“’Raoul Hedebouw, voorzitter van de partij, gaat dat ook werken in Vlaanderen?’, zo vroegen wij ons af bij PVDA. Het blijkt eigenlijk van wel hé, omdat er woede is, en omdat wij het debat bepalen”, zo zegt communist Hedebouw. “Het moet niet alleen maar rechts zijn die zijn agenda opdringt”. Daarbij denkt hij expliciet aan het pensioen-schandaal, dat PVDA in de Kamer op de agenda kreeg. “Daar hebben wij getoond een echte anti-systeempartij te zijn, in die zin dat wij proberen om het vollenbak open te trekken.” Hedebouw hoopt op een doorbraak, zeker in Vlaanderen, met veel meer Parlementszetels. Maar coalities? “Die traditionele partijen hebben eigenlijk allemaal al hun voorakkoorden op zak”, zo stelt hij. De PS ziet hij al samengaan met N-VA én met de MR. Federaal gaan ze ons zelfs niet uitnodigen. Als het zover is, kan ik één keer bij de koning langsgaan en daarna krijg ik geen uitnodiging meer.” Hij klaagt over “de heel arrogante, heel agressieve stijl” van de Franstalige socialisten: ”‘Je suis Paul Magnette’. ‘Wij zijn het die links zijn’. ‘Die anderen bestaan eigenlijk niet’… Dat is echt specifiek voor de PS. Bij andere partijen voel ik dat niet zo aan. Die hopen nog altijd dat de PVDA gaat verdwijnen in het parlement. Dat hebben ze nog altijd niet begrepen.” Meer arbeiders in het Parlement brengen is een absolute must. “60 procent van de Belgische bevolking heeft geen hoger diploma en zit in de arbeiderswereld. Maar er zitten welgeteld vijf arbeiders in heel het Parlement. Dat is voor mij een democratisch probleem.”

“Ik denk dat het voor veel Belgen een sociaal moeilijk jaar is geweest. Die woekerprijzen op vlak van energie waren een moeilijk moment voor heel veel mensen in België.”

Het woord van het jaar: graaiflatie. Ik heb gelezen dat PVDA daar fors campagne voor heeft gevoerd.

“Peter Mertens heeft een boek uitgebracht, Graailand. Dat woord ‘graaien’ heeft Peter eigenlijk op de markt gebracht, als je dat zo mag zeggen. Graaiflatie, dat is eigenlijk het mechanisme dat de prijzen en inflatie gestegen zijn, niet door een natuurlijke wet ergens die we niet kennen, maar door de overwinsten van bepaalde sectoren.” 

“Natuurlijk zijn dat de grote oliemaatschappijen en distributiemaatschappijen die heel veel geld in hun zak hebben gestoken. Graaiflatie is het woord van het jaar en ik denk dat het wel een prestatie is voor een linkse partij om ook in die culturele hegemonie een woord op tafel te kunnen leggen.”

Dat is de Italiaanse communist Antonio Gramsci zijn leer toegepast in praktijk? 

“Het is Gramsci tot op de letter uitgevoerd.” (schaterlacht)

We zijn minder dan een minuut bezig en we zitten al bij de Marxistische theorie?

“Voila, het is bezig. (lacht) We gaan vooruit.”

In ‘23 heeft PVDA opnieuw gewogen op het maatschappelijk debat? 

“Ja, ik denk dat dat belangrijk is. Ik heb altijd gezegd dat er een plaats was voor een echte linkse stem in Vlaanderen. En dat is het geval. We zien dat nu in de peilingen en we zien dat ook in de onderwerpen van de debatten die gevoerd worden.” 

“Ik denk dat dat als een linkse partij ons doel moet zijn. Dat het debat gaat over wat de noden van de mensen zijn. Dus graaiflatie, de prijzen, overwinsten in de sector, het klassenbewustzijn. Het is de werkende klasse, het zijn zij, het zijn wij, die die rijkdom produceren elke dag in het land.”

“Ik vind dat we daar echt wel vooruitgang op geboekt hebben. En dat is niet alleen maar een electorale kwestie. Niet alleen maar stemmen halen, maar ook echt op het maatschappelijk debat wegen. Het moet niet alleen maar rechts zijn die zijn agenda opdringt. Ik vind dat links dat ook moet kunnen doen. En daar ben ik toch wel blij voor het laatste jaar.”

