Rusland tegen Oekraïne; het is een beetje zoals de reus Goliath de jonge David zou vermorzelen. Maar die kleine David houdt wel al meer dan 500 dagen stand. Luitenant-kolonel Tom Simoens, professor geschiedenis aan de Koninklijke Militaire School (KMS), licht toe.
Het volledige interview met Tom Simoens beluistert u hier.
De essentie: Toen Duitsland in de Tweede Wereldoorlog de Sovjet-Unie aanviel, kwamen ze al snel in voor hun onbekend terrein terecht. De verdedigende partij wist dit slim uit te spelen. Speelt een soortgelijk scenario zich af in Oekraïne?
- “Oekraïne speelt een thuiswedstrijd. Dat heeft zeker een voordeel”, zo verduidelijkt Tom Simoens. “Daarnaast bevindt Oekraïne zich aan de binnenkant van de boog: de frontlinie loopt van het oosten tot het zuidwesten. Wie aan de binnenkant van de linies zit, kan dus wat korter manoeuvreren”, zo legt hij de defensieve voordelen voor de Oekraïners uit.
- “Maar vooral de motivatie aan Oekraënse zijde is heel fel natuurlijk omdat zij vechten voor hun eigen land. Dat was natuurlijk niet zo toen de Duitsers Rusland binnentrokken, of de Fransen onder Napoleon”, legt de professor geschiedenis het verband.
- “Daarnaast is ook terreinkennis cruciaal”, zegt hij. “Als je, zoals ik dat vaak noem, een thuiswedstrijd speelt omdat je jouw grondgebied verdedigt, dan ken je dat, dan heb je daar kaarten van, dan spreek je de taal van de mensen,… De meeste mensen zijn hen gunstig gezind, dus dat biedt absoluut een voordeel. Dat is iets dat Oekraïne helpt. Oekraïne is toch de junior, de underdog zeg maar. En dat helpt hen om tot dusver stand te houden.”
Daarnaast: Zonder de steun van het Westen, was het conflict hoogstwaarschijnlijk een andere weg ingeslagen.
- “De westerse steun is natuurlijk bijzonder belangrijk. Zonder westerse steun zou dat thuisvoordeel niet volstaan om het te blijven volhouden tegen Rusland, dat er toch heel wat middelen en mankracht tegenaan blijft te gooien”, zo schat de militaire analist in.
- Ik denk dat die westerse steun bijvoorbeeld niet alleen met voertuigen, maar ook met inlichtingen en met allerlei ondersteuning qua planningsprocessen enzovoort, dat dat minstens even cruciaal is.