Key takeaways

• Nieuw-Zeeland overweegt om toe te treden tot de BRICS-groep.
• Het BRICS-lidmaatschap zou mogelijk de invloed van Nieuw-Zeeland in de Indo-Pacific regio kunnen versterken nu de oude wereldorde verandert.
• Afstemming op de BRICS biedt zowel groeikansen als potentiële risico’s voor bestaande westerse allianties.

De BRICS-groep, bestaande uit Brazilië, Rusland, India, China en Zuid-Afrika, is hard op weg om een dominante kracht in de wereldeconomie te worden. Deze invloed heeft landen als Nieuw-Zeeland doen overwegen om lid te worden om strategische voordelen te behalen.

Uitdagingen en kansen

Deze beslissing is echter niet zonder complicaties. Het veranderende mondiale landschap, dat deels wordt bepaald door het beleid van de Verenigde Staten, dwingt kleine landen zoals Nieuw-Zeeland om hun buitenlandse strategieën te heroverwegen. De BRICS-landen bieden zowel kansen als risico’s voor potentiële leden.

Lidmaatschap biedt economische en diplomatieke invloed, vooral omdat de groep de traditionele door het Westen geleide instellingen uitdaagt en een aanzienlijk deel van de hulpbronnen in de wereld in handen heeft. Omgekeerd kan afstemming op de BRICS bestaande westerse allianties onder druk zetten, terwijl het landen gunstig positioneert tegenover de wispelturigheid van de VS.

BRICS wint aan aantrekkingskracht

Voor Nieuw-Zeeland zou het BRICS-lidmaatschap zijn invloed in de Indo-Pacifische regio kunnen versterken. De oude wereldorde ondergaat een aanzienlijke transformatie als gevolg van factoren zoals de kritiek van president Trump op vrijhandel en internationale organisaties. Deze verandering heeft het groeiende belang van alternatieve multilaterale groepen benadrukt, met de BRICS als een van de belangrijkste kanshebbers.

Het belangrijkste strategische principe van de groep is gebaseerd op consensus en solidariteit, waarbij collectieve kracht wordt ingezet voor wederzijds voordeel. BRICS-leden delen de ambitie van een multipolaire wereld, een doel dat blijkbaar versneld wordt door het isolationistische beleid van Trump.

Uitdijend bereik

Sinds hun oprichting in 2006 zijn de BRICS-landen uitgebreid met Egypte, Ethiopië, Iran, Saoedi-Arabië, de Verenigde Arabische Emiraten en Indonesië. Deze groei heeft hun aandeel in het wereldwijde bbp, de bevolking en het grondgebied aanzienlijk vergroot. Daarnaast hebben de BRICS-landen een aanzienlijk deel van de wereldreserves aan zeldzame aardmineralen en energiebronnen in handen, waardoor hun positie als economische grootmacht is geconsolideerd.

Op diplomatiek vlak stemmen de BRICS-landen hun nationaal beleid op elkaar af door regelmatig deel te nemen aan internationale topontmoetingen. Het lidmaatschap van deze groep biedt landen de mogelijkheid om hun handel en diplomatieke invloed te vergroten, en zich beter te beschermen tegen wereldwijde instabiliteit. Tegelijkertijd brengt deelname ook risico’s met zich mee, zoals het mogelijke verlies van hulp of investeringen van westerse bondgenoten die BRICS beschouwen als een uitdaging voor bestaande machtsverhoudingen.

Een pragmatische aanpak

Ondanks deze zorgen wijzen de eerdere betrokkenheid van Nieuw-Zeeland bij instellingen zoals de Asian Infrastructure Investment Bank en de vrijhandelsovereenkomst met China erop dat Nieuw-Zeeland in staat is om complexe geopolitieke relaties te navigeren zonder ernstige repercussies. Uiteindelijk zou BRICS-lidmaatschap voor Nieuw-Zeeland een pragmatische stap zijn om zijn diplomatieke bereik uit te breiden en zich voor te bereiden op een steeds invloedrijkere regio Azië-Stille Oceaan. (uv)

Wil je toegang tot alle artikelen, geniet tijdelijk van onze promo en abonneer je hier!