U staat in Vlaanderen voor de grote doorbraak. Is er iets veranderd bij de Vlaming?

“Ja, dat voel ik toch wel. Je ziet die verdubbeling in de peilingen, dat was voor mij ook de doelstelling om de PVDA op de kaart te zetten. ‘Raoul, voorzitter van de partij, gaat dat werken in Vlaanderen?’ En het blijkt eigenlijk van wel, omdat er woede is, maar we kunnen ook naar linkse kanten een constructief verhaal toebrengen.” 

“Ik denk ook dat men ziet dat we in het Parlement ook actief zijn met concrete voorstellen. Dossierkennis. Je kan wel of niet akkoord zijn met de PVDA, maar we komen met dossier… Die overwinsten, die berekeningen van die overwinsten van Engie Electrabel, dat is onze studiedienst gaan bestuderen.”

“Je moet ook met inhoud komen, als je aan politiek doet. Niet alleen maar met slogans. En dan vind ik wel dat ons verhaaltje aan het pakken is in Vlaanderen.” 

“Ik ben veel op tournee op dit moment in Vlaanderen. Ik was vorige week nog in het Gentse. Je komt daar heel veel mensen tegen: ‘Goed bezig! Komaan!’. Er is echt hoop in de doorbraak van de PVDA. Dat vind ik op persoonlijk vlak maar ook op politiek vlak echt wel een heel positieve trend.”

Wat is uw hoogtepunt van het jaar? 

“Voor mij wel echt wel die stijging in die peilingen.”

“En het dieptepunt zou ik daar een beetje aan de andere kant willen tegenover zetten. Ik werd persoonlijk aangevallen door Siegfried Bracke, voor het gerecht. Dat gaat over de petitie die we gelanceerd hebben rond de graaiers. Ik ben wel gepakt daar het feit dat het zo persoonlijk gespeeld wordt.”

Het gaat over die extra pensioentoelage die de ex-voorzitters van de Kamer kregen. Jullie zijn met PVDA een online petitie begonnen die wel vrij hard was naar hem toe. Ik weet niet meer wat precies de woorden waren?

“Hij moet dat geld teruggeven, eigenlijk.”

“Stop de graaicultuur” kwam er ook in voor? Bracke voelde zich heel persoonlijk aangevallen en is dan een proces gestart. Heeft u hem gezien op de rechtbank?

“Nee, hij is niet afgekomen, hè. Dus ik zat daar alleen met mijn advocaten, en Siegfried Bracke komt niet af. Maar je voelt ook wel dat hij er zelf niet in gelooft.”

Is dat zo? Ik denk dat hij daar heel erg van overtuigd is, anders zou hij dat toch niet doen?

“Hij heeft verloren, trouwens. Het ging via kort geding, wat wil zeggen dat het zelfs niet over de fond ging. Hij is niet naar eerste aanleg geweest.”

Hij wilde eigenlijk dat die petitie meteen werd stopgezet en is naar een kortgedingrechter gegaan. Die heeft gezegd: “Er is geen spoedvereiste”, maar het komt nog eens ten gronde voor.

“Dat hangt van hem af, hè. Dus nu is het gewoon afgehandeld.”

“Siegfried Bracke vraagt een verbod dat het woord graaier niet meer gebruikt wordt in combinatie met zijn naam. Dat is bijna onmogelijk. Als ik Siegfried Bracke zeg, dan denk je toch aan graaier?”

Maar dat gaat hij toch sowieso doen?

“We zullen zien, hè. Maar ik vind het erg dat een politiek meningsverschil, want daar gaat het over… Dat hij niet akkoord is met het feit dat de PVDA zegt dat hij een graaier is, daar kan ik inkomen. Je denkt nooit van jezelf dat je een graaier bent. Maar het is ook politiek.” 

“Dat wij hier in de studio een debat zouden hebben, Siegfried Bracke, Raoul Hedebouw, dat zou echt wel goed zijn. In het Parlement, geen probleem. Maar dat hij van het gerecht een verbod wil op wat wij zeggen? Want dat is het ergste. Hij vraagt een verbod dat het woord graaier niet meer gebruikt wordt in combinatie met Siegfried Bracke. Dat is bijna onmogelijk. Als ik Siegfried Bracke zeg, dan denk je toch aan graaier?” (lacht)

Zijn eigen partijvoorzitter Bart De Wever (N-VA) vond het geen goed idee, dat proces.

