Strategie en leiderschap zijn de meest onderschatte disciplines in het wielrennen. Ploegleiders nemen de rol over van hun toprenners en dat is absoluut niet goed. Het zijn de toppers die zelf de strategie ‘moeten’ bepalen. Wout van Aert is daar perfect toe in staat maar kan dit in de ploeg van Jumbo-Visma, die op zoveel paarden tegelijk wedt bij de volgende Tour de France? Zou Van Aert niet beter passen bij Quickstep en Evenepoel bij Movistar?

Wout kan alles

Het grootste wielercircus van de wereld trekt zich weer op gang, ditmaal in het wielerzotte Denemarken. In dat circus is één van de meester-acrobaten onze eigen Wout van Aert. Die zal volgens wieleranalisten aller landen een cruciale rol spelen. 

Hij heeft kans in bijna elke rit, die niet eindigt op een col, hij kan de gele trui veroveren in de eerste week en de groene trui kan hem moeilijk ontsnappen. Hij zou dan ook snel als één van de beste renners rangschikken in de Belgische wielergeschiedenis, waar het om ritoverwinningen in de Tour gaat. Nu staat hij al op plaats 6. Met 1 overwinning en 2 groene truien zou hij het palmares van wielericoon Tom Boonen in  ‘La Grande Boucle’ al overstijgen en hij is nog maar goed en wel vier jaar bezig met wegwielrennen.

Vingegaard kan alles

Moesten we echter de Deens pers erbij pakken, dan hoor je hetzelfde verhaal over zijn ploegmakker Jonas Vingegaard. “Jonas is even goed als de Sloveense wonderboy in de tijdrit, hij heeft hem er afgereden op de Mont Ventoux in 2021. Roglic is op zijn retour en bij de eerste bergrit zal de hiërarchie duidelijk zijn en zal Vingegaard leider worden van het team”, schrijven de Deense sportjournalisten. “En waarom niet drie ritten winnen want de Tour eindigt 5 keer bergop?”

Wat is nu de strategie?

Zelden heeft een team zulke onduidelijke doelstellingen geformuleerd en haar toppers op het verkeerde been gezet. In mijn boek ‘Topsporters zijn CEO’s’ analyseerden we alle topsporters in de geschiedenis en kwamen we tot de vaststelling dat echte toppers intelligente leiders zijn die een duidelijk doel en  duidelijke strategie hebben , dit allemaal ondersteund door een sterk team. Deze kenmerken maken het verschil tussen een kampioen en een superkampioen.

Het is vooral op vlak van strategie en leiderschap dat Jumbo faalt.

Probleem 1: Te veel doelstellingen

Het is verbazend dat, met twee kandidaten op de eindoverwinning, de ploegleiding toch zoveel toegevingen gedaan heeft aan Wout van Aert . De redenering zal als volgt zijn: Laten we ervoor zorgen dat onze klimmers zonder kleerscheuren aan de cols kunnen beginnen en dan mag de beste winnen. Maar dit is niet voldoende.

Een heldere strategie gaat uit van één duidelijke doelstelling, waar het hele team naar toe werkt, bepaald door de leider met een heldere visie. Dit vergt alle focus. Dit kan groen zijn, een maximaal aantal ritoverwinningen, of geel. In alle drie is tot op heden nog nooit iemand in geslaagd, of het moest Eddy  Merckx zijn die dat in een veel minder competitieve omgeving, in de jaren 1970, voor elkaar kreeg. De Kannibaal bepaalde de strategie en niet zijn ploegdirecteur Lomme Driessens. 

Probleem 2: Te veel kopmannen 

Je hebt dus de ploegleiding én dan nog eens drie kopmannen met elk een eigen agenda. Als je aan ieder zou vragen wat het hoofddoel is, krijg je vier verschillende meningen en dat kan niet. Elk goed bedrijf – en een wielerteam is ook een bedrijf – heeft één leider.

Probleem 3: Het foute team 

Als de strategie helder is kan je dan ook een duidelijke keuze maken in de teamleden. Dit team is het beste team van de Tour, maar niet het beste team voor geel en niet het beste team voor groen. Jumbo is een ploeg die in twee is gedeeld, met een aantal renners die de doelen van Van Aert kunnen waarmaken – denk aan Van Hooydonck en Tiesj Benoot – en een aantal die de doelstellingen van de gele trui kunnen waarmaken zoals Sepp Kuss en Steven Kruijswijk. 

Van Aert drukt zijn stempel maar niet genoeg

Wout staat op zijn strepen en heeft er eigenlijk eigenhandig voor gezorgd dat de selectie niet de belangen van de twee klimgeiten dient. Maar eigenlijk zou de hele ploeg moeten ingesteld zijn om Wout van Aert enkele etappes te laten winnen en hem in een zetel te naar de groene trui te zetten. Want Wout wil winnen en niet de hele tijd als ‘superdomestique’ opereren. Ook dit kost extra veel energie.

Neem een voorbeeld aan UAE

Bij UAE hebben ze alles ingezet op die andere superster van het peloton, zelfs de spurter Gaviria is overboord gegooid. Natuurlijk houdt dit een risico in, met name dat hij uitvalt door een ongeluk of ziekte, maar in ieder geval zal het team één duidelijk plan uitvoeren, met één duidelijke leider. 

Het is de Sloveen die bepaalt óf en wanneer hij demarreert of niet. Hij zal nadenken over elk aangereikt advies maar zal dan zelf de knoop doorhakken en zijn moment uitkiezen. Marc Soler bevestigde dit in een recent interview, nadat die de overstap maakte van het stuurloze Movistar naar het strak geleide UAE: “Het is hier duidelijk wie de baas is en ik ga er dan ook alles aan doen om hem zijn derde Tour te laten winnen.” 

Van Aert naar Quickstep 

Van Aert verdient dat een héle ploeg voor hem werkt. Hij is een echte leider en zou eigenlijk de natuurlijke opvolger van Tom Boonen zijn bij Quickstep. Die leider is niet Remco Evenepoel, die best een ander team zoekt. Van Aert kan dit en zal zorgen voor de nodige overwinningen. Dat is wat Lefeveres ploeg het beste kan: klassiekers, groene truien en ritten winnen. De ploeg van Lefevere is niet gemaakt voor de grote rondes, wat Remco nu tot zijn grote schade en schande leert. Tim Merlier komt naar Quickstep, niet Rafal Majka of George Bennett.

En Evenepoel naar Movistar of Israel Start Up

Beeld je in dat Remco drie jaar geleden in de leer was gegaan bij grootmeester Alejandro Valverde. Van hem had hij iets kunnen leren over grote rondes én had hij in de luwte kunnen groeien. Hij had daar alle krediet gekregen, want winnen staat niet meer in het woordenboek van Movistar, zeker als de beste renner van het vorige decennium er niet meer zal zijn. Maar het had ook Israel Start Up Nation kunnen zijn waar hij kon leren van Chris Froome. Twee ploegen met diepe zakken die dromen van rondewinsten.

De Tour wordt desalniettemin een interessant schaakspel. Als er geen ongelukken gebeuren, is de strategie van Jumbo gedoemd. Met wat geluk behalen ze wel groen en geel, maar dat zal enkel zijn als Pogačar uitvalt. In ieder geval worden het drie fascinerende weken.

Xavier Verellen is auteur en ondernemer. Zijn recente boek ‘Topsporters zijn CEO’s’, dat aantoont dat leiderschap het verschil maakt tussen kampioenen en superkampioenen, is te koop bij de Standaard Boekhandel of online via https://topsporterszijnceos.businessam.be/

(jvdh)