De Verenigde Staten en Venezuela lijken hun relatie te verbeteren. Afgelopen weekend waren vertegenwoordigers van de VS in het Zuid-Amerikaanse land om de eerder opgelegde oliesancties opnieuw te bespreken. Tot concrete resultaten leidde de ontmoeting niet, maar nieuwe gesprekken staan alweer gepland.
Al sinds 2017 sanctioneerde de VS de olie-industrie van Venezuela, als antwoord op de mensenrechtenschendingen van het Maduro-regime. Nu lijkt daar echter verandering in te komen. Door de oorlog in Oekraïne en de misdaden die het Russische leger daar begaat, zal de VS binnenkort een verbod op de invoer van Russische ruwe olie instellen. Als alternatief op de Russische olie kijkt de VS nu naar Venezuela.
Een andere motivatie voor de toenadering tot Venezuela, is een poging om het land van zijn belangrijke bondgenoot Rusland te scheiden. Het Latijns-Amerikaanse land is namelijk een medestander van de Russische dictator Vladimir Poetin en een van zijn grootste olieleveranciers. Zo kocht Rusland vorig jaar voor 2,5 miljard dollar aan Venezolaanse olie.
Ook publiekelijk sprak Maduro zich geregeld positief uit over de Russische invasie, terwijl hij de sancties van het Westen “crimineel” noemt. Het lijkt dus geen gemakkelijke opgave voor de VS te worden. Na de topontmoeting toonde de Venezolaanse president vooralsnog weinig motivatie om Poetin te laten vallen.
Onderhandelingen
Om Maduro te overtuigen is de VS bereid om Venezuela tijdelijk het SWIFT-systeem te laten gebruiken. Daarnaast wil het land weer olie importeren uit Venezuela. Op deze manier probeert de Biden-regering Maduro naar zich toe te trekken, weg van Poetin.
Dat er een doorbraak in de onderhandelingen komt, lijkt echter nog niet zeker. Maduro verzocht namelijk een totale opheffing van de sancties die de export van olie verbieden, naast maatregelen die persoonlijk tegen hem zijn gericht. Andersom zocht Washington garanties voor vrije presidentsverkiezingen en een publiekelijke veroordeling van de invasie van Oekraïne.
Beperkte impact
Experts stellen dat een verbod op Russische olie een beperkte impact zal hebben op de VS. De olie uit Rusland heeft namelijk altijd een marginale rol gespeeld voor het land. Als exporteur neemt bijvoorbeeld Canada een steeds prominentere rol in, met anderhalf miljoen vaten per jaar. Hierdoor lijkt de vlucht naar Venezolaanse olie eerder politiek gemotiveerd en niet economisch.
Een uitgesproken tegenstander van toenaderingen is de Amerikaanse Democratische senator Bob Mendez. Die stelde dat niet alles is geoorloofd in de strijd tegen Poetin. Door Maduro te steunen geeft de VS mogelijk een verkeerd signaal af, aangezien de Venezolaanse president door het Internationaal Strafhof wordt onderzocht voor mogelijke misdaden tegen de mensheid. “Maduro is de kanker van ons halfrond en we moeten zijn regime van moord en marteling geen nieuw leven inblazen”.
(lp)