“Nee, nee. Bart De Wever en ook Peter De Roover hebben dat gezegd, en ik vond dat ook fair van hun kant uit: “Dat is een politiek debat. Dat moet je niet voor het gerecht halen”, was hun stelling. Ik denk dat heel veel partijen daar ook zo over denken.” 

“En vooral dat het manifest illegaal was, die constructie in de Kamer met de pensioenen. We hebben dat niet gewoon uit onze duim gezogen. De diensten van de Kamer, en dat is dan weer een politiek debat, zeggen: ‘Voor alle Belgen is er een Wijninckx-plafond van 7.800 euro’. En Bracke ging daar nog eens 1.800 à 2.000 euro bij halen. Ja oké, dat is dan illegaal.”

“Je kunt een discussie hebben: is alles wat het Parlement beslist legaal? Staan de politiekers boven de wet? Oké, dat is dan een politieke discussie. Het argument van meneer Bracke is: ‘Ja, maar het is het Parlement dat het besloten heeft, dus het is legaal’. Ja, daar gaat het juist over: staan politici boven de wet dan?”

U organiseert toch ook een soort elektronische schandpaal, u valt echt iemand heel publiek aan? 

“Ik vind dat wij dat het minste doen van de alternatieve partijen. Met Bracke en met Herman De Croo hebben we het gedaan omdat zij toen de twee voorzitters waren van het Parlement. Trouwens, Siegfried Bracke is in tegenstelling tot De Croo echt in de tegenaanval gegaan, heeft op zijn blog erover gepubliceerd…”

Ja, Herman De Croo zei: “Ik ga terugbetalen.” 

“Het is dat. Dus wij hebben dan direct een update gedaan: “De Croo heeft terugbetaald”, en zo. Ik denk dat Siegfried Bracke, en ik vind dat nog logisch op democratisch vlak, echt de match, het duel, gezocht heeft met de PVDA en met het dossier.” 

“Hij heeft ook duidelijk gezegd: “Dat geld zit in mijn zak en dat is van mij”. Ja, dan moet je niet beginnen zagen. Daarna heb je dan natuurlijk een politiek debat tussen twee individuen.”

“Maar ik denk dat wij wel nog eens getoond hebben een anti-systeempartij te zijn, in die zin dat wij proberen om het vollenbak open te trekken, vanaf dat dan het tweede dossier van de graaipensioenen aan het licht is gekomen. Want na de voorzitters bleken veel meer Parlementsleden van speciale regelingen te genieten. Dat was twee maanden erna. Dan hebben wij direct met de PVDA gecommuniceerd dat het een systeemprobleem is van een politieke elite.” 

“Het ergste daarbij: waarom heeft niemand iets gezien? Een politieke elite die vindt dat het logisch is dat zij dingen aan henzelf toekennen, die ze niet geven aan de modale burger.”

En dat zit er ingebakken hé. Met de logica van: ‘Wij hebben veel verantwoordelijkheden, wij werken hard’. Alsof de gewone Vlaming niet hard werkt? Dat is voor mij het ergste. En dat is het mechanisme waarom niemand iets gezien heeft.” 

“Dat is dan met alle partijen, inclusief Vlaams Belang, ondertekend, die graaipensioenen. Waarom was dat? Omdat er wel een uitzondering moest zijn voor de politiekers. En dat is toch wel wat de PVDA bijbrengt in dat graaiersdebat, dat wij echt wel tot op het bot willen gaan en dat we zelf ook vrij zijn daar tegenover. Ik heb zelf ook geen belangen daarbij, dus dat is een positief punt.”

U creëert wel een sfeer van antipolitiek, en voedt de afkeer en kwaadheid van mensen richting de politiek?

“Er zijn twee elementen. Ik denk dat die kwaadheid er sowieso is. Dus de vraag is naar welke kant het zal gaan. Maar als ik kan tonen dat Vlaams Belang bijvoorbeeld mee heeft gestemd en getekend voor die graaipensioenen, ja dat doet natuurlijk pijn aan het Vlaams Belang.”

“Ik zat op een debat met Tom van Grieken rond de hoogte van de lonen, 6.000 euro per maand voor de politiekers. Wat antwoordt Tom Van Grieken? “Ja, schandalig. We mogen niet aan de lonen van de politiekers komen, want anders is er corruptie in de politiek”. En nu, wat blijkt? Als er corruptie is, is het een van zijn Parlementsleden die geld gekregen heeft van China. Dus het zit gewoon in the pocket.”

