In Rome gaat zaterdag de G20 van start, de jaarlijkse topontmoeting van staatshoofden en regeringsleiders van de twintig grootste economieën ter wereld. Een dag later start de COP26 in Glasgow. Een G20 die niet zonder belang is vermits hij de landen bijeenbrengt die verantwoordelijk zijn voor 80% van de broeikasgasemissies.
De G20 is een informele samenkomst van 19 economisch belangrijke landen plus de EU. België is daar niet bij; Nederland is als gast uitgenodigd. Naar goede gewoonte zijn er grote protestacties gepland. Maar de Italianen laten niets aan het toeval over. Rome lijkt op een oninneembare burcht en heeft naast 5.000 leden van de ordetroepen ook sluipschutters ingezet.
Een G20 zonder Xi en Poetin
Over beide topontmoetingen hangt de schaduw van de afwezigheid van de Chinese leider Xi Jinping en zijn Russische collega Vladimir Poetin. Beide geven de pandemie als reden op voor hun afwezigheid, maar bellen zaterdag wel per videolink in. Ook de Mexicaanse leider Andres Manuel Lopez Obrero stuurt zijn kat. Opmerkelijk is dat uittredend kanselier Merkel haar opvolger Olaf Scholtz meebrengt naar de Italiaanse hoofdstad.
De pandemie zal de agenda van de G20 beheersen. Vooral het feit dat de G20 onvoldoende doen voor arme landen dreigt de pandemie enkel te verlengen. Boris Johnson beloofde bijna een jaar geleden dat hij “de wereld zou vaccineren”, maar daar is tot op vandaag weinig van in huis gekomen. Rijke landen hebben gemiddeld 133 coronavaccins toegediend per honderd inwoners, in arme landen is dat amper vier per honderd.
In Rome zullen naar alle waarschijnlijkheid ook de internationale belasting op de digitale industrie, de regulering van cyberactiviteiten en de hervorming van de Wereldhandelsorganisatie (WTO) aan bod komen.
Wat het klimaatvraagstuk betreft voorzien de Europese leiders, bij afwezigheid van de Chinese en de Russische leiders, moeilijke onderhandelingen over de maatregelen die moeten worden genomen om de economieën koolstofneutraal te maken. Ook de omvang van de financiële hulp die naar de armste landen moet worden gezonden zodat zij in hun opzet kunnen slagen, verdeelt de 20.
