Turkije en Argentinië vormen tot nu toe de speerpunten van de financiële problemen die de voorbije maanden steeds zwaarder op de economieën van de ontwikkelingslanden wegen en de nationale munten met aanzienlijke dalingen confronteren. Een gelijkaardig scenario lijkt zich nu echter ook in Azië te manifesteren. Ook Indonesië dreigt immers onder toenemende financiële druk te komen.

Dat zegt Nathaniel Taplin, correspondent van de Amerikaanse zakenkrant The Wall Street Journal in Hongkong. Taplin wijst er daarbij op dat ook Indonesië met een toenemend handelstekort en een grote buitenlandse schuld wordt geconfronteerd.

Rupiah

“Op papier heeft Indonesië de voorbije zomer alle gepaste maatregelen genomen om de markten gerust te stellen,” betoogt Taplin. “De intrestvoeten werden opgedreven, terwijl de bestedingen werden teruggeschroefd en werd overgegaan tot een verhoging van de invoerheffingen. Toch konden die ingrepen de investeerders blijkbaar niet overtuigen.”

“De Indonesische rupiah heeft tegenover de Amerikaanse dollar dit jaar al 10 procent van zijn waarde verloren. Daarmee is de Indonesische munt teruggevallen tot niveaus die niet meer werden opgetekend sinds de Aziatische financiële crisis op het einde van de jaren negentig van de voorbije eeuw.”

“Op het eerste gezicht lijkt Indonesië nochtans veel gezonder dan Argentinië,” werpt Nathanial Taplin op. “Met een openbare schuld die eind vorig jaar 29 procent van het bruto binnenlandse product vertegenwoordigde, scoorde het land zelfs veel beter dan vele ontwikkelde economieën.”

“Bovendien genereert Indonesië nog altijd belangrijke inkomsten uit zijn export, waarmee buitenlandse kredietverstrekkers kunnen worden afbetaald. De buitenlandse schuld op korte termijn vertegenwoordigde vorig jaar 27 procent van de totale inkomsten uit export. In Argentinië en Turkije loopt dat cijfer op tot respectievelijk 141 procent en 76 procent.”

Steenkool

“Deze cijfers vertellen echter niet het volledige verhaal,” waarschuwt Taplin. “Net zoals China steunt ook Indonesië voor zijn investeringen in grote mate op staatsbedrijven. Maar die ondernemingen getuigen op dit ogenblik niet van een sterke financiële gezondheid.”

“De grote infrastructuurbedrijven genoten vorig jaar een gezamenlijke operationele winst (ebitda) die minder dan vier keer hoger lag dan hun uitgaven aan intresten. Dat is ongeveer de helft van het wereldwijde gemiddelde. Vanuit dat perspectief maakt het lage niveau aan directe overheidsschulden minder indruk.”

“Bovendien moet men er ook rekening mee houden dat Indonesië een grote exporteur van steenkool en een netto invoerder van olie is,” zegt Taplin nog. “Daardoor bevindt het land zich in een kwetsbare situatie. Als uitvoerder van steenkool is Indonesië immers bijzonder gevoelig voor een vertraging van de Chinese markt.”

“De prijzen van de Indonesische steenkool hebben sinds juni een gevoelige klap gekregen, terwijl de olieprijzen op een hoog niveau zijn gebleven. Het handelstekort was in juli tot het hoogste niveau in vijf jaar gestegen, waarbij vooral naar de dure energie-invoer moet worden gewezen.”