“Dit is gewoon pure corruptie hé, van die Frank Creyelman. Daar gaat het over. Inmenging van een ander land vind ik gewoon een schande. Eender welk land.”

Steekt u uw hand in het vuur dat bij jullie niemand dat soort banden zou hebben met China?

“Wij hebben geen financiële banden met andere landen. Met geen enkel land. En ik vind dat ook gezond in politiek. Want ik ga niet beginnen zeggen dat omdat driekwart van het Parlement voor de politiek van Israël is, dat driekwart van het Parlement onder tafel steun krijgt van Israël.”

Maar u bent ooit op reis geweest in China, op uitnodiging? Of in Cuba?

“Nee, daar ben ik zelfs niet geweest.”

“Banden hebben is voor mij niet het probleem. Het politieke probleem voor mij is dat Europa onafhankelijk moet zijn van de Verenigde Staten. Dat heb ik altijd gezegd, dat er een meer multilaterale wereld moet zijn. Dus natuurlijk vind ik dat Europa contacten moet hebben met Brazilië, India, met China. Met alle landen van het globale zuiden. Dat heb ik altijd politiek gezegd.” 

“Voor mij gaat het erover: word je daarvoor betaald, om je invloed? En dat is ten eerste wat natuurlijk illegaal is, maar ten tweede politiek onrechtvaardig is.” 

“Want dan komen we terug bij het politiek leventje dat hoge lonen krijgt om zogezegd tegen corruptie bestand te zijn. Dan zie je al dat dat niet het geval is. Dus het gaat eigenlijk over ethiek en politiek, niet over politieke internationale banden, waar ik vind dat daar wel een open geest moet kunnen zijn.”

Wat wordt het belangrijkste thema in de komende campagne volgens u?

“Eerlijke fiscaliteit.” 

“Ik was vorige week in Leuven, in Gent… Overal komen mensen naar me toe om te zeggen: ‘Raoul, hoe is het nu mogelijk dat bepaalde multinationals twee keer niks betalen aan belastingen. En wij moeten altijd maar meer en meer betalen’. Die twee maten, twee gewichten zodat België een fiscaal paradijs is voor de superrijken en een fiscale hel is voor de hardwerkende klasse, dat kom ik gewoon overal tegen. Dat is voor mij ook een van de redenen waarom de PVDA echt aan het stijgen is.” 

“Je voelt dat ook met het bilan van Vivaldi vandaag. Als ze zeggen dat ze de rijken willen doen betalen, is het altijd de middenklasse die betaalt. Die effectentaks op de effectenrekening, “We zullen de rijken doen betalen”. Awel, op die veertig miljardairs in België, hoeveel hebben die in euro op die effectenrekening betaald? 0 euro. Waarom? Omdat een miljardair nooit zijn aandelen op een effectenrekening gaat steken, die koopt op naam. Die zet dat op zijn eigen rekeningen.”

Wat wordt de grootste verrassing?

“De doorbraak van PVDA in Vlaanderen. Ik denk dat echt wel. En in die zin denk ik ook bijvoorbeeld aan West-Vlaanderen, een provincie waar we minder aanwezig waren…”

Dat u daar een Parlementslid haalt, straks?

“Ja, ik denk het toch wel, met Nathalie Eggermont en Ilona Vandenberghe hebben we toppers. Eggermont is een milieu-activiste, maar ze is ook sociaal veel bezig. Je voelt dat er in West-Vlaanderen veel bedrijven zijn, veel werkende klasse. Historisch gezien waren we daar minder aanwezig.”

Is er ooit een communist verkozen geraakt in West-Vlaanderen?

“Ik denk dat niet. Maar ik was verleden week in West-Vlaanderen, Kortrijk. We zijn staaldraadfabrikant Bekaert gaan bezoeken. Je voelt dan echt wel dat er iets aan aan het bewegen is in West-Vlaanderen.” 

“Dat zou voor mij echt wel een signaal zijn: dat de PVDA niet alleen maar in Antwerpen of in het Gentse sterk staat, maar ook breder scoort… We zijn aan het uitbreken, in Vlaams-Brabant ook, met Line De Witte. Daar willen we ook met Kemal Bilmez… We willen ook wel nieuwe mensen in de parlementen brengen. En ook nieuwe arbeiders, dat is ook ons idee.”

