Key takeaways
- De Artemis I-missie gebruikte gespecialiseerde sensoren en mannequins (Helga en Zohar) om cruciale informatie te verzamelen over blootstelling aan straling in de ruimte.
- De gegevens bieden waardevolle inzichten in de bescherming van astronauten tijdens langdurige missies, zoals een reis naar Mars.
- De ontwerpkenmerken van het Orion-ruimtevaartuig, waaronder een speciale “stormschuilplaats”, boden tot vier keer meer bescherming dan minder afgeschermde gebieden.
Wetenschappers verzamelden onlangs cruciale informatie over de blootstelling aan straling in de ruimte tijdens NASA’s Artemis I missie met behulp van speciale sensoren en mannequins genaamd Helga en Zohar. Deze gegevens bieden waardevolle inzichten in de bescherming van astronauten tijdens langdurige missies, zoals een reis naar Mars.
Het Orion-ruimtevaartuig, dat in 2022 zonder bemanning rond de maan vloog en terug naar de aarde, was uitgerust met instrumenten zoals HERA van NASA en EAD-sensoren van het Europees Ruimteagentschap om voortdurend stralingsniveaus te controleren. Deze metingen zijn essentieel omdat ruimtestraling een aanzienlijke bedreiging vormt voor astronauten tijdens langere perioden buiten het beschermende magnetische veld van de aarde.
Menselijke blootstelling simuleren
Bronnen zoals galactische kosmische straling en deeltjes die vrijkomen bij zonnevlammen kunnen het risico op stralingsziekte, kanker, problemen met het centrale zenuwstelsel en degeneratieve ziekten bij astronauten verhogen. Om de blootstelling van mensen te simuleren, werden Helga en Zohar, etalagepoppen die ontworpen zijn om vrouwelijke lichamen voor te stellen, in de Orion-capsule geplaatst. Ze werden uitgerust met sensoren om het stralingsniveau in hun huid en interne organen te meten. Zohar droeg een stralingsbeschermend vest, terwijl Helga geen enkele bescherming droeg.
Inzichten uit de gegevens
Deze “stralingsfantomen” stelden onderzoekers in staat om te begrijpen hoe straling door het lichaam wordt verspreid tijdens verschillende fasen van ruimtevluchten, met name tijdens het passeren van de Van Allen-gordels en tijdens interplanetaire reizen. De verzamelde gegevens van deze mannequins zullen van cruciaal belang zijn bij het verfijnen van strategieën voor stralingsbescherming voor toekomstige missies.
Het onderzoek, gepubliceerd in het tijdschrift Nature, benadrukte ook de effectiviteit van de ontwerpkenmerken van Orion. Gebieden binnen de capsule die bedoeld zijn om maximale bescherming te bieden, waaronder een speciale “stormschuilplaats” voor astronauten tijdens intens ruimteweer zoals zonnevlammen, boden tot vier keer meer bescherming dan minder afgeschermde gebieden. Deze bevinding valideert het ontwerp van het ruimtevaartuig voor toekomstige missies.
Invloeden op toekomstige missies
Bovendien toonde de Artemis I-missie aan dat de blootstelling aan galactische kosmische straling in Orion ongeveer 60 procent lager was in vergelijking met eerdere interplanetaire sondes zonder bemanning. Dit verschil toont het voordeel aan van een ruimtevaartuig dat speciaal is ontworpen met stralingsafscherming in gedachten. De invloed van de oriëntatie tijdens de vlucht werd ook waargenomen: de stralingsniveaus namen met de helft af toen het ruimteschip 90 graden draaide terwijl het door de binnenste Van Allen-gordel vloog.
Deze bevindingen dragen aanzienlijk bij aan ons begrip van blootstelling aan straling in de ruimte buiten het magnetische veld van de aarde, dat beperkte bescherming biedt. Nu de mensheid verder de ruimte in gaat, bieden de Artemis I-missie en de gegevensanalyse waardevolle inzichten voor het beschermen van de gezondheid van astronauten tijdens lange missies zoals toekomstige maanbasissen en reizen naar Mars.
Wil je toegang tot alle artikelen, geniet tijdelijk van onze promo en abonneer je hier!