Luca Loise van de start-up Recyclinnova windt er geen doekjes om. “Plastic is helemaal geen probleem. Plastic blijft. We moeten alleen leren er slim mee om te gaan.”

De start-up wil met chemisch recycleren de levenscyclus van polyethyleentereftalaat (PET) plastic rond maken. “Nu verdwijnt het grootste gedeelte op de stort of wordt verbrand”, duidt Loise. “Daarmee is het een bron van CO2-uitstoot, maar ook een verspilling van waardevolle materialen.” Plastic wordt nu vooral mechanisch gerecycled. Daar zitten nadelen aan, stelt de Italiaan. “Als het vervuilde kunststof is, dan werkt mechanisch recycleren niet. Daarnaast vermindert de kwaliteit van het materiaal elke keer als je het opnieuw gebruikt.”

Irreëel

Loise kwam in 2018 officieel aan boord van de in 2016 opgerichte start-up. De twee ingenieurs en de chemicus die het bedrijf startten hadden een nieuwe manier gevonden om PET op een efficiënte en chemische en groene manier te recyclen. “Ik was al eerder betrokken, puur uit passie.” De chemisch ingenieur werkte voorheen in de verpakkingsindustrie van voedingswaarden. “Ik weet dus hoe hoog de normen zijn van die materialen en zag de problemen achter de recycling van dichtbij.” 

Voor Loise is het irreëel om plastic te verbieden. Volgens hem moeten we de technologie om te recyclen verbeteren. “Zo kunnen we de vervuiling bestrijden. We moeten zorgen dat we de hoeveelheid niet-recyclebaar plastic verminderden.”

Er zijn veel verschillende soorten plastic. Elk met een andere samenstelling. In ons dagelijks leven zien we vooral veel polyethyleentereftalaat, afgekort PET. Zo drinken we eruit, frisdrankflessen, en hebben we het aan, fleecekleren. Ook zit het bijvoorbeeld in het filament waarmee je 3D-geprinte modellen maakt. Andere soorten zijn bijvoorbeeld: hoge dichtheid plastic, waarvan kratten zijn gemaakt, PVC dat in geneesmiddelen zit en lage dichtheid plastic, zoals folies en plastic zakjes. Niet elk soort plastic is te recyclen.

Europese regels

In enkele decennia groeide de productie van plastic van 1,5 miljoen ton in 1950 tot 359 miljoen ton in 2018 wereldwijd. Europeanen produceren jaarlijks 25 miljoen ton plastic afval, waarvan minder dan 30 procent wordt ingezameld voor recycling. Om de vervuiling tegen te gaan heeft de Europese Commissie als doel dat alle kunststofverpakkingen op de Europese markt tegen 2030 gerecycled moeten kunnen worden.

De Europese Unie keurde een verordening goed waardoor elke lidstaat vanaf januari 2021 18 eurocent betaalt voor elke kilo niet-gerecycled plastic. “Dus elk jaar dat een bedrijf niet recycleert kost het de staat geld. Bedrijven moeten weten of dat wat ze op de markt brengen recyclebaar is. Om te voorkomen dat het materiaal niet op de stortplaats eindigt of in het ergste geval in zee.”

“Wij willen bedrijven helpen”, zegt Loise. Met de gepatenteerde technologie kan de de start-up nieuwe grondstoffen van bestaande PET maken. De structuur van de kunststof verandert wat het mogelijk maakt om er nieuwe materialen van te maken. “We breken de polymeren waarvan bijvoorbeeld doppen, etiketten en flessen gemaakt zijn af tot de basismoleculen: monomeren. Die kunnen we gebruiken om weer nieuwe PET-producten van te maken. Maar we kunnen deze grondstof ook aan bedrijven verkopen. Die gebruiken het dan voor iets heel anders, maar ze weten dan wel zeker dat het materiaal recycleerbaar is.” 

Springplank

Het bedrijf verhuisde deze zomer van Italië naar het Limburgse Brightlands Chemelot Campus, waar bedrijven en onderzoekers werken aan innovatieve materialen. De Italianen kozen bewust voor deze campus om hun technologie er te kunnen testen en verder te verbeteren. “We willen onze technologie zo snel mogelijk naar de markt brengen. Het aantal start-ups dat zich ook op chemisch recycleren richt, groeit. We willen de concurrentie voorblijven. Brightlands is voor ons een springplank naar de markt.” 

Volgens Loise is het soms lastig om over plastic te praten. “De media hebben het gebombardeerd tot een immens probleem. Als je echt naar de kwestie kijkt, is het probleem niet het plastic zelf, maar de manier waarop de mensen het plastic gebruiken. Gebruiken we plastic zonder te weten waar het aan het eind van het gebruik terechtkomt, dan is dat het probleem. Het is niet realistisch om plastic te bestrijden. Het is gewoonweg overal, het zit in ons dagelijks gebruik verweven. We moeten de technologie verbeteren om plastic te recyclen.”

Natuurlijk is plastic ook een gedragsprobleem, stelt Loise. “Mensen moeten hun afval goed willen scheiden. Daar heeft de gemeente een taak. Zij moet mensen helpen om het scheiden van afval gemakkelijker te maken. Hoe beter je dat doet, hoe hoger de kwaliteit.” Loise beseft dat hij aan een klein gedeelte van de oplossing werkt. “Maar ik hoop door anders naar het probleem te gaan kijken, het te begrijpen. We ons een wereld kunnen voorstellen waarin afval niet iets is waar we bang voor moeten zijn.”

(kg)