Heel veel mensen bij PVDA hebben nog geen achtergrond in politiek?

“Ja, dat is toch een probleem in België? 60 procent van de Belgische bevolking heeft geen hoger diploma en zit in de arbeiderswereld. Maar er zijn vijf arbeiders in heel het Parlement. Dat is voor mij een democratisch probleem.” 

“Ik heb altijd gezegd: als je in het Parlement een derde arbeiders zou hebben, dan zou er niemand gestemd hebben voor het afschaffen van de brugpensioenen, want anders zouden al die politiekers daar zitten met een kapotte rug.”

Het klopt zeker dat iemand als Maria Vindevoghel (PVDA) bij jullie een heel andere stem laat horen, in veel debatten over de overheidsbedrijven, zoals Bpost. Je kan daar voor of tegen zijn, maar het is wel authentiek.

“Als Maria afkomt met al die getuigenissen van die Bpost werkvrouwen en -mannen, mij pakt ze gewoon. Ik hoor dan ook bij Villa Politica, ook de analisten die zeggen: “Hier zit authenticiteit met iemand zoals Maria Vindevoghel”. Je hebt dat ook met Gaby Colebunders.”

Vivaldi heeft het u misschien ook wel gemakkelijk gemaakt. Over Bpost moeten we achteraf toch zeggen: “Hoe is dat in godsnaam mogelijk?”“Ja, maar bon, dat is het grote probleem van Vivaldi, hè? Ik vind dat Vivaldi uiteindelijk gewoon de mainstream gevolgd heeft van altijd rijker, rijker en armer, armer.”

“De mensen voelen wel aan dat het altijd dezelfde zijn die hun lobbywerk hebben kunnen doen rijmen met hun eigen belangen, bij Vivaldi. En dat de werkende klasse heel weinig gekregen heeft.”

De premier heeft nu een boek, ‘Het beste moet nog komen’.

(schaterlacht) “Ja, maar het beste, dat moet er zijn. Als je premier bent, dan is het beste er geweest.”

Maar het is wel tekenend dat u in de lach schiet. Het gaat ook wel over geloofwaardigheid?

“Ik vind dat dat het groot probleem geweest is van Vivaldi. Toen ik daarstraks sprak over eerlijke fiscaliteit, denk ik dat de mensen wel aanvoelen dat het altijd dezelfde zijn die hun lobbywerk hebben kunnen doen rijmen met hun eigen belangen, bij Vivaldi. En dat de werkende klasse heel weinig gekregen heeft.”

Wij zien in Vlaanderen de PS met Paul Magnette toch als erg links. Maar dan zegt u eigenlijk: “Nee. Die zijn helemaal meegegaan in het mainstream-verhaal, dus zo links zijn die niet?”

“Ik vind dat de PS te veel een partij is die op zichzelf gekeerd is. Dat is mijn grote probleem. Het is een systeempartij, een systeem-bevestigende partij die alleen maar denkt aan zijn eigen netwerk en zijn eigen macht behouden. Met heel veel arrogantie. Die hebben eigenlijk al een akkoord op zak, met Bart De Wever om na 2024 samen te regeren…”

Denkt u dat echt?

“O ja, maar dat voel je.”

“U heeft een boek geschreven rond het thema trouwens, waar duidelijk aangeduid wordt dat ze een akkoord hadden. De PS van Paul Magnette staat achter het regionalistisch idee van het land verder te splitsen door een akkoord met N-VA. Magnette moet dat nu een beetje tactisch naar de verkiezingen toe allemaal wegsjoemelen. Maar je voelt dat er eigenlijk een akkoord is en daar ben ik het radicaal niet mee eens.” 

“Dat is net het boeiende met de PVDA op dit moment. Als Bart De Wever afkomt met zijn ‘twee democratieën’ en zo.. Maar het feit dat wij stijgen in Vlaanderen toont aan dat er een plaats is voor een linkse stem in de drie landsgedeelten, die wél aan elkaar hangen. Daar geloof ik echt in.”

In Brussel is PVDA de grootste partij op dit moment in de peilingen. Maar dan komt wel onvermijdelijk de vraag: wat met regeringsdeelname? 

“Goh, ik vind dat dus een moeilijke vraag. Ik ga niet rond de pot draaien. Het wordt een moeilijk scenario, want in de fond ben ik er echt van overtuigd dat de PS al een akkoord met de MR ook op zak heeft. Je voelt dat ze al een voorakkoord hebben rond bepaalde staatshervormingen in de Franstalige instellingen.”

