In de eerste lezing is er ingestemd met de noodwet van minister van Justitie Annelies Verlinden (cd&v) om de overbevolking in de gevangenissen aan te pakken. Er komt wel nog een tweede lezing in de Kamercommissie Justitie, waarna de wet naar de Kamer gaat.

Key Takeaways

• De Kamercommissie Justitie is akkoord met een noodwet van minister van Justitie Annelies Verlinden (cd&v) rond de overbevolking in de gevangenissen.
• Die wet bevat enkele snelle tijdelijke ingrepen om het tekort aan cellen op te lossen.
• In tussentijd wordt er gewerkt aan meer fundamentele oplossingen.

In de Belgische gevangenissen is op dit moment plaats voor zo’n 11.000 gevangenen. Momenteel zitten er echter 13.700 mensen in de gevangenis, iets wat zorgt voor een enorme overbevolking. Bovendien zijn er nog heel wat veroordeelden die wachten om hun straf te kunnen uitzitten.

Kamercommissie Justitie

Annelies Verlinden is de zoveelste minister van Justitie die een oplossing zoekt voor dit al langer bestaande probleem. Ze denkt er daarbij onder andere aan om gevangeniscapaciteit in een “andere Europese rechtstaat” te huren.

Maar voorlopig moet een noodwet voor enige verlichting op het gevangeniswezen zorgen, in afwachting van fundamentele oplossingen. Die wet is voorgesteld in de Kamercommissie Justitie tijdens een eerste lezing en kreeg daar een akkoord. Oppositiepartijen Groen en Vlaams Belang vroegen wel nog om een tweede lezing. Dat meldt De Morgen.

Wat staat er in de noodwet?

• Er wordt ingezet op ‘straffen op maat’. Zo is het de bedoeling om bij lichte veroordelingen – met straffen tot drie jaar – pas als laatste redmiddel aan een gevangenisstraf te denken. Indien mogelijk moet een rechter hier een alternatieve straf opleggen.
• Daarnaast wordt er meer ingezet op elektronisch toezicht. Vanaf zes maanden en wanneer ze een derde van hun straf hebben uitgezeten, kunnen veroordeelde doorstromen naar elektronisch toezicht of voorwaardelijke invrijheidstelling.
• Bij langere straffen van tien jaar kunnen gevangenisdirecteurs zes maanden voor het einde van een straf beslissen over een vervroegde invrijheidstelling.

Bij al deze mogelijkheden zijn bepaalde misdrijven uitgesloten. Het gaat hierbij onder andere om terroristische misdrijven en zedendelinquenten, of als er gevaar is voor de slachtoffers.