Jongeren met depressieve gedachten luisteren vaak herhaaldelijk en onophoudelijk naar dezelfde muziek. In veel gevallen gaat het om heavy metal. Dat zegt Katrina McFerran, docent muziektherapie aan het Melbourne Conservatorium of Music, na een onderzoek bij jongeren tussen dertien en achttien jaar. De Australische onderzoekster werkt aan een vroeg interventiemodel dat in het onderwijs kan geïntegreerd worden om in te grijpen vooraleer gedragsproblemen zouden kunnen optreden.

“De mp3-revolutie heeft ervoor gezorgd dat jongeren een grotere toegang hebben tot muziek en het is niet langer ongewoon dat iemand zeven tot acht uur per dag naar muziek luistert,” stipt McFerran aan. “De meeste jongeren benaderen muziek op een positieve manier. Muziek is voor hen een manier om zich af te schermen van de grote massa, een positief gevoel te creëren of energie op te doen bij lichamelijke inspanningen. Jongeren met depressieve neigingen hebben echter een negatieve manier om met muziek om te gaan. In veel gevallen gaat het daarbij om heavy metal.”

“Sommige jongeren luisteren onophoudelijk naar hetzelfde album, zonder naar andere muziek te grijpen,” waarschuwt McFerran. “Daarmee willen ze zichzelf isoleren of van de realiteit te ontsnappen. Wanneer dit gedrag over een langere periode aanhoudt, moet er gevreesd worden voor een depressie of angsten en in het ergste geval voor zelfmoordneigingen.” Ouders zouden volgens McFerran bewust moeten zijn van de muziekgewoontes van hun kinderen en vroege waarschuwingssignalen oppikken.
 
“Indien ouders zich ongerust maken, zouden ze hun kinderen moeten vragen welke gevoelens die muziek hen bezorgt,” raadt de onderzoekster aan. “Wanneer kinderen stellen dat die muziek hun persoonlijke gevoelens weerspiegelt, moeten er verdere vragen gesteld worden. Wanneer de muziek jongeren geen goed gevoel bezorgt, moeten er alarm worden geslagen. Ook wanneer jongeren na het luisteren van muziek depressiever worden, moet de nodige bezorgdheid aan de dag worden gelegd.” (MH)