“Men is eigenlijk al aan het onderhandelen. Frédéric Daerden, minister van de PS, heeft nog een interview gegeven, die zei: ‘Eigenlijk is er een constructieve verhouding met de MR’.” 

“Die traditionele partijen hebben eigenlijk allemaal al hun voorakkoorden op zak. Dus ik kan niet zeggen hoe dat gaat gebeuren met nieuwe onderhandelingen met de PS. Ik hoop gewoon dat er bij de PS, maar ook bij Vooruit, er eerder naar links gekeken wordt dan naar rechts. Dan zullen we zien of we een breuk kunnen maken, want er moet echt een breuk met de politiek zijn.”

“Federaal gaan ze ons zelfs niet uitnodigen. Als het zover is, kan ik één keer bij de koning langsgaan en daarna krijg ik geen uitnodiging meer. Ja, dat is het probleem.”

Uw deur staat open, zegt u? Maar u hebt toch rode lijnen ook?

“Ik heb altijd gezegd: de leeftijd van de pensioenen moeten we terug naar 65 jaar brengen. Dat dit op 67 jaar gelegd is, ik kan dat niet verkopen aan mijn basis. Een PVDA-minister die zegt tegen het werkvolk “Je moet tot 67 jaar werken”, komaan, dat is gewoon antagonistisch.”

“Wij leven met de mensen mee, dat kan je niet doen. Dus daar zijn toch echt wel breekpunten. Het geld gaan halen bij de superrijken, het is al dertig jaar dat er over gesproken wordt. Dertig jaar dat dat in de programma’s zit. Maar daar zal niets van gebeuren.” 

“Dus dat moeten we mee kunnen onderhandelen. Maar federaal gaan ze ons zelfs niet uitnodigen. Als het zover is, kan ik één keer bij de koning langsgaan en daarna krijg ik geen uitnodiging meer. Ja, dat is een het probleem.”

Zelfs die lokale coalities, in Zelzate, in Borgerhout, dat kan ook gedaan zijn, met Vooruit?

“Awel, dat vind ik nu toch wel interessant. Ik heb Conner Rousseau (Vooruit) gehoord, toen die zei dat hij die meerderheden met ons wil laten springen. Ik hoor heel veel mensen in links Vlaanderen tegen mij zeggen: ‘Raoul, die coalities moeten blijven bestaan. Er moeten nog meer Zelzates zijn.’ In Zelzate zitten wij in een coalitie met Vooruit en werkt dat echt goed.”

Heeft u contact met Melissa Depraetere (Vooruit) daarover?

“Nog niet, maar ik heb wel goed contact met Melissa omdat Melissa ook fractieleider was terwijl ik dat ook was. Dus op zich heb ik heel veel respect voor haar en hoop ik dat de Conner-lijn van meer naar N-VA toewerken dan naar de PVDA, terug in vraag gesteld gaat worden.”

Maar er is druk: links gaat niet in zee met PVDA in ruil voor rechts, N-VA, dat niet in zee gaat met Vlaams Belang?

“Maar we hebben niets met Vlaams Belang te maken. We zijn een anti-racistische partij. Wij zitten al in coalities samen. Dus traditioneel kunnen wij samenwerken als wij een goed akkoord vinden. Dus in die zin denk ik dat Melissa anders is. Zij komt ook uit een arbeidersgezin en zo.. Op persoonlijk vlak heb ik eigenlijk een goede band met Melissa. Tegenover Conner, die ik heel weinig kende.”

Laat ons niet flauw doen. Er is druk van de PS op Vooruit om ook lokaal niets meer met jullie te doen?

“Ja, maar dat is het probleem natuurlijk. De PS is een machtspartij die druk wil uitoefenen om de PVDA aan de kant te schuiven. Dat vind ik erg.”

“In die zin denk ik echt wel dat dat de krachtsverhoudingen, dus het aantal stemmen, gaan tellen. Elke stem zal tellen.” 

“Mensen hebben kunnen zien dat zelfs vanuit de oppositie een sterke PVDA de graaipensioenen heeft kunnen aanpakken. Wij zijn die btw-verlaging op gas en elektriciteit naar 6 procent gaan duwen, met de druk die we kunnen uitoefenen. Het Witte Woede-fonds: 1 miljard euro voor de zorgsector. Dat zijn we gaan halen vanuit de oppositie, met de PVDA.”

