- De Europese Unie ligt dan toch wakker van de Oeigoeren, een minderheid in China die ernstig vervolgd wordt. De Amerikanen voerden de afgelopen maanden de druk op, spraken van ‘een genocide’ en hanteerden agressieve taal aan het adres van Peking. Beelden van concentratiekampen uit de regio van de moslimminderheid, in West-China, zijn ronduit schokkend.
- Eerder voorzichtig nam de EU dus een aantal maatregelen om te tonen dat ook zij opkomt voor de mensenrechten. De EU-ministers van Buitenlandse Zaken kwamen met sancties tegen een bouwbedrijf in China, dat de kampen bouwt, en vier Chinese bestuurders, die eigenlijk eerder kleine garnalen zijn. De vier mogen de EU niet meer in. Het was de eerste keer in jaren dat de EU in de kwestie haar tanden wat toonde.
- China sloeg keihard terug: het gooide op haar beurt mensen op een zwarte lijst. Zij mogen China niet meer binnen. Maar die lijst is veel langer en veel zwaarder. Het gaat om tien Europese parlementsleden, die allen kritisch geweest zijn over de mensenrechten in China. Daarbij valt op dat ze mooi gespreid zijn over de EU, zowat elk West-Europees land heeft één parlementslid op de lijst. Voor België is dat Ecolo-parlementslid Samuel Cogolati, voor Frankrijk de invloedrijke Raphaël Glucksmann. En daar hield het niet op, ook academici en zelfs heel het comité van 27-EU diplomaten die in Brussel de Europese Raad bijstaan zou geviseerd worden.
- Daarmee toonde China ostentatief de middenvinger aan de EU. In een begeleidende tekst hadden ze het over sancties ‘gebaseerd op niets dan leugens en desinformatie’.
- Meteen riepen verschillende EU-landen zoals Frankrijk en Nederland de Chinese ambassadeur bij zich. Op Twitter reageerde de Nederlandse premier Mark Rutte al erg scherp.
- De escalatie komt er net op het moment dat een gevoelig Europees-Chinees handelsakkoord op tafel ligt, dat een goedkeuring van het Europees Parlement vereist. Dat akkoord is nu klinisch dood: het is nauwelijks voor te stellen dat men snel nu de deur gaat open zetten voor Chinese investeerders in Europa.
- Bovendien blijft er de diepe wonde van de pandemie, die ontstaan is in het Chinese Wuhan. De bewuste manipulatie van de feiten, het onderdrukken van de ernst van het probleem, eigenschappen die kenmerkend zijn voor het communistische regime in China, leidden ertoe dat het virus zich bijzonder snel over de rest van de wereld kon verspreiden.
- Daarbovenop is er een nieuwe bewoner in het Witte Huis, Joe Biden. Die hernieuwt de alliantie met Europa, die onder Donald Trump in een dipje was terecht gekomen, en houdt tegelijk een harde koers aan ten opzichte van Peking en Moskou. Europa komt dus onvermijdelijk meer in het Amerikaanse kamp terecht, in die nieuwe koude oorlog.
- Vandaag is er overigens een Chinees-Russische top. Ongetwijfeld kunnen daar de leiders van beide landen hun gedeelde afkeer over de ‘softe’ Europeanen delen, in afwachting van een nieuwe zet vanuit Brussel. Opvallend was dat beide landen nu de VN inroepen, om daar in de Veiligheidsraad een overleg te houden. Rusland was al langer vragende partij, maar China sluit zich daar nu bij aan.
Het conflict tussen China en de EU escaleert over mensenrechten
