Ik ben een fervent verzamelaar van alles wat mooi is, maar kan me ook heel gemakkelijk onthechten van materiële zaken. In mijn huis is het gezellig druk, ik heb drie kinderen, maar in mijn atelier heb ik het liefst zo weinig mogelijk spullen.

Er zijn maar enkele materiële zaken waar ik écht aan vasthoud, en één ervan is deze zilveren art-decokelk. In mijn werk is tijd een belangrijk motief, maar het is wel een problematieke dimensie. In muziek is tijd een evidentie, in mijn werk niet.

Waarom een kelk? Als kind was ik misdienaar in Lede en ik heb altijd een onbewuste fascinatie voor de kracht van rituelen en van symboliek gehad, of die nu maçonniek zijn of religieus.

Deze kelk is het eerste wat ik ooit kocht tijdens mijn studie architectuur. Ik had ervoor gespaard en kocht hem bij een oude joodse brocanteur in Gent voor 7.000 frank (omgerekend 175 euro, red.).

‘Ik doe hem nooit weg, zelfs niet als ik aan de grond zit. Dan wordt het mijn bedelbakje’

De vorm is elegant, vrouwelijk. Ik hou van het metier, het vakmanschap dat het tot stand brengen van zo een mooi object vereist. Er zitten zelfs robijntjes in verwerkt. Hij is gemaakt door Holemans, de bekende Brusselse juwelierszaak. Ik liet de kelk ooit zien aan de kleinzoon van de maker en hij wilde ze terugkopen, maar ik weigerde.

Hij mag dan nu veel waard zijn, maar ik doe hem nooit weg, zelfs niet als ik aan de grond zit. Dan wordt het mijn bedelbakje. (lacht)