de keuze uit meerdere pensioenspaarfondsen, gaande van defensief tot dynamisch. Verzekeraars werken dan weer met verzekeringscontracten, waaronder de tak21- en tak23-verzekeringen.In het nieuws: Meer dan 1.800.000 Belgen doen aan pensioensparen via een pensioenspaarfonds, leren de cijfers van Febelfin. Guilmin liet voor dit onderzoek zijn licht schijnen over dat pensioenspaarproduct.
- Uit zijn berekeningen blijkt dat de pensioenspaarfondsen op lange termijn minder geld in het laatje brengen dan wanneer je dat kapitaal zelf zou beleggen op de beurs. Na vijftig jaar zou het rendement een derde hoger liggen. Hij vergelijkt daarbij de historische rendementen van de pensioenspaarfondsen met die van de MSCI World index. Die stond tussen 1978 en 2023 garant voor een geannualiseerd rendement van 9,98 procent.
- Ter herinnering: Historische rendementen zijn geen garantie voor wat de toekomst brengen zal.
- Wie vijftig jaar lang jaarlijks 990 euro belegt in een pensioenspaarfonds krijgt op het einde van de rit 54.689 euro in handen. Dit is gebaseerd op het gemiddelde rendement van alle pensioenspaarfondsen. Als we er het fiscale voordeel bijtellen, komt het totaalrendement uit op 91.942 euro.
- Wie zijn jaarlijkse premies zou beleggen in de MSCI World index zou volgens de berekeningen van Guilmin na vijftig jaar 124.672 euro hebben. Dat is een verschil van 32.730 euro.
Waarom zo’n groot verschil?
Duiding: Volgens de financiële expert zijn er meerdere redenen waarom de pensioenspaarfondsen slechter presteren dan de aandelenmarkt.
- Allereerst is er de Europese wetgeving die bepaalt uit wat die fondsen mogen bestaan. Zo mogen ze de inbreng van de spaarders maximaal voor 75 procent in aandelen of obligaties beleggen, afhankelijk van het type fonds. Voorts mogen de fondsen maar 20 procent in een andere munt dan de euro beleggen en slechts tot 10 procent in cash.
- Daarenboven mogen fondsen maximaal 70 procent van de aandelen in de Europese Economische Ruimte (EER) in in large caps (> 3 miljard euro) beleggen. Maximaal 20 procent van de aandelen mogen niet-Europees zijn.
- “De grote blootstelling in Europa lijkt enigszins op financieel protectionisme, en het is opmerkelijk dat een pensioenspaarplan voor een Europeaan nooit zal beleggen in de Verenigde Staten of Azië in dezelfde verhouding als de marktkapitalisatie van de wereld”, aldus Guilmin.
- De beperkte blootstelling aan de financiële markten buiten de eurozone zorgt ervoor dat pensioenspaarfondsen het minder goed doen dan andere beleggingsproducten.
- Voorts betalen de pensioenspaarders hoge kosten aan de makelaar of bank. De instapkosten schommelen over het algemeen rond de 2 à 3 procent. Daar komen ook nog de jaarlijkse kosten bij. Bovendien beleggen de meeste pensioenspaarfondsen in andere fondsen, wat resulteert in extra kosten voor de spaarder.
Opgemerkt: Volgens Guilmin is er sprake van een belangenconflict bij de overheid. “Aan de ene kant biedt de overheid een “cadeau” aan mensen die intekenen op pensioenspaarplannen; aan de andere kant stelt dit geld de overheid in staat om zichzelf tegen aantrekkelijkere voorwaarden te financieren, want als de staat nieuwe obligaties uitgeeft, zijn het onder andere de verzekeringsmaatschappijen en pensioenfondsen die deze kopen”, klinkt het. (cv)
