Honden zijn in staat om mensentaal te begrijpen. Dat blijkt uit een onderzoek van wetenschappers aan de universiteit van Sussex. De onderzoekers zeggen daarbij vastgesteld te hebben dat de taalcapaciteiten van mensen en honden veel gelijkenissen vertonen. Net zoals mensen beschikken honden volgens de wetenschappers over breinregio’s die gespecialiseerd zijn in gesproken communicatie, zodat vertrouwde stemmen kunnen worden herkend en de emoties achter bepaalde klanken kunnen worden ingeschat.
“We kunnen uit onze studie niet afleiden hoeveel honden van onze taal begrijpen, maar we toonden wel aan dat ze op verbale en non-verbale zaken reageren als ze door iemand worden aangesproken,” aldus onderzoeker Victoria Ratcliffe, psychologe aan de universiteit van Sussex. “Deze zaken lijken in verschillende gebieden van het hondenbrein verwerkt te worden.”
Net zoals bij mensen verwerken honden taal in de linkerhelft van het brein en emotionele inhoud in de rechterhelft. De onderzoekers bestudeerden hoe 250 honden van allerlei rassen reageerden op verschillende audiosamples.
Chaser
Eén hond met een sterk ontwikkelde taalcapaciteit is Chaser, een border collie uit Zuid-Carolina die meer dan duizend woorden kent. Chaser is misschien wel even sterk in taal als dolfijnen en chimpansees, die gekend zijn voor hun grote taalvaardigheden.
Chaser had dan ook een goede leraar. Haar baas is de gepensioneerde psychologieprofessor John Piley, die van zijn hond een proefdier maakte door het dier zoveel mogelijk taalvaardigheid bij te brengen. Dat realiseerde hij naar eigen zeggen door Chaser telkens met nieuwe voorwerpen te laten spelen, zodat de objecten voor het dier een waarde begonnen te krijgen.
Door dat sterk ontwikkelde taalgevoel kon de hond volgens Piley ook een echte relatie met mensen opbouwen.
Wetenschappers die Chaser onderzochten stelden vast dat de hond echt bijzonder is. In tegenstelling tot andere dieren die een grote woordenschat hebben, bleek Chaser namelijk in staat tot interferentieel redeneren. Wanneer gevraagd werd een speelgoed te zoeken waarvan Chaser de naam nog niet kende, bleek de hond het object te kiezen dat hij nog nooit had gezien.
In zijn boek ‘Chaser: Unlocking the Genius of the Dog Who Knows a Thousand Words’ omschrijft professor Piley de manier waarop hij zijn hond trainde. Daarin legt hij uit dat hij dagelijks twintig oefeningen deed waarbij hij een woord soms tot veertig keer moest herhalen.
Op het einde van elke maand moest Chaser ook testen afleggen, waarbij de hond volgens Piley met gemiddeld 90% herkende voorwerpen steeds een grote onderscheiding haalde.