“Je komt niet vaak oppositiepartijen tegen die zoveel vooruitgang kunnen boeken. Omdat we in symbiose zijn met de sociale strijd.”

Het dossier van de anti-casseurswet is daarbij wel tekenend? Ecolo en PS stemden toe op de kern en in de Kamer, maar de druk van de FGTB, de socialistische vakbond, en van PVDA werd te groot?

“We zijn vijf uur lang tussengekomen in de commissie Justitie met onze vier arbeiders-Parlementsleden rond wat die wet voor hen betekend zou hebben.”

“Dat is echt een voorbeeld van hoe die symbiose gebeurd is tussen de sociale bewegingen en de PVDA. En met Greenpeace ook: het was eigenlijk een breed front, de Liga van de Mensenrechten…” 

“Om aan te duiden: “Luister, er zijn al wetten genoeg om mensen te veroordelen”. Een raam kapot maken, dat is gewoon illegaal. Dat mag je niet doen. Rellen hebben met de politie en zo ook niet. Het probleem was dat je nu een antidemocratisch verbod kon opleggen en daar hebben we een breed front tegen gevormd.” 

“Het was interessant dat het eerst gestemd is geweest in de commissie door Vooruit, de PS en Groen en dat ze pas daarna zijn gekeerd. Dat toont aan dat zelfs als het gestemd is in een commissie, dat we toch nog een overwinning kunnen boeken.” 

“Dus ik denk daar toch wel aan voor de toekomst. En je ziet dat met de pensioenen na de Tweede Wereldoorlog. Je ziet dat met het betaald verlof. Je ziet dat men al die grote verworvenheden van de werkende klasse: we hebben die kunnen binnenhalen dankzij mobilisatie.”

“Dat zeg ik ook tegen de mensen: “Denk niet dat met één keer te stemmen, we er zijn. Mobiliseer je. Petities, betogen, discussies…” Dat de werkende klasse terugkeert in de politieke arena, maar in een nobele sense of terms. Dat zij de macht hebben die van het volk moet komen. En dan zeg ik tegen de mensen: ‘Geloof in de politieke strijd, echt waar’.”

“Daarom komen wij toch altijd ook met een positief verhaal. Je kunt discussies hebben rond manieren van oppositie vormen, maar humor gebruiken, kleuren gebruiken, een positief verhaal, positieve voorbeelden zijn voor ons belangrijk omdat de mensen hoop moeten hebben. Als je alleen maar bij die zurigheid blijft…”

Heeft u eigenlijk veel contact met Paul Magnette?

“Heel weinig. Heel weinig.”

Een moeilijke relatie?

“Ja, een heel moeilijke relatie. Dat hautain gedoe hè, ‘Je suis Paul Magnette’. ‘Wij zijn het die links zijn’. ‘Die anderen bestaan eigenlijk niet’… Dat is echt specifiek voor de PS. Dat is echt waar. Bij andere partijen voel ik dat niet zo aan.” 

“Tegenstellingen zijn er, tot en met. Maar iemand zoals Egbert Lachaert (Open Vld) of Tom Ongena (Open Vld) en zo, die contacten zijn oké. We zijn politiek niet akkoord. Maar er is wel een wederzijds respect.” 

“Maar bij de PS, moeilijk dat dat is! Met Laaouej (PS) in de Kamer? Juist hetzelfde. Heel arrogant, heel agressief. En dat is hun zwak punt. Die hopen nog altijd dat de PVDA gaat verdwijnen in het parlement. Dat hebben ze nog altijd niet begrepen. Dat wij bestendig gingen zijn. Wij houden vol, hè.” (lacht)

Heeft u goede voornemens voor volgend jaar?

“Ik begon een jaar geleden met sport, en in die zin ben ik wel blij om eigenlijk op persoonlijk vlak ook die campagne in te gaan. Veel wandelen, dus echt in goede vorm zijn. En tijd vrij houden voor mijn kids.”

“Het is wel moeilijk, maar dat doe ik nu wel. Quality time met Esteban en Pablo, naar het zwembad gaan, niet met mijn gsm bezig zijn terwijl ik tijd met hen heb.” “En op politiek vlak: ervoor gaan. Vollenbak, hé. Ik zie het zitten, 9 juni. On est chaud boulette, zoals ze bij ons